25|Eve Dönmek

1.7K 178 89
                                    

İyi okumalar dilerim, oy ve yorum atmayı unutmayın.

Benim hiç evim olmamıştı zamanında, hep misafirdim ben

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Benim hiç evim olmamıştı zamanında, hep misafirdim ben.

İnsanlar birbirlerine evim derdi, bazı yerlere evim derdi ama bana göre o sadece bir insan ve sadece bir binaydı.

Anlayamadım, bir insan ya da taşlarla kaplı yapı nasıl evi olurdu insanın?

Ev nedir? Bunun cevabını bilmiyordum ta ki 19 yaşıma kadar.

Kollar sardılar beni, atan bir kalp ve kiraz rengi dudaklarla tanıştım.

Baba sıcaklığını, anne şefkatini, ikizi sevgisini ve arkadaşlığı öğrendim.

19 bana çok şey getirdi ve çok şey aldı ama mutluyum eksik olsamda, yanaklarımda kalmış Alkım'ın eskimiş öpücükleri.

Gözlerimi açtığımda beni karşılayan beyaz tavana baktım uyuşuk bir biçimde sonrasında gözlerimi loş ışığın aydınlattığı odada gezdirdim.

En son olan olaylar aklıma geldiğinde yutkundum ve tabımadığım odaya daha dikkatli baktım.

"Ben.. neredeyim?" dedim fısıltıyla sonrasında aklıma hayal meyal gelen anılar ile yutkundum.

Annem ve Aden'nin gelişi, benim bayılışım..

Etrafa baktım hafifçe esneyerek o sırada gördüğün görüntü ile yutkundum.

Pars elimi elleri arasında tutmuştu ve kafasını yaslamıştı, hafif ve düzenli nefesleri uyuduğunu gösteriyordu.

Gülümsedim nazikçe ve diğer elimle hafif dağınık saçlarını okşadım, güneşin ilk ışıkları yüzüne vuruyordu.

"Seni seviyorum." diye fısıldadım ve siyah saçlarına öpücük kondurdum.

Tekrar uyumadan önce ona doğru döndüm ve alnımı alnına yasladım, benim artık bir evim vardı.

....

"Günaydın canımıniçi." duyduğum fısıltı ile kaşlarımı çatarak yan tarafa döndüm.

"Adin, uyanman lazım." diyen farklı bir sesle gözlerimi açtım, uykuyla ona baksrken gülümseyerek bana bakan yüzlere baktım.

Annem ve babam beni uyandırmaya gelmişti, içim gitti bu görüntüye.

"Ah benim güzel oğlum." annemin yanağımı öpmesi ile gülümsedim.

"Günaydın, burası neresi?" dedim şaşkınlıkla babamsa sırıttarak konuştu "Bizim evimiz." dediğinde kaşlarımı çattım.

"Nasıl yani?" dedim şaşkınlıkla o sırada aniden açılan kapı ile oraya döndüm, koşarak bize doğru gelen Aden'nin üzerime atlayacakken duraksaması ile ona baktık hepimiz şaşkınca.

Adin/Gerçek Ailem (Tamamlandı)Where stories live. Discover now