KADER -HYUNLİX-

1. Bölüm

~FELİX~

Lütfen daha yavaş git, lütfen daha yavaş git, lütfen daha yavaş git...

"Tamam, ders bitmiştir!"

Siktir et.

Diğer öğrenciler hevesle yerlerinden kalkıp eşyalarını toplarken ben başımı masaya dayadım. Yerimden kalkmak istemediğim için sinirle inledim.

"Felix? Neyin var? Eve gitmek istemiyor musun?"

Sadece Seungmin ve Jısung'un gözleri ile buluşmak için yukarı baktım. "Kesinlikle hayır, burada kalmak istiyorum. Ah, zaman neden bu kadar hızlı geçti?!"

"Kim dersin daha yavaş ilerlemesini ister ki?!" diye sordu.

"Görünüşe göre bu civciv istiyor." Seungmin bana atıfta bulunarak cevap verdi.

"Bak, düşündüğün sebep bu değil." Onlara söyledim.

"O zaman ne?" diye sordu.

"Görüyorsun, annem beni tanımadığım biriyle evlendirmek istiyor!"

"Bunu neden yapsın ki?" diye sordu.

"Çünkü o Lee ailesinin tek varisi ve zenginlik içinde böyle şeyler normal." Seungmin cevapladı.

"Eğer bu normalse, neden ikiniz anlaşamıyorsunuz?!"

Seungmin omuz silkti, "Sanırım ebeveynlerimiz iyi insanlar."

"Hayatımdan nefret ediyorum" diye söylendim.

"Hey, çok üzülme! Asla bilemeyeceksin, belki adam gerçekten seksidir." dedi Jısung.

"Belli ki bu beni daha iyi yapmayacak, Han Jisung."

Omuz silkti, "Pekala, başka seçeneğin yok gibi. Yani..." Sonra kapıyı işaret etti, "Koruman zaten seni bekliyor."

Gözlerimi devirdim ve tekrar söyledim, "Evet, siktir et bu hayatı."

Keşke böyle olmasaydı.

____________________________________________

"İçeri girmek istemiyorum."

"Üzgünüm Genç Efendi ama Bayan Lee zaten sizi içeride bekliyor."

"Hayır. Hayır. İçeri girmeyeceğim."

"Öyleyse bu bana başka seçenek bırakmıyorsunuz."

Beni çekiştirmeden onu durdurdum.

"Tamam iyi!"

Pes etmiştim. Konağa girmek için inatla kapı kolunu çevirmeden önce gözlerimi devirdim. Annem çoktan koltuğa oturmuş kahvesini yudumluyordu.

"Bayan Lee, genç efendi burada."

Annem bana baktı ve bana gülümsedi, "Felix! Buraya gel ve konuşalım." Anneme doğru yürüyüp kanepeye oturmadan önce gözlerimi devirerek söylendim.

"Ne?" İnatla sordum.

"Şimdi, Lee Felix. İyi davranışların nerede?"

Alaycı bir şekilde gülümseyip "Evet anne?" dedim.

Başını salladı, "Mhm, çok daha iyi. Şimdi, senin geleceğinle ilgili planlarımızdan bahsedelim. Görüyorsun" Dedi, üzerinde bazı kağıtlar ve bok olan birkaç dosya çıkardı.

"Tanışmanı istediğim bir adam var. Şimdiye kadar muhtemelen bunun neyle ilgili olduğunu bildiğini varsayıyorum, değil mi?"

Gözlerimi devirdim "Evet Anneciğim."

"Güzel, tanışmanı istediğim kişi şu" Daha sonra kağıtları önüme bıraktı, kağıt üstte benim yaşlarımda, muhtemelen biraz daha yaşlı genç bir adamı ortaya çıkardı, "Hwang Hyunjin."

Adını duyunca gözlerim büyüdü. Onu duydum. Hwang Hyunjin, o Jısung'un kuzeni ama Jısung bana ondan pek bahsetmedi. Yine de söylentiler var ve söylentiler düşündüğünüz kadar iyi değil.

"Hwang Hyunjin?" Tekrarladım.

"Evet ve yakında onunla tanışacaksın. Baban ve ben, Hyunjin'in ailesiyle birlikte Lee ve Hwang ailesi için faydalı olabilecek gelecek planları hakkında tartıştık. Sonuç olarak, işi birleştirmeye karar verdik. Her iki ailenin de olması bizim için çok iyi olur."

"Anne, işimizi büyütmenin başka yolları da var."

"Elbette bunu biliyoruz oğlum. Ama seni Hwang Hyunjin ile evlendirmek çok daha kolay bir yol olur."

"Üzgünüm anne ama senin kararına katılmayı reddediyorum."

"Lee Felix, gerçek cinselliğini bildiğim ve seni bir erkekle nişanlıyacağım için yeterince şanslısın. Yoksa Hyunjin yerine bir kızla nişanlanmamı mı istersin?" Dedi sesini yükselterek.

"Hayır."

"Pekala, o zaman babanla benim verdiğimiz bu kararı kabul etmekten başka seçeneğin yok."

"Anne, başka yolu yok mu? Onu tanımıyorum bile!" Üzüntüyle sordum.

"Lee Felix. Başka bir yol olduğunu çok iyi biliyorsun. Ama bunu gerçekten ister miydin?" Ne diyeceğimi bilemeyerek dudağımı ısırdım. Ve cesaretlenerek.

Başını hayır dercesine salladım.

"Mhm, kesinlikle yapmıyorsun. Hala onunla nişanlanmayı istemiyorsun."

"Hayır."

"Evet."

"Hayır."

"Evet."

"Anne, lütfen! Hayır!"

"Üzgünüm Lee Felix. Ama karar kesin. Sen, çocuğum, Hwang Hyunjin ile evleniyorsun. Konuşma bitmiştir"

"Bundan nefret ediyorum" diye söylendim.

"Bak, o kadar da kötü olmayabilir! Ne de olsa nişanlanacaksın, henüz evli olmayacaksın."

"Evet, sanki bu durumu daha iyi yapıyormuş gibi."

"Şahsen ikinizin mükemmel bir eşleşme olduğunu düşünüyorum. Kim bilir? İkiniz sonunda birbirinize aşık bile olabilirsiniz."

"Neyse böyle bir şey olacak. Onu asla sevmeyeceğim."

____________________________________________