KADER -HYUNLİX-

5. Bölüm

"Hm..." Hyunjin ile markete gitmiştik alışveriş arabasını iterken mırıldandı.

"Ee... Hyung?" seslendim

Bana döndü, "Hm?"

"Tam olarak ne arıyoruz?" Diye sordum.

Kıkırdayarak başını salladı, "Tavuk istedin değil mi?"

"Oh evet." Yavaşça başımı sallayarak cevap verdim.

"Pekala, o zaman tavuklu lolipop yapacağız."

"Tavuk Lolipop?" Kafamı şaşkınlıkla yana eğerek tekrarladım.

Başıyla onayladı, "Duymadın mı?"

"Pek sayılmaz..."

"Hah, anlaşılır." Yürümeye geri dönerek ve etlerin arasına bakarak dedi.

Hemen ona yetiştim, "Ne demek istiyorsun?"

"Şey," dedi, paketlerden bazılarını seçip göz gezdirerek, "Zengin bir aileden geliyorsun, bu yüzden sanırım tek yediğin bütün tavuk."

"Evet!"

Kıkırdadı, "Ama yanlış anlama. Tavuk lolipopları çok kalitelidir."

Hâlâ kafam karışmış halde sordum, "Tadı nasıl o zaman? Tatlı mı? Tatları var mı? Çikolata, vanilya, çilek gibi..."

Parmağını dudaklarıma koyarken sözümü kesti, "Sessiz olup beni takip etmeni tercih ederim."

Gözlerimi devirdim, "Ama ben sadece bir soru soruyordum." diye mırıldandım.

"Neydi o?"

Ona zorla gülümsedim ve başımı salladım, "Hiçbir şey. Şimdi yolu gösterin efendim." Ona alaycı bir tonda söyledim.

Bana sadece bir gülümseme gönderdi ve yürümeye devam etti. Aniden etlerle dolu bir bölümde durduk ve aramaya başladı. "İşte burada."

"Tavuk kanadı mı? Bunu lolipoplara nasıl çevireceğiz?"

"Ne dedim?"

Sessizce iç çektim ve ağzıma uzandım, bir fermuar hareketi yaparak onun da başını sallamasını sağladım.

"10 parça tavuk kanadı alabilir miyim lütfen?" Kadına hemen sordu.

"Tamam, şimdi gidip diğer malzemeleri alalım." Tavuk etini arabaya yerleştirirken konuştu. Bana onu takip etmekten başka çare bırakmadan bir yere doğru yürümeye devam etti.

"Un... un... mhm, görüyorum." Farklı un türlerinden bir paket seçerek dedi. "Çok amaçlı un."

"Şey, sorabilir miyim-"

İşaret parmağıyla yüzümü kapattı, "Soru sormak yasak sevgilim."

"Ssss..sevgilim mi?!"

"Mhm, çeneni kapatacağını düşünmüştüm ama susmayacak gibi. Sana başka ne diye seslenmem gerekiyor? Tatlım? Hayatım? Bebeğim? Nişanlım..."

"Tamam, tamam, dur! Susacağım! Tanrım." Yenilgiyle ifade ettim, hayal kırıklığıyla kollarımı kavuşturdum.

"Sevgilim bizim evde yumurta var mı?"

"Bana öyle seslenmeyi bırakacağını sanmıştım-" Dedim gözlerimi devirerek.

"Öyle mi?" Sert bir sesle tekrarladı.

Yenilgiyle iç çektim, "Evet, öyle."

"Peki ya yağ?"

"Mhm."