After Marrying the Lord of the Underworld [Myanmar Translation]

Chapter 1 မင်္ဂလာဆောင်

မင်္ဂလာဆောင်

"လုရင်ကျုံ မင့်ရဲ့ဝမ်းတွင်းကံကြမ္မာဆိုးကြီးကို ဖျောက်ဖျက်ဖို့က နည်းတစ်နည်းပဲရှိတယ်။တစ်စ္ဆေမင်္ဂဆောင်ပဲ။အဆိပ်ကိုအဆိပ်နဲ့တိုက်တယ်လို့ပဲ ပြောရမှာပေါ့ ၊ ငါသေချာပေါက် မင့်အတွက် လှလှပပ လက်ရဲဇက်ရဲ တစ္ဆေမချောချောလေး ရှာပေးပါမယ်လေး"
မုတ်ဆိတ်မွေးရှည်နှင့် ဆရာကြီးက ကတိပေးလေရဲ့။

ထိုဆရာကြီးသည် ဘယ်သောအခါမှ စကားအား လေးလေးနက်နက်ပြောသည်မရှိလေရာ ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ် လုရင်ကျုံလေးက 'လှလှပပ လက်ရဲဇက်ရဲ တစ္ဆေမချောချောလေး' ဟူသော စကားအား အလိုလိုပင် လျစ်လျူရှု၍ မေးလိုက်သည်။
"တကယ်ရော အလုပ်ဖြစ်မှာလား?"

"တကယ်ပါဆိုနေ ၊ ဒီဆရာကြီးက မင့်ကို ဘယ်တုန်းကလိမ်ဖူးလို့လဲ ၊ မင်း နောက်ကျ ကောင်းမွန်မွန် အိပ်လို့ရတော့မှာ"

__ __ဒီလိုနဲ့ တစ္ဆေမင်္ဂလာဆောင် ဖြစ်လာရတာပဲ။

အခမ်းအနားအတွက် ပြင်ဆင်ရတာကလဲ နှစ်ဝက်တောင်ကြာတယ် ၊ ဟိုဆရာကြီးကလည်း တစ်လျှောက်လုံး တစ်ခုပြီးတစ်ခု စီစဉ်နေလိုက်တာ တစ္ဆေပွဲတော်လို့ ခေါ်တဲ့ ပြဿဒါးရက် ရောက်တဲ့ထိ။

ထိုနေ့ရောက်သော် လုရင်ကျုံလေးသည် ပိတ်ထားသည့် မှန်ပြတင်းပေါက်ရှေ့၌ မတ်တပ်ရပ်လိုက်သည်။အလွယ်ငယ်ရွယ်သေးသည်ဖြစ်ရာ ပြတင်းပေါက်မှသာတစ်ဆင့် ကြည့်ရှုနေခဲ့၏။မိုးရေစက်များက မှန်သားပြင်အား ထိမှန်ရိုက်ခတ်လျက် ၊ ကောင်းကင်ကြီးလည်းမှုန်မှိုင်းနေကာ ခြံဝင်းလည်း လူသူများနှင့် ‌ပြည့်နှက်နေသည်။တိတ်ဆိတ်နေသည့် ကျီးကန်းအုပ်ကြီးပမာ။ မကြာပါ ၊ တွတ်တိုးတွတ်တိုး တီးတိုးသံများက ပြတင်းချပ်ကြားအား ဖြတ်သန်းလာခဲ့သည်။

"ကြားပြီးပြီလား?ဒီကလေးက အရမ်းသနား‌စရာကောင်းတယ်။သူ့ငယ်ငယ်လေးကတည်းနဲ့ သရဲ တစ္ဆေပေါင်းစုံ လိုက်ဖမ်းစားတာခံနေရတာတဲ့"

"ငါ့အထင်တော့ နောက်နှစ်ထိတောင် သူမရှင်လောက်ဘူး။နှမြောစရာပဲ ၊ ဒီလောက်လှတဲ့ ကလေးလေး"

"တစ္ဆေမင်္ဂ‌လာဆောင်ကရော ဘာအသုံးဝင်မှာမို့လဲ? တစ္ဆေက ဘယ်လောက်ပဲ အားကြီးကြမ်းကြုတ်တယ်ပြောပြော သူ့ဝမ်းတွင်းကြမ္မာဆိုးကြီးကိုတော့ ဘယ်ဖိထားနိုင်ပါ့မလဲဟယ်"