"ဘာတွေ ဆုတောင်းလဲ သားကြီး "
"ဘာလို့ပြောပြရမှာလဲ"
"မပြောလဲသိပီးသားး"
"မင်းက.....?"
မဟာ မင်းက ဘယ်လိုများသိမှာလဲ ဆိုတဲ့အကြည့်နဲ့ ဝေယံ့ကိုကြည့်တော့ ပြုံးပြုံးကြီးနဲ့ သူပြောတာ ဂရုမစိုက်တော့ဘဲ ကိတ်မုန့်ကို အရသာခံစားနေတော့သည်။ သူဲ ဘာမှဆက်မပြောတော့ဘဲ တကယ်တမ်းဆုတောင်းရင်တောင် ဘာဆုတောင်းရမလဲ စဥ်းစားနေမိသည်။ ခုနက ဆုတောင်းဆိုတုံးက စိတ်မဝင်စားဘဲ ခုမှ ပြန်ဆုတောင်းချင်လာသည်။ တောင်းချင်မိတဲ့ဆု ပြည့်ချင်မိတဲ့ဆုကတော့.........တွေးရင်း မဟာပြုံးလိုက်ပြန်သည်။
"ဘာတွေပြုံးနေတာလဲ......"
မင်းသိန်းအမေးကို မဟာ ပြုံးပြုံးကြီးနဲ့ ခေါင်းခါပြလိုက်တော့
"ရတယ် မပြောချင်လို့....ဒါမဲ့ ညကျရင်တော့ ဘားသွားမယ်....မင်းစပွန်နော်"
"ဟင်.....ဘာဆိုင်လဲ သူများတွေဆို ကိုယ့်မွေးနေ့မှာ ကောင်းမှုကုသိုလ်လုပ်ကြ မရှိဆင်းရဲသားတွေကို လှူကြတာ မင်းတို့ကျမှ..... "
"ဘာနေနေကွာ ညကျ တာရာ့လဲခေါ်ခဲ့"
"ဘာကိစ္စခေါ်ရမှာလဲ ဟေ့ ဟေ့ မင်းတို့နော် ဒါ ငါ့မွေးနေ့ ငါ့ကိုစိတ်ရှုပ်အောင်မလုပ်နဲ့"
မဟာမခေါ်ရင်တောင် ဝေယံတို့လင်မယားသွားဝင်ခေါ်မလို့ဟာ တခြားနေ့ဆို ကိစ္စမရှိပေမယ့် ဟုတ်သည်....သူ့မွေးနေ့တော့ လျှော်ပေးလိုက်ဦးမည်ပေါ့။
"အေးပါကွာ မင်းသဘော မင်းသဘော"
.......
တာရာ အောက်မှာ ညနေစာ ချက်ပြုတ်နေရင်း အပေါ်တက်ပီးခေါ်တော့မလို့ မီးဖိုထဲကအထွက် ဟိုလူ အိမ်ပေါ်ထက်က ဆင်းလာတာတွေ့လိုက်ရသည်။ အမလေး ရေမွှေးပုလင်းလိုက်များလောင်းချထားသလားပဲ မွှေးကြိုင်နေတာများ တနေရာရာသွားမလို့ထင်တယ်.....
"ဟို.....အပြင်သွားမလို့လား"
"အင်း...."
"အော်.....အင်း အင်း....ညကျရင်ကော အစောပြန်လာမှာလား"
"ဘာကိစ္စလဲ"
"ဟင့်အင်း....ဒီတိုင်းမေးတာရယ်"
YOU ARE READING
အချစ်တွေအမုန်းတွေရဲ့ အလွန်.....
General Fictionညဘက်မှာပဲ ထွက်တဲ့ကြယ်လေးတွေက နေ့ခင်းဘက်မှာထွန်းလင်းတဲ့နေမင်းကြီးကို သတိရနေတတ်သလိုမျိုး ဘယ်သောအခါမှမဆုံနိုင်ပေမယ့် ကျမရှင့်ကို လွမ်းနေဦးမယ်ထင်ပါရဲ့.... ညဘက္မွာပဲ ထြက္တဲ့ၾကယ္ေလးေတြက ေန႔ခင္းဘက္မွာထြန္းလင္းတဲ့ေနမင္းႀကီးကို သတိရေနတတ္သလိုမ်ိဳး ဘယ္ေသာအခါမ...
အခန်း (၁၉)
Start from the beginning
