^^Gökerler^^ ~ Gerçek Ailem~

5.Bölüm

Gerçekten çok iyi vir ablam vardı.

Ablamın dairesinin olduğu apartmanın karşısındaydık. Binaya girdik ve daireye çıktık.

Zili çaldığımda hiç bir şekilde açılmadı. Abim

"Galiba yok"dedi Göktuğ abim
"Abi bi girip bakalım belki burdadır."dedim.

Anahtarla kapıyı açtım ve içeri girdim. Salon olduğunu düşündüğüm yere girdiğim de belkide dünyanın 8. Harikası çok tatlı bir şeklide uyuyordu.

Abim"Hadi uyandır."dedi.

Ablamınyanına gittim ve kolunu dürtmeye başladım. Onu incelerken parçalanmaya ramak kalmış ellerini gördüm aynı zamandada kaşlarım çatıldı.

Abim" Bu kızın omzu kanıyor."dedi.

Hızla omzuna baktım muhtemelen pansuman yapmadığı için yarası açılmıştı.

Elimle yüzüne dokunduğumda ateşi olduğunu fark ettim ama baya yüksek olmalıydı.

"Abi çok ateşi var hastaneye götürmeliyiz."dedim telaşla.

Abim elini ablamın alnına koyduğunda gözleri faltaşı gibi açıldı.

"Olum bune hemen önden git  arabayı aç. Hızlı ol" dedi.

Abimden anahtarları aldım ve önden gittim. Arabanın kapısını açtığımda abim kucağındaki ablamla gliyordu.

Ablamı arka koltuğa bıraktı bende ablamın yanına oturdum.

Ablam bir anda sayıklamaya başladı.

"Neden,neden yalnızım neden Aziz iti bana hayatımı zehretti neden neden...."diye sayıklamaya devam ederken hastaneye ulaşmıştık.

Abim ablamı kucağına alarak acildeki sedyelerden birine yatırdı ve ablamın başından ayrılarak Aras abimi çağırdı.

Aras abim ablamı tedavi ettikten sonra normal odaya çıkarılmıştı.

"Bu kız o kız mı"dedi Aras abim.

"Evet abi sen evde olmadığın için görmedin."dedim.

Ablamın yanına oturdum ve saçlarıyla oynamaya başladım. Ablam gerkeçten çok güzeldi.

****
Gazel'in anlatımıyla

Gözlerimi açtığımda gözlerimi beyaz ışık rahatsız ederken boğazımda ki ağrı artmaya başladı.

"Abi ablam uyandı."dedi bir ses sevinçle ve sanırım bu Furkandı.

Gözlerimi tamamen açtığımda bir hastane odasında olduğumu fark ettim.

Yatakda doğruldum omzumda hissettiğim sızı ile omzuma  baktım ve yine kanıyordu.

"Siktir ama ya"dedim sinirle.

"Abi ablamın koluna baksana kanıyor."dedi.

Koltukta oturan doktor önlüklü adam

"Tabi ani hareket ederse kanar."dedi.

Ayaklandı ve yanıma gelerek omuzuma baktı. Eski bandajı çıkardı ve pansuman yapmaya başladı.

"Bu nasıl oldu"dedi.

"Mermi sıyırdı."dedim.

"Daha gerçekçi olabilirsin bence."dedi alayla.

Gözlerimi devirip.

"Tabi askeriyede gizli görev çalışanı olan ben değilim."dedim sinirle.

"Abi doğru söylüyor."dedi Furkan.

"İster inan ister inanma ve sistem kayıtlarına bak."dedim.

İşini bitirdiğinde ellerime baktı  ve

"Gerçekten bu ellerin hali ne "dedi ciddi bir ifadeyle.

"Sorguda adamlar konuşmadıkça yumruklar konuşur."dedim

Sessizce elerimin sargısını değiştirdi. Ayaklandı ve

"Yüksek ateşten neredeyse havale geçiricekken Göktuğ ve Furkan getirdi seni. İyileşene kadar ayaklanmak yok ve ayrıca sana bakacak birisi varmı yoksa bizde kalabilirsin."dedi.

"Gerek yok ben hallederim."dedim

Yataktan ayakalarımı çıkardım. Bağlı serumuda dikatlice çıkarmaya kalkışırken.

"Napıyorsun alah aşkına."dedi Aras bey ve serumu çıkardı.

Yürürken hafif sendeledim ve tabiki bir küfür savurdum.

"Anasını" diye mırıldandım.

Ayaklarımın yerden kesilmesi ile donup kaldım.

"İndir beni."dedim sert bir sesle.

Omuz silkti.

"Furkan eve gidiyoruz abim hadi."dedi.

Yorgunluktan pes ederek beni taşımasına izin verdim.

__________________________________________________

Sellam bölüm hakkındaki düşüncelerinizi paylaşmayı unutmayalım.

Bölümler belli bir düzende yayınlanmayacak alah ne verdiyse yazacağım.

Yıldızı parlatmayı unutmayalım"☆"

Hadi sağlıcakla

Sevgilerle hayal doktoru