^^Gökerler^^ ~ Gerçek Ailem~

5.Bölüm

Sellam bölüm hazır.
Keyifli okumalarrr.😊😊
__________________________________________________

Ellerim ve omzumda ki sızlamayla gözlerimi açtım ve evet hala koltuklarda sürünüyorum.

Olduğum yerden kalktım ve dışarıya çıktım.

Motoruma atladım ve yola çıktım.

Moralim boktan öte değildi yani ne bilim bazen böyle olur işte.

Apartman dairemin karşısına kaldırım kenarına motorumu park ettim. Apartmana girdim ve dairemin olduğu kata çıktım.

Daireme kendimi attığımda direkt simsiyah bir tişört ve aynı renk bir eşofman altı giydim.

Televizyonu açıp önündeki koltuklara yayıldım.

Nedense ikide bir telefonumda bir bildirim varmı diye bakıyordum. Kendimce bunu sorgularken.

İç sesim seyfi nadiren sesizliğini bozduğu anlardan birindeyiz.

"Geri zekalı acaba Furkanın seni aramaşını yada sana yazmasını bekliyon. Salağa yatma Gazel eklidin işte."

Seyfiye hak verdim doğru söylüyordu.

Anlık gaz ile telefonumu komple kapattım aynı zaman da yerimden kalkarak perdeleri kapattım. Kapıyıda kilitledikten sonra tamamdım.

Salondaki koltuğu yatak şekline getirdim.

Yatağa kurulduktan sonra zıbarmaya başladım yani benim dilimde zıbarmak kendini dünyadan soyutlamak gibi bir şeydi.

Kendimi karanlığa teslim ettim buda benim gerçeklerden kaçma şeklim.

****

Furkan Gökerden

"Ya abi yapmasanaa"dedim. Göktuğ abim arkamda elindeki ders kitaplarıyla koşuyodu ve aynı zamanda söyleniyodu.

"Furkan gel abicim biraz daha çöz sonra istediğini yaprsın hatta sadece 1 soru anlaştık?"dedi.

"Tamam abi tamam"dedim bıkkınlıkla ve gösterdiği soruyu çözmeye koyuldum.

Ablam beni abimler bıraktığında abimlerle çok güzel vakit geçirmiştk.

Onları çok özlemiştim.

Abimler ablama ilk başta garip bir varkılık gibi baksada o saygısını hiç eksiltmemişti.

Ablamın yatığı görüşmede Buğra abim ve Göktüğ abim çok şaşırmıştı sonrada bana nasıl davrandığını ve o benim bildiğimi bilmediği Selinin kolunu neredeyse kırmasını anlattım.

Abimler çok şaşırmıştı açıkçası.

"LANN ben ablamı aramayı unuttum."diye bağırdım ve hızla telefonu elime aldım ve ablamı aradım ama telefonu kapalıydı.

Ablam yardımcısı Gürsel abinin de numarasını vermişti nolur nolmaz diye. Hızlıca Gürsel abiyi aradım.

"Alo"
"Alo Gürsel abi ben Furkan"
"Haaa sen bizim manyak Gazelin küçük kardeşisin buyur."
"Ablama ulaşamıyorum haberiniz varmı nerede biliyormusunuz. "
"Valla en son o uyku manyaklığı ile en fazla eski dairesine gider oraya bak istersen."
"Saol abi teşekkürler "
"Eyvallah"dedi.

Arama sonladığında Göktuğ abim

"Kimle konuşuyordun"dedi.
"Ablamın yardımcısı abi ablama bakmaya gide bilirmiyiz lütfennn." Dedim
"İyi hadi gidelim merak ettim şimdi onuda."dedi

Abimle arabaya bindiğimizde abime gösterdiğim adrese yani ablamın dairesine gidiyorduk. Ablam ne olur ne olmaz diye dairesinin anahtarını bile vermişti hatta o olmadığında da gide bileceğimi söylemişti.