Emotions

8 1 0
                                    

Claude

Palakad-lakad Ako sa harap ng emergency room. Hindi ako mapakali, nabaril sya dahil sa pag-protekta sa akin. At Hanggang Ngayon nasa operating room pa Rin sya. Iyong mga pulis na nagiimbestiga ay nakaalis na, Hindi ko Naman kayang sagutin ang mga tanong nila dahil si France lang ang nakakaalam ng mga tanong nila.

"Doctora?" Napaangat Ako ng tingin, dahil sa tumawag sa akin." Bakit?, Nurse Salvation?". Binigyan nya Ako ng mainit na kape na nasa cup, agad ko iyong tinanggal sa nangnginig Kong kamay." Salamat" naupo ito sa tabi ko." Magaling po ang doctor na nagoopera sa kanya" Saad nito. Napayuko Ako, alam ko Naman na magaling itong doktor pero Hindi ko talaga maiwasang magalaala. "At Saka, sa tingin ko Naman po malakas naman ang loob ni sir." Napabuntong-hininga ako, Isa rin akong doctor, at alam ko na hindi masyadong fatal itong Tama nya, pero iyong nerbyus ko parang nasa high level na.

Lumabas ang doctor na nag-opera sa kanya, at medyo nagilat sya pagkakita sa akin. "You're still here" sabay tanggal ng face-mask at hairnet. " Is he okay?" Tanong ko. "He's fine, he's in a recovery room. Medyo high pa sya sa anesthesia." Medyo nakahinga Ako ng maluwag. " Is he your boyfriend?." Napataas kilay ko sa tanong nyang iyon. Of all things na dapat lalabas sa bibig nya iyon pang tanong na iyon.

"You are out of line Doc. Alvin." medyo napataray Ako sa sagot ko. Halatang nagulat sya sa sagot ko, napatikhim sya sa sinabi ko. "I'm sorry, he is fine, hintayin mo na lang syang magising. Excuse me" agad na umiwas  sya  ng tingin sa akin Saka dali- daling umalis. "Thank God doc, okay na iyong savior mo"saad ng nurse sa akin . "You can go back to work. " Utos ko Kay Ms. Salvacion na agad Naman na umalis.

Pumasok Ako ng kwarto, nakahiga sya  walang Malay. Naupo Ako sa Isang silya at agad na hinawakan ang kanya g mga kamay. Ganito ba talaga ang trabaho mo, masyado namang extreme. Hindi ata kaya ng puso ko kung may masamang mangyayari sayo. Hindi ba pwedengmagresign ka nalang Marami pa namang ibang trabaho ang pwede. Napayuko ako, Saka ko sya hinalikan sa likod ng kanyang mga kamay. Matagal na tayong magkakilala, at Hindi Naman lingid sa kaalaman mo na may gusto Ako sayo pero bat parang balewala lang sayo 'yong feelings ko. Mas importate pa sayo ang feelings ng mga biktima sa hawak mong mga kaso kaysa sa feelings ko. " I really don't like your line of work, to the point I despise it the most". Naibulong ko nalang.

Tumunog ang phone ko, akma ko ng bibitawan ang kamay nya ng bigla itong humigpit. Napatingin Ako sa natutulog nyang Mukha. " Yes hello,"

"Are you okay?"agad nyang tanong

"How-??"

"Laman ng Balita iyong nangyari kanina !"

Napatingin Ako Kay  France . " He blocked his body just to protect me" nasabi ko  nalang.

"Is France okay, you want me to be with you,to comfort you?"

" No thanks okay lang Ako. At Saka ayokong ma-stress ka, Lalo na Ngayon na dalawa na kayo. I'll be okay" after I hung up the phone, I saw France open his eyes directly looking straight at me.

"Thank God, Anong masakit sayo?. Are you okay? " He still holding my hand.

Napatingin sya sa mga kamay namin, " you have soft hands compare to my callous hands. Your soft and delicate, and I'm afraid to hold it tight fearing I might ruined it".

Gusto Kong bawiin ang kamay Kong hawak nya, Hindi ko mapigilang mamula sa sinabi nya. Epekto lang ba to ng anestisya o totoo ba nya tong nararamdaman.

"Don't let go. I want to hold your hand pls stay with me " bigla akong walang masabi, and the next thing I knew he's  kissing the back of my hands, the way I did before.

°°°°°°°°°°°

He's  BeautifulWhere stories live. Discover now