Doktor Jason'dan
Yemek kartımı almak için odama yöneldim. Son zamanlarda iyice unutkan olmuştum. Adımlarımı hızlandırdım yemeğe geç kalıyordum. Anahtarımı cebimden çıkardım.Anahtar deliğine soktum. Çevirmeme gerek kalmamıştı . Çünkü kapıyı kilitlemeyi unutmuştum. Aptal kafama saydıra saydıra kapıyı açtım . Odamdaki kızı görünce afalladım.Ah hayır , hayır .. Tıpkı ona benziyordu...
Ürkek bakışlarına inat kaşları çatılmıştı. Saçları sarıydı tıpkı onun gibi .. Gözleri ise ezberimi bozan cinstendi.. Yeşil. Odaya girdiğimden beri kıpırdayamamıştım. Bana korkulu gözlerle bakıyordu . Yavaşça adım attım. İrkilerek kendini geri çekti. Sakinleştirmek için konuşmaya başladım. ' Kim olduğunu söyliyecek misin ?' diye sordum. ' Arya' dedi . Sonra devam etti. ' Korkunç bir yer burası kurtar beni ! ' dedi. Ne kadar korktuğunu görebiliyordum. O an içimden bütün korkusunu alabilmek ona sarılmak istedim. Sebebi sadece ona benzemesi miydi bilmiyorum. Ama titremesin engel olmak için ellerine tuttum . İlk geri çeksede ellerimş sıkıca kavradı. Elimi acıtıyordu. Sonra bi an gözleri üniformamın üzerinde olan karta baktı . Gözleri buğulandığını gördüm . ' Beni onlara teslim etme !' dedi. Ağlıyordu lanet olsun . O ağlıyordu ben gözyaşında kayboluyordum.
' Sakince anlatacak mısın ? ' dedim. Gördüğü şeyleri anlatıyordu . Anlamıyorum bunlar doğaldı . ' Bana da aynı şeyleri yapacaklar .' dedi . İşte o zaman ne dediğini anladığımda kalbim tekrar yaşadığımı hatırlatmak istercesine acıdı.Kaçan denek karşımdaydı. ' Götürecek misin beni onlara ?' diye sordu. Napmayı düşünüyordum saklamaya çalışmam hiçbir şeye yaramaycaktı. Ayrıca bir yetkim bile yoktu. Deneklere napıldığınıda en iyi ben biliyordum . Belki bunu kaldıramazdı bile . Ellerimi bıraktığında elimin kanadığını fark ettim . Şimdi ise elimi acıttığı için ağlamaya başlamıştı . Peki ben nasıl ona işkence eden ilaçları ona verecektim. ' Acıdı mı? ' diye sordu. Aptal şey ben senin bedenine çöp muamelesi yaparken acımaycağım . Acımayacağım ?
Yani acımayacaktım küçük ..
*******************
Arya' dan
Karşımdaki adama güvenmeli miydim ? Bana acıdığını görebiliyordum. ' Dışardaki duruma bakıp geliyorum.' dedi ve çıktı . Beklemek beni öldürüyordu . Dizlerimi karnıma çekerek küçülebildiğim kadar küçüldüm. Kapı sertçe açıldı ve üniformalı iri yarı adamlar hızla kollarımdan yakaladılar beni.. Ölmek istiyordum ben acı çekmek değil . Lanet doktor da arkalarındaydı. Nasıl oynamıştı bana şerefsiz. Eliyle beni onlara teslim etti. Giderken yüzüme donuk bakışlarla bakıyordu. ' Senden nefret ediyorum . ' diye tısladım . Hiçbir şey söylemedi. Beni bekleyen şey acıydı biliyorum. Ve o herif beni kandırmıştı . İntikam artık kanıma girmişti . Ben acı çekeceksem o da çekecekti. Adamlar kollarımdan sıkıca tutuyorladı direnmiyordum biliyorum ki bi faydası olmayacaktı.
Beni - bana ait değil - bi odaya getirdiler. İlk uyandığım odaya benziyordu. Beni odaya kilitleyip odadan ayrıldılar. Arada kısa bir zaman geçtikten sonra Doktor Rose içeri girdi. Onu gördüğüme seviniyordum. Bana korkmadan dokunabiliyordu . Tıpkı o adam gibi. Ona güvenmiştim . Doktor Rose yanıma oturdu ve saçlarıma dokundu . ' Arya canım kaçmanın sebebini sorgulamayacağım . Çünkü ben bile kaçmayı düşündüm. Ama yapacağın veya yapabileceğim bi şey yok . Dışardaki hayat da burdan farklı değil. ' sustu. Cevabımı bekliyordu .' Napacaklar bana ?' dedim .' Kötü şeyler tatlım. Ve sana seçenek sunmayacaklar. ' dedi . Korkuyordum . Acınacak haldeydim. Ve o lanet doktor bana bunları yapacaklarını bildiği halde beni onlara vermişti.' Nasıl şeyler ?' diyebildim düşüncelerden sıyrılınca . ' Omuriliğe cip yerleştirilecek ilk aşama. Daha sonra değişik dozlarda virüs enjekte edilecek. İlk aşama bunlar ve doktorun Jason Stoon.' dedi. ' Beni teslim eden ....' dedim . ' Yapabileceği bi şey yok tatlım . Doktorların hiçbir ayrıcalığı yok Doktor Philpp söylüyor biz yapıyoruz . ' Neden peki ?' dedim gözlerim buğulanmıştı.
' Dışarı artık daha korkunç tatlım . Ve kalmak zorundayım.. ' dedi . Ah şimdi anlıyorum bu b*ktan deneyde kalmalarının sebebini.
Doktor Rose deneylerin hemen bugün başlıycağını söyledi yani bi tanecik doktorumu görecektim.Kapı açıldı ve karşımdaydı. Elinde getirdiği meteryalleri tam göremiyordum . Am içi dolu bi kaç enjektör bistüri neşter...gibi . Neşter..
Yanıma doğru geldi. Konuşmak istediğini anlıyordum. ' Sakın konuşma ! ' dedim duymak istemiyordum . Eşyaları tekerlekli masayla yatağımın yanına ittirdi. Gözlerime bakmadından nefret ediyordum . Ona inanmanı ister gibiydiler. Ama inanmayacaktım .Hızla yataktan doğruldum. Neşteri elime aldım ve rastgele savurdum....
---------- Arkadaşlar beklettiğim için üzgünüm.Umarım beğenirsiniz.
