🕊️ဇာတ္သိမ္းခန္းေလး🕊️
" ဇင္းနစ္!!မလုပ္စမ္းပါနဲ႔ဟာ
ငါစိတ္တိုလာၿပီေနာ္ "
အတူတူလမ္းေလ်ွာက္ေနရင္း
သူမဆံပင္ေတြကိုလာဖြေသာ
ဇင္းနစ္ကိုေအာ္ေနျခင္းျဖစ္သည္....။
ကိုယ္ေအာ္တာကို
မၾကားသည့္အလား
ဆံပင္ေတြသို႔ကိုင္ထားေသာ
လက္ေတြကရပ္တန္႔မသြား...။
" မလုပ္စမ္းနဲ႔လို႔ ဇင္းနစ္!!! "
ေအာ္လိုက္ေပမဲ့
ရယ္ေမာေနတဲ့ဇင္းနစ္...။
" က်စ္ ငါစိတ္မရွည္ဘူးေနာ္
ငါလုပ္မွ နင္ငါ့ကိုလာမေအာ္နဲ႔ "
ေခါင္းေပၚေရာက္ေနတဲ့လက္ေတြကိုပုတ္ထုတ္လိုက္ၿပီး လွည့္ေျပးဖို႔လုပ္ေနတဲ့ ဇင္းနစ္ကို ဖမ္းဆြဲကာ ေက်ာျပင္သို႔ ႏွစ္ခ်က္ေလာက္ ထုထည့္လိုက္ေတာ့ ဒင္းကအသံၿပဲႀကီးနဲ႔ထေအာ္လာတယ္...။
" အားယိုးးး နာတယ္ဟ နင္အရမ္းအားသန္တာပဲေနာ္ အပုေလး "
" ဘာ!!!ဘာေျပာတယ္ အပုေလးဟုတ္လား ငါကမပုဘူးဟဲ့ ရွည္ေနတာနင္ အရပ္ကိုက ထန္းပင္နဲ႔မွားရတယ္ ေလာရွည္မ "
သူမဘက္ကသာေဒါသတႀကီး
ေအာ္ဟစ္ေျပာဆိုေနရတယ္
ဇင္းနစ္တို႔မ်ား ခြက္ထိုးခြက္လန္
ေအာ္လို႔ေတာင္ရယ္ေနေသး...။
" နင္ဖယ္ ငါ့ေရ႔ွက ဟင္!! "
" ဘာျဖစ္...ျဖစ္ "
ေျပာေနရင္း
သူေက်ာေပးထားသည့္
ဘက္ကိုၾကည့္ကာ
ေျပာသမ်ွစကားေတြေတာင္
ရပ္သြားသည္မို႔ သူပါေမးရင္း
လွည့္ၾကည့္လိုက္မိသည္...။
" ဝမ္ ဝမ္ေလး "
ဟုတ္ပါရဲ့...
ငိုယိုၿပီး ေျပးလာတဲ့ေကာင္ေလးက
ဝမ္ေလးျဖစ္ေနေလရဲ့
ဘာေတြမ်ားျဖစ္ခဲ့လို႔ အခုေလာက္ငိုေနရတာပါလိမ့္..။
သူသြားေမးမယ္အလုပ္
သူ႔ထက္လ်င္လွသည့္ ေရွာင္းေမက
အရင္ေရာက္သြားၿပီျဖစ္သည္....။
" ဝမ္ငယ္..ဘာျဖစ္လာတာလဲ "
" ဟင္ ေရွာင္းေမက်ဲ အင့္ "
ရိႈက္သံေလးေတြနဲ႔
မပီမသ ကိုယ္ရဲ့နာမည္ေလးကို တအံ့တၾသေခၚလာတဲ့ ကေလးငယ္...။
YOU ARE READING
ဇာတ်သိမ်းခန်းလေး..
Fanfictionပင်လယ်လို မာယာများစွာဖြင့် ချဥ်းကပ်မိသော်လည်း ပြန်ရလိုက်သည့်အရာတွေဟာ အဖြူထည်လေးရဲ့ရိုးသားခြင်းတွေမို့ ခံစားကြရတဲ့အခါ မာယာများခဲ့သည့် ပင်လယ်သာလျှင် တနင့်တပိုးပါလေ... ပုံကFbကယူသုံးထားတာမို့.. Crdအပြည့်အဝပေးပါတယ်ဗျာ့..
