BANA SEVDAMI GERİ VER

11| Açılın , ben cankurtaranım

Okuyanlar yorumlarını bildirmeyi unutmasınlar. Biliyorsunuz yorum okumayı seviyor ve teşvik edici buluyorum.

Hadi ! Bol bol yorum atmayı ve görüşlerini bildirmeyi unutma 😘❤️

Yazan,
yorumlarınıdörtgözlebekleyenyazarınız.

💫

Anlamıştı.

Onu kullanmak için yanımda olduğumu biliyordu. Belki de en başından beri bunun farkındaydı fakat sesini çıkarmıyordu. Ben de salak gibi davranıyor, evcilik oyunumu izlemesine göz yumuyordum. Oysa Alperen'i tanıdığım ilk günden bugüne kadar hiç değişmemişti. Beni görmezden gelişleri, varlığımı kabullenişleri; yakınlığı daha çok da uzaklığı... Her şey o kadar net ve aleniydi ki.

Ben görmedim.
Görmek istemedim.

"Git gide saçmalamaya başladın. Dua et hastasın. Yoksa söylediğin saçmalıkları sana yedirirdim. "

Oturduğum yataktan kalktım. Bakışlarımı yeniden Alperen'in yüzüne çıkardım.

"Şimdi kendine gelmek için uyu. Ben içerdeyim. Bir şey istersen seslenmen yeterli."

Aferin Efsun. İyi toparladın. Ama keşke topuklarını götüne vura vura odadan kaçmasaydın. Neyse sağlık olsun. Şimdi bunu düşünmenin sırası değil.

Oturma odasına gidip telaşla bedenimi koltuğa bıraktım.

Alperen...Uyanık tilki... Evet ,tilki. Çünkü herhangi bir erkeğin benim gibi güzel bir kızın etkisi altına girmemesi için ya aptal ya da çok uyanık olması gerekir. Alperen'de öyle tam bir tilki. Üstelik aptal aşık olduğunu düşündüğüm zamanlara lanet ettiğim bir tilki.

Alperen ... Ah Alperen !

Elimin ayasını alnıma yasladım. Afişe olmuştum. Alperen onu kullandığımın farkındaydı. Peki ben bu durumda ne yapacaktım? Hiçbir şey olmamış gibi mi davranacaktım? Hayır. Alperen bunu yemez. Ama aklında bu şüphe oldukça da yanıma yaklaşmaz. Ne yapacaksın Efsun? Ne? Derin bir nefes aldım. Geri verdim. Yok. Rahat yok. Hepsi o Nermin olacak hatunun yüzünden. Anne ! Ah anne ! Senden nefret ediyorum.

Kendime gelmeliyim. Kendime gelmeliyim ama nasıl ? Bakışlarım koltuğun sağ köşesinde olan kumandaya kaydı. Uzanıp aldım. Televizyonu açtım. Saçma bir gündüz kuşağı programında durdum ve hiçbir şey olmamış gibi izlemeye başladım.

Kafamı dağıtmalıydım. Çünkü tekrar toparlamak için önce dağılması gerekiyordu.

Üçlü koltuğun koluna kafamı yasladım. Yeni gelin evine biraz baktım. Sonra kaynanam
mutfaktaya geçip gelin kaynana atışmalarını izledim. Zamanın ipini kaçırdığımı Esra Erol'un programında kocasını terk edip başka kocaya kaçan kadını izlerken anladım.

Saat 17. 20

Çok geç olmuş. Koltuktan doğrulup ayağa kalktım. Acaba Alperen nasıl olmuştu? Yürüdüm. Hali hazırda açık olan Alperen'in odasının kapısından geçtim. Uyuyordu. Hem de mışıl mışıl. Yürüdüm. Adımlarımı yatağın dibinde durdurdum. Kolumu uzatıp elimi Alperen'in alnına yasladım. Şükürler olsun. Ateşi düşmüş.

Elimi çektim. Fakat Alperen'i izlemeye devam ettim. Biçimli kaşları yay gibiydi. Uzun kirpikleri benim maskara kullanıp ancak ulaştıracağım uzunluktaydı. Hafif kirli sakalını ve keskin yüz çizgilerini söylemiyorum bile. Yakışıklı mı ? Oldukça. Oysa eskiden gözüme pek yakışıklı gelmezdi. Fakat şimdi öyle. Estetik, botoks falan mı yaptı acaba ? Saçmalama Efsun. Aynı Alperen işte.