Adin/Gerçek Ailem (Tamamlandı)

14|Ruhunu Kabul Etmek

İyi okumalar, oy ve yorum atmayı unutmayın.

Gerçekten gram keyfim yok o yüzden bu bölüm biraz kısa olacak, çok özür dilwrim bunun için.

Öpüldünüz <3

"Bu kız kim?" diye bir ses yükseldi şokun üzerinde ki sessizliğin ardından.

Pars'a döndüğümde Aden'le olan birleşik ellerimize bakıyordu ve etrafını saran gölgeler pekte iyiye işaret etmiyordu.

"İkizim Aden, bunlarda arkadaşlarım." dedim Aden'nin elini bırakarak ve odama doğru hızla yürüdüm.

Odamda ki iki dosyayı da aldım ve salona geri döndüğümde Aden ve diğerleri birbirlerine yaratıkmış gibi bakıyordu.

Tekli koltuğa oturduğumda yanımda beliren Pars'ı umursamadan dosyaları okumaya başladım.

İlk olarak Hela Akın yazılı dosyayı açtığımda titrek bir nefes aldım ve siması Alkım ile aynı olan yüz ile ellerimin titrediğini hissettim.

Aynı yüz, aynı bakışlar sadece saç renkleri farklıydı.

Tıpkı Aden'nin saçları gibi kahverengi saçları vardı, dik ve düz bir burnu ayrıca yumuşak yüz hatları vardı.

Kahverengi saçlarını topuz yapmıştı fotoğrafta ayrıca üzerinde siyah bir crop vardı.

Mavi gözleri yorgunlukla kameraya bakarken elinde ise bir yan flüt tuttuyordu.

Yorgunluğuna rağmen cesaret ve sinirle bakan gözleri, dik duruşu ve güzelliği ile gülümsedim.

Bilgi kısmını okumaya başladığımda Aden diğerlerinin sorularını cevaplıyordu ama umursamadım.

İsim : Hale Akın/ Siren

Numara : 001

Güçler : Telekinezi ve ses

Uyarı: Sizi etkisi altına alabilme gücüne sahiptir bu yüzden yanına kulaklık takmadan girmek yasaktır!

Günlük rutin:
Sabah 07.00 kahvaltı
Sabah 8.00 iğne ve ilaçlar
Sabah 10.00 'yas zamanı'
Gece 10.00 yatış

Bu kısmı okuduğumda kaşlarımı çattığımda altında ki uyarı ile kaşlarımı kaldırdım.

Uyarı!
Yas zamanı yanına girilmeyecektir.

Yutkunarak tekrar 'annem' olan kadının fotoğrafına baktığımda yorgun bakan gözlerinde kendi yansımamı görmüştüm sanki.

İkimiz de yorgunduk, bu gözlerimizden belli olan bir şeydi.