Adin/Gerçek Ailem (Tamamlandı)

17|Yorgun Oğlan

İyi okumalar, oy ve yorum vermeyi unutmayın.

Yazardan

"Geç içeriye." diye onu ittiren görevliye kaşlarını kaldırarak baktı Akar.

Görevli yutkunarak bir adım geriledi, bu deli adam ile uğraşmak istemiyordu.

Alayla gülümseyerek içeri geçti ve arkasından hızla kapanan demir kapının gıcırtısını umursamadan yatağın üzerinde bağdaş kurdu.

İçgüdüleri ona yakın zamanda bir şeyler olacağını fısıldıyordu, elinde yarattığı ışık kılıcını inceledi hafifçe.

Boynunda ki baskılayıcı gücünün yanında bir çocuk oyuncağı olarak kalıyordu, o diğer denekler gibi değildi.

"Hela.." diye mırıldandığında elinde ki ışık kılıcı binlerce toza bölündü ve yerine bir kadın silüeti geldi.

Kadın hafif çıkık karnını okşuyordu, güzel gülümsemesi ile şarkılar söylüyordu.

Güzel sesi odayı sardığında Akar başkalarına gösterdiği o alaycı ve tehlikeli tavrı bıraktı.

Üzgün gözlerle öldüğünü sandığı karısına ve çocuklarına baktı.

Onu bu hayatta bağlayan hiçbir şey olmadığı için buradaydı zira Hela'nın cesedini eline aldığında özgürlük isteğini de kaybetmişti.

Eğer Hela yoksa özgürlüğün, mavi gökyüzünün ne anlamı vardı ki?

Hiçbir şey o olmadan önemli değildi.

Oysa ki Akar her şeyden habersizdi, özellikle de Ebrar Hanım'ların özel uçakları ile onu kurtarmaya gelen oğlu ve kızından.

Adin gökyüzünü sessizce seyrederken Aden ise kulaklıklarını takmış uyukluyordu, diğerleri ise kendi hallerindelerdi.

Adin titreyen eldivenli ellerini elinden geldiğince gizlemeye çalışıyordu, planın sırf yorgun olduğu için bozulmasını istemiyordu.

Mentalinin nedense çöktüğünü hissediyordu, belki de bunlarca yıl sakladığı ve içine attığı her şey bugün patlayacaktı ama plandan ayrılamazdı.

Kimse Adin'nin halinin farkında değildi.

Uçağın yavaş yavaş alçalması ile diğerlerini uyandırdı Adin, kemerini çıkardı ve uçağın kapısının açılmasını bekledi.

Uçak piste inip durduğunda hızla kalktı ve dışarı çıktılar, dışarı da olan iki kişi onları karşıladı.

Her zamanki gibi sert Alaz ve nazik Akın duran iki beden sakince onlara bakıyordu.