I love you but...... [L.H fanfiction]

~Hoofdstuk 11~

Pov Kayleigh.

We liepen naar de parkeerplaats waar de auto stond. "Zooweej, dies gaaf!" Zei ik en bekeek een moter . "Kan jij rijden?" vroeg Ashton en bekeek me. "Ja, als sinds mijn 16e." Ik lachte. "Ik heb thuis een best mooie staan." Ik sloeg mijn armen over elkaar. "Nou Luke, je hebt echt iemand totaal anders aan de haak geslagen als al die andere meisjes van je." Lachte michael. "Ja, anders is het gewoon." lachte ik. "Ja, precies." zei Luke. "Zullen we weer gaan?" Stelde marinka voor. Iedereen stemde in. "Zet is wat muziek aan joh!" schreeuwde ik. "Okay!" schreeuwde michael terug. Hij drukte de radio aan. "Ooh nirvana móói." Ik leunde met mijn elleboog op een leuning. Of zoiets, ik weet niet hoe zo'n ding heet. "Hello hello hello hello." Zong Luke mee. Ik begon heel hard te lachen. "Wat heb jij nou weer?" lachte Ashton. "I...i.." ik stikte bijna van het lachen. "Ik krijg geen adem meer." Ik heb soms van die momenten dat ik ineens lach om helemaal niks. Nadat ik weer adem kreeg legde ik mijn hoofd op Luke's schouder. "Zullen we nog even naar de stad gaan? Ik moet nog iets halen?!" Zei Ashton. "Jowe, is goed." We kwamen aan in de stad. Ik en Luke liepen Ashton achterna een winkeltje in. "Sharon?!" zei ik verbaasd. Ik liep naar haar toe. "Kayleigh!" Schreuwde ze. "Wat doe jij hier?" Vroeg ze toen ik haar een knuffel gaf. "Ik ben met hun mee." Lachte ik en wees naar Luke en Ashton. Calum kwam binnen gerend ."Gaat het nog lang-.." Hij maakte zijn zin niet af en bekeek Sharon. "Hey." Hij lachte en stak zijn hand uit naar haar. "Hey, ik ben Sharon." Zei ze. Ze hadden zo'n staar momentje. "Dus.." begon ik. "Wat doe jij hier?" Vroeg ik aan Sharon. "Ik ben op vakantie, o trouwens ik geef straks een party. Zin om te komen?" Ze keek ons allemaal aan. Maar vooral Calum. "Ja, sure." zei Luke. "Ey, wij gaan weer. Sms me maar waar t' is doeg!" Riep ik Sharon na. Ze zwaaide. Ik ging langs Calum lopen. "Dus.. Jij vind Sharon wel iets of niet?" vroeg ik terwijl ik mijn nagels bekeek. Hij vreef met zijn hand achter zijn hoofd. "Uh.. Weet ik veel..ja misschien?" Zei hij met en twijfelende stem. "Ja dus." lachte ik. "Ik ken je nou lang genoeg Calum." Hij keek me aan. "Okay best, maar ik ken haar niet eens." Hij zuchtte. "Ja, dat haddeb Kayleigh en ik ook, en moet je ons nou zien. Tja okay zonder die hele kidnap dinges." zei Luke die inmiddels weer langs me liep. Calum lachte. "Tja, wat moet ik doen?" Zei hij. Michael begon hard te lachen. "Ooh doctor love is ineens niet meer zo wijs." Zei hij. Calum schudde zijn hoofd en stapte in de auto. Ik deed de deur open maar Luke hield me tegen. "Wacht heel even." zei hij. Ik wilde me omdraaien. "Uh..uh.uh.. Ogen dicht." ik sloot mijn ogen en draaide me om. Ik opende mijn ogen en zag dat hij een ketting om mijn nek deed. "Luke.." zei ik. Hij trok zijn ketting omhoog. "Ik heb er ook een."

Pov Luke

"Ahw jij bent het liefste vriendje ever!" Zei Kayleigh. "Ik hou van je." Zei ze en gaf me een knuffel. "Ik ook van jou." Fluisterde ik in haar oor. We reden terug naar ons hotel. "Zeg Calum.." zei ik. "Hoe ga je het aanpakken? Uhm ja weet ik veel." Zei hij en trok zijn trui over zijn hoofd uit. "Gewoon praten denk ik.." zei hij. "Kan..kan" Zei ik. Ik leunde tegen de muur. "Waarom maak je hem zo nerveus?" Begon Kayleigh. "Gerum dalijk durft hij niet eens meer. Ik praat wel met der om te kijken of ze jou ook wel ziet zitten.. Zo ja dan vraag je haar mee uit, simpel toch?" Zei ze. Ze deed haar shirt uit en liep naar me toe. "Kom." Zei ze en trok me mee naar haar kamer. "Welke?" Ze hield twee T shirts voor haar. "Doe jij geen jurkje aan?" Vroeg ik. "Nee, ik hou niet zo van jurkjes." ze zuchtte. "Die staan mij niet." ik lachte. "Wedden dat alles jou staat. Slijmbal." Ik bekeek haar helemaal. Waarom denkt ze zo negatief, ze is zo'n mooi meisje. "Maar.." begon ze. "Als jij dat super graag wil, dan doe ik wel een jurkje aan." Ik knikte. "Ja super graag." Ze liep naar haar kast toe en trok een Zwart met Blauw jurkje uit haar kast. "Als jij dit tegen iemand, maar dan ook iemand zegt ... Vermoord ik je." Ze lachte. Ik ging op haat bed zitten. Ze deed haar broek uit. "Zeg kun je het zien?" lachte ze. Ze deed haar jurkje aan en liep naar me toe. "Kan jij hem dicht ritsen? Ja tuurlijk." Ik schoof de rits naar boven. Kayleigh draaide zich om. Haar lange blonde haar viel over haaf schouders en een gedeelte van het jurkje. "Wat staar je nou?!" Ik trok haar tegen me aan. "Mag ik jou niet aan staren dan?" Er werd op de deur geklopt. "Ey gaan we?.." Riep Ashton. Kayleigh deed haaf ketting aan en zoende me. "Ja were ready!". Schreeuwde ze terug. Ik opende de deur. "Wow." zei Michael. "Die staat jou echt mooi." Voegde Calum er aan toe. "Nou en of". Zei Ashton hij floot. "Hey, mijn meisje." zei ik lachend. Kayleigh bloosde. "Kom op dan gaan we.."