KABUS

375 30 12
                                    

"Anne , kahvaltı bıçaklarını unutmuşsun." diye seslendim . " Tamam tatlım, getiriyorum." dedi . İşte yine birlikteydik herşey normalmiş gibi kahvaltı yapıyorduk ben kardeşimin saçına tuz döküyordum, babam bize kahkalarda gülüyordu , annemse başını sallamakla yetiniyordu. Mutluluğumu hatırladım . Yaşayan Arya 'yı, kendine acımayan ... Zamanı dondurmak istedim bu anın fotoğrafını çekmek istiyordum özlediğimde onları çıkarıp bakabileyim diye .. Bi anda annemin, babamın kardeşimin , bakışları dondu . Sanki uzaktan bi kumandayla kontrol ediliyormuş gibiydiler. Ayaklandılar , uzaklaşıyorlardı , izin vermeyecektim bi daha kaybetmeyecektim . Haykırışlarımı duymuyorlardı . Onlara yetişebilirdim koştum, nefesimin kesilmesi umursamadan ... Anneme ulaşmıştım ellerini tuttum. Ah hayır dokunduğum heryerinde yara açıyordum, annemin çığlıkları canımı çok acıtıyordu . Nasıl izin verebilirdim gitmelerine ? Annem " Canımı acıtma, bırak beni ?" dedi . Bu benim annem değildi. Annem hiçbir zaman benden vazgeçmezdi biliyorum . Babam yanımıza geldi . Ve annemi kollarımdan aldı bana nefretle bakıyordu .. Hayır onlar beni seviyordu hayır..

"Arya kabustu , uyan burdasın tatlım ben Rose, Rose Winto duyabiliyor musun beni ? " Beni bu kabustan kurtardığı için ona minnetardım . "Evet , duyuyorum." dedim hala benim bi tepki vermemi bekliyordu ama bedenimi kontrol edemiyordum. " Ben psikologunum canım yanında olmak için burdayım doktor sıfatıyla değil belki arkadaş sıfatıyla ha , öncelikle odanı değiştirelim ne dersin ?" dedi . Giymem için kıyafet bırakıp çıktı .Kıyafetleri yavaş yavaş giydim . Beni neler bekliyordu bilmiyordum . Hisettiğim şey korku gibi değil belki tedirginlikti. Kapı çalındı ve Doktor Rose içeri girdi. Bakışlarını üzerimde gezdirdikten sonra "Bu korkunç kıyafetler bile yakıştı ." dedi. Tabi ya tek sorunum şuan kıyafetlerdi..

Doktor Rose ile birlikte koridorda ilerliyorduk. Gördüğüm herşeyi dikkatle inceliyordum. Kaldığım bu yer ile ilgili hiçbir fikrim yoktu. Zaten bana verilen tek bilgi DENEK olduğumdu.Koridor beyaz renkliydi . Sanırım buradı bir labarotuvardı . " Doktor Rose burası labaratuvar mı?"diye sordum .Biraz şaşkın görünüyordu pek konuşkan olmadığımdan diye düşündüm . Anlatacaklarını düşünüyor gibiydi. " Burası sadece bi labaratuvar değil ." dedi. Gözlerinden anlatacağı şeyin önemli olduğunu anladım . Söyleyeceklerini düşünüyor gibi bi hali vardı ."Burada virus için tedavi aranıyor . Ama deneyler virus taşıyan , sağlıklı ,senin gibi bağışıklığı olduğu düşünülen her yaş grubundan insanlar üzerinde deney yapılıyor . " dedi . Anladığım kadarıyla bu deneyler gizli yapılıyordu ve yasal değildi. Tabi bu durumda yasalar kimin umrundaysa ...Anlaşılan korkulan bi tehdit veya düşmanları vardı

--------
Arkadaşlar ilk bölümlerim kısa olaylara geçebilmek için bu bölüm yanımda olan herkese ithaf ediyorum. Sizi seviyorum .

DENEKWhere stories live. Discover now