Chapter 18 - Zawgyi

Start from the beginning
                                    

သွ်င္မင္းသန့္ ေျပာေနတုန္း တိတ္ေနသည့္ရာဇာလင္းေနရာမွ ဖုန္းသံကိုၾကားလိုက္ရသည္။ ရာဇာလင္းက ထိုဖုန္းကို အၾကာႀကီးစိုက္ၾကည့္ေနၿပီး မကိုင္ေခ်။

"ဟဲ့ ရာဇာ ကိုင္လိုက္ေလ"

မေနနိုင္သည့္ ေဟမာန္ဦးကလွမ္းေျပာေတာ့ ရာဇာလင္းက လွည့္ၾကည့္လာသည္။

"နင္တို႔ကို ငါ၀န္ခံစရာတစ္ခုရွိေသးတယ္"

အတည္ေပါက္ႀကီးေျပာလာသည့္ ရာဇာလင္းေၾကာင့္ သွ်င္မင္းသန့္ေရာ၊ ေဟမာန္ဦးပါ စိတ္၀င္စားသြားၾက၏။

"နင္တို႔ကို မေျပာရေသးတာ"

"ေအး အခုေျပာေတာ့"

"သွ်င္မင္းသန့္"

"ေအး ငါနဲ႕ဆိုင္လို႔လား"

သူ႕နာမည္ေခၚလာတာမို႔ သွ်င္မင္းသန့္ သူ႕အေၾကာင္းေရာလားဟုေတြးမိကာ ေၾကာင္သြားရ၏။

"မဟုတ္ဘူး မင္းလူႀကီးေဆးခန္းမွာေလ"

"အင္း"

"မင္းလူႀကီးအျပင္ဆရာ၀န္ေနာက္တစ္ေယာက္ရွိေသးတယ္ေလ သိတယ္မို႔လား"

"ေအး သိေတာ့သိတယ္ ဒါေပမဲ့မသိဘူး"

သွ်င္မင္းသန့္ ေခါင္းကိုကုတ္ကာေျပာလိုက္သည္။ သူက ထိုေဆးခန္းကို ေခ်ာင္းေပါက္ေအာင္သာသြားေခ်ာင္းခဲ့တာ၊ ျမင့္ျမတ္ပိုင္ေနာင္ကလြဲက်န္တာဂ႐ုစိုက္သူမဟုတ္ေခ်။

"မင္းဟာက ဘာႀကီးလဲ"

"မဟုတ္ဘူး သိတယ္ဆိုတာ သတိထားမိတယ္၊ ဒါမဲ့ ဟိုလို ေသခ်ာႀကီးေတာ့မသိပါဘူး"

"ေျပာမေနနဲ႕ ရာဇာလင္း သူက သူ႕ဦးေလးႀကီးကလြဲ က်န္တာ ဖုတ္ေလတဲ့ ငါးေျခာက္ရွိတယ္လို႔ေတာင္ထင္တာမဟုတ္ဘူး"

"ငါးပိဟဲ့ ငါးေျခာက္ကနင့္ေမ"

"ေအး ဖုတ္ေလတဲ့ငါးပိေျပာတာ"

"နင္တို႔ေျပာမွ ငါးပိရည္က်ိဳေတာင္စားခ်င္လာၿပီ"

"အိမ္မွာဟိုတစ္ေန႕ကခ်က္တယ္"

"အင္း အိမ္မွာက် ဖိုးဖိုးက ေသြးတိုးရွိေတာ့ အငံေတြဘာေတြသိပ္မခ်က္ရဲဘူး"

"ေအး အိမ္ကအေမလည္းေသြးတိုးရွိတယ္၊ ဆီးခ်ိဳေရာပဲ"

"နင္တို႔ေတြ ငါေျပာတာကိုနားေထာင္ဦး ဘယ္ကေနဘယ္လို ဆီးခ်ိဳေတြေရာက္ကုန္တာလဲဟ"

HONEYWhere stories live. Discover now