"Gidicez Mardin'e duydun mu beni tatlım. Gidicez Mardin'e ablam bunu istedi senden. Bakarsın istemezsen seni alır gelirim buraya. Beraber yaşamaya deva-"
Alayla döndüm ona
" Beraber yaşamaya devam ederiz ( kahkaha attım) öyle mi? Sen kimi kandırı...
"B-ben nasıl senin kızın bu ama ben." diyerek hem bana hem de Alparslan Arslanoğlu 'na baktı. Sonra tekrar konuştu. "Yapmış olamazsın dimi. Yani olmaz yapmazsın sen. Dimi?"diyerke Alparslan Arslanoğlu na yaklaştı. Ellerine yüzünü koydu. " Yapmazsın dimi hıh yapmazsın sen. " diyip bir süre yüzüne baktı. Sonra birden tokat attı tokat sesi odada öyle bir yankılandı ki benim bile canım acıdı. " Allah belanı versin senin! Nasıl yaparsın ya nasıl nasıl. Ben senin karınım karın. Nasıl yaparsın bunu bana he nasıl. O kadındı dimi sevdiğin kadından dimi bu kız." dedi. Alparslan Arslanoğlu ise hiç birşey yapmıyordu. Sanırım onu haklı gördüğü içindi bu susuşu. Bana döndü.
"Ölmesi iyi olmuş yoksa onu kendi ellerimle ben öldürürdüm." dedi gözyaşları içerisinde. Ne dedi o. Annemin ölmesi mi iyi olmuş. " Bana bak kadın seni şimdi ben öldürürüm görürsün o zaman." diyerek teyzem kadının üstüne yürüdü. Kadın ise hala nefretle bakıyordu bana. Ama o nefretin arkasında acı çeken bir kadında gördüm.
Teyzem bana döndü ve yanaklarımı tuttu. "Ağlama teyzem lütfen ağlama. Allah asıl benim belamı versin ne diye getirdimki seni buraya." dedi. Teyzem diyene kadar ağladığımı bile farkında değildim ki ben.
"Melek sus artık yeter!" dedi Alparslan Arslanoğlu. "Anneme bağıramazsın sen baba. O sesinin tonunu kıs." diyerek bağırmadan sertçe konuştu. Gerçi bağırsa daha iyiydi. Böyle çok korkunç gözüküyordu.
"Neden geldin buraya?Annen olacak kadının varlığıyla yıllardır sınanıyorum ben zaten sen niye geldin? Ne istiyorsun beni öldürmek mi he söylesene.!" dedi Melek hanım kollarımı tutarak. Kollarımı o kadar çok sıkı tutuyordu ki ağzımdan bir inleme firar etti. " Canım acıyor bırak hıh kolumu hıh" dedim. Bir andan ağlarken birandan da kollarını çekmeye çalışıyordum teyzemde beni çekmeye çalışıyordu kadının elinden. Sonra Lodos ve Alparslan Arslanoğlu, kadını tutup çekti.
"Anne Allah aşkına bir sakin ol kurban olayım. Napıyorsun sen." diyerke annesini çekti. Alparslan Arslanoğlu ise Melek Hanımın kolunu tutup kendine doğru çekti. "Ona nasıl böyle davranmaya cürret edersin sen!! Kimsin sen de benim kızıma dokunursan öyle. Söylesene Melek!!!" diye bağırdı. Biranda odaya başka kişiler girdi. Ama şuan onlara odaklanamayacak kadar korkuyordum. Kafamı teyzemin boynuna gömüp ağlamaya başladım. Hem annemin ölümü için hem de olanlar için ağladım. Teyzemin bedeni kaskatı kesildi. Ama elimi sırtıma koyup okşadı. Anladı o da neden niçin ağladığımı. Zaten annemden sonra beni tek anlayan teyzem değil miydi ki. Benim ağlamamla beraber odada ki karkaşa daha da büyüdü. Alparslan Arslanoğlu nun bağırması, Lodosun bağırması,odadaki diğer insanların anlamadığını belirttiği homurdanmalar, Melek Hanımın ağlayış her şey karıştı. Sonra bir ses duyuldu.
" YETEERR!! Herkes ayrılsın. Bu nasıl bir saygısızlıktır. Siz napıyorsun böyle. Durmuş birbirinize mi giriyorsunuz. Şuanki çözümününüz bu mu yani." dedi yaşlı amca. Odada artık sadece benim hıçkırıklarım duyuldu. Bir el hissettim omzumda. Başımı daha da gömdüm teyzemin boynuna. " Gitmek istiyorum gitmek istiyorum. Eve gitmek istiyorum teyze"dedim. Teyzem kolunu benden çekip ayırdı kendimi benden. Gülümseyerek başını aşağı yukarı salladı ardındanda başımdan öptü. Arkamdaki topluluğa bakıp. " Buraya gelmemiz hataydı. "diyip beni konakta koşar adımlarla çıkardı.
Arkamızdan bize seslenenlere el hareketi çekerek" Canınız cehenneme Arslanoğulları!! " diyerek arabaya bindirdi beni. Kendisinde binip arabayı otele doğru sürdü. Arabadan inip elimi tutarak beni resepsiyona götürdü. Gerekli işlemler yapıldıktan sonra beni odaya götürdü. Odaya girdiğimde teyzem kolumdan tutup beni banyoya soktu. Yıkadı beni güzelce sanki bebekmişim gibi. Banyodan çıktıktan sonra kendisi yatağa benide yere oturtup saçlarımı taradı bir yandan da benimle konuştu.
O konuştu ben dinledim. Yatağa uzandığımızda kafamı göğsüne çekip beni hiç bırakmicakmış gibi sarıldı ben ise daha çok ağladım. Gece boyunca ya ağladım ya da kabuslar görerek uyandım. Teyzemde başımda durup beni sakinleştirdi.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Son....
Ayyy!!! Nasıldı beğendiniz mi hayalet okurlarım.... *Melek Hanım 'ı haklı bulanlar var mı? Ya da şöyle soruyim. Onunla ilgili düşünceleriniz nedir?
*Deva'nın psikoloji bu durumda sizce nasıl olacak?
*Ya peki Deva' nın teyzesinin her seferinde onu koruması ve yanında olması 🥰
Evett şimdi geldik oylaraa... Bebişlerim benim oy atmayı unutmayın heeğğğ. Please🥺🥺🤧
