Arkadaşlar ilk kitap deneyimim. ... Bu yüzden yazıp silmelerim çok oluyor.. Kitabımı okumanızı ve yanımda olmanızı rica ediyorum..
_------------_
"Arya beni duyabiliyor musun ?" diyen hemşireye baktım konuşamıyordum boğazım acıyordu.Gözlerimi kırpıştırırken bi damla yaş süzüldü acaba bu yaş hangi acımın resmiydi. Uyandığım yer hakkında hiçbir fikrim yoktu . Bir yatakta yatıyordum, elimde ,burnumdan ve göğsümden kablolar çıkıyordu.Etraf beyazdı ve bu beyaz kardeşimin soluk tenini hatırlatıyordu . Tek yapmak istediğim gözlerimi kapatıp hiç açamamaktı. Yanıma üç kişi yakalaşıyordu üçününde kıyafetleri izole olduğunu anladım . Yaşlı olan " Bayan Arya ben Doktor Philipp şuan bakışlarınızdan çok sorunuz olduğunu anlıyorum sorularınızı cevaplamaya çalışacağım ." dedi . Hangi soruyla başlayacaktım . " Neden kurtardınız beni ? " ah evet Arya en güzel soruyla başladın (!) Doktor Philipp gözlerini kıstı ben bile anlamamışken bu soruyu o beni sakinleştirmek istercesine anlatmaya başladı. " Nerede yaşadığını hatırlıyor musun Arya ? " " Evet ." diyebildim sadece " Kamp askerleri kasabanızdaki virus taşıyıcılarını arıyormuş ve evinizde üç cesetle birlikte bulundun baygın bir halde . Taramalarda viruse rastlanmadı , virüse bağışıklığın olduğunu düşünüyoruz, yapılan dna taramalarını tekrarlayıp kesinleştireceğiz ve omuriliğinden de sıvı almalıyız ." Bu konuşmadan benim dikkat çeken tek şey 'ceset' kısmıydı ." Ceset ha ceset diyebiliyorsun benim aileme?" İçimi kaplayan nefretle adama vurmak için kalkmaya çalıştım . Kapıdaki iri adamlar üzerime atıldı sanki direnebilirmişim gibi debelendim ve sonra uyuyacağım en lanet uykuya daldım.
