17 Bölüm

1K 39 0
                                    

"Senin gibi kardeşe sahib olduğumuz için çok şanslıyız"

Bunu duyduğuma şaşırmışdım. Havalimanına gelene kadar ne o ne de ben bir şey söylemedik. Havalimanına gelince arabadan inip beklemeye başladık. Derya kapıdan çıkıp bize doğru gelince benimde telfonuma mesaj geldi.

05**:Her zaman o kadar güçlü o kadar güzelsinki anlatamam. Sen aileni korumak için çalışıyorsun bende seni. Senin için senden uzak durmak o kadar zorki o güzel kokunu alamamk sesini duyamamak. Seni bu kadar severken senden uzak durmak. Neyse bunları boşver o toplantıya gitmek zorunda deyilsin kırmız listede ne senin ne de Ahmet beylerin ismi yok. Güvendesiniz.

"Deliricem yemin ederim deliricem"

Toprak"Noluyor"

"Yok bir şey hadi Derya arabaya geçelim"

Arabaya binip gaza basdım. Sinirden direksiyonu sıkıyordum.  Lanet herif birde ilanlı aşk ediyor. Herkes bir olmuş beni delitmeye çalışıyor. Bu kadar şey yetmezmiş gibi dedemde ortalıkda yok nereye gitdi bu adam Yasire aramasını söyledim ama ondada bir haber yok. Telefonuma gelen aramayla açıp hoperlöre verdim.

"Eda"

"Efendim Yasir"

"Umut aradı Deden evdeymiş seni bekliyor."

"Ne demek evdeymiş lan ben sabahdan beri bu adamı arıyorum. Dalga geçiyor benimle. Sanki derdim azmışgibi 15 dakikaya evde olurum"

Sinirle yumuruğumu direksiyona geçirdim

Toprak" Sakin"

"NASIL SAKİN OLAYIM YA BEN SABAHDAN O KADAR İŞİ BIRAKIP ADAMLARA ONU ARATIYORUM. ADAMSA BENİMLE DALGA GEÇER GİBİ EVE GİTMİŞ BENİ BEKLİYOR"

"İstersen ben kullanıyım arabayı iyi gözükmüyorsun"

"İyyim"

Eve geldiyimze arabadan inip eve girdik. Ailenin fertleri Deryayla selamlaşırken bende dedemin karşı koltuğuna oturdum. Diğerleride koltuklara oturdu.

"Ne yapmaya çalışıyorsun dede"

"Yarın reşit oluyorsun işlerin hepsini sana devredip gidyorum burdan"

"Nerye gidiyorsun"

"Senin herşeyi halledeceyini biliyorum. Masdakı koltuğumda senin tüm yetkilerimde nereye gideceyim bende kalsın"

"Kaçıyorsun"

"Bu akşam uçağı hazırlatdım gidiyorum. Melek ve diğer çocuklar sana emanet gerçi ben emnet etmesmde gözün gibi bakarsın ya neyse ben çıkıyorum yapmam gereken bir kaç işim var akşama kadar işlerimi hallederim."

"Git"

"Eda-"

"Dede defol git"

Çıkıp gitdi. Bu kadar işi balıma bırakıp s***** olup gitdi. O da herkes gibi gitdi hayatım içine etdikden sonra beni kanlı ellerimle bırakıp gitdi.  Başım dönünce koltuğa geçip oyurdum. Başımı arkaya yaslayıp gözümü kapatdım. Yoruldum artık gerçekden yoruldum. Ben neden yaşıtlarım gibi dışarda arkadaşlarımla çıkıp gemek yerine bu işlerin içindeyim ki.

Babam"Kızım"

Oturduğum yerden kalkıp

"Odama çıkıp dinlenicem"

Odama çıkıp yatağa uzandım. Başım ağrıyordu yine. Önce herşeyi sıralamam gerekiyordu sonrada Yeni düzeni kurmam.
Nasıl yapıcağım hakkında hiçbir fikrim yok. Yorulmuşdum artık. Kim 18 yaşında şirket yönetmek isterki. Buda yetmezmiş gibi büyük bir ailenin sorumluluğu. Çok ağırdı bu sorumluluklar. İnsanın babasına ve annesine güvenememesi çok kötü bir şey her an arkamdan kim vurucak diye düşünüyorum. İkinci kırmızı liste açıklansın. Ondan sonra ne herşeyi düzene koyucakdım ne de ölücekdim. Yarın ne yeniden doğum günüm olucakdı nede ölüm günüm. Bilinmezlikler beni yoruyor. Herşeyden daha çok yoruyor. Mesala şu bana yazan numara kim olduğunı bile öyrenemedim ama adam nerdeyse benim hakkımda her şeyi biliyor. Başımın ağrısı artarken yatakdan kalkıp banyoya girdim. Ordakı çaekmeceyi açıp ağrı kesici alıp içdim yeniden yatağa uzandım ayakkabılarımı bile çıkarmaya üşenmişdim. Bazen içimden çon üşengeç biri çıkıyor. Gözlerim yavaş yavaş kapanırken kendimi uykunun huzurlu kollarına bırakdım.

 Kraliçenin Kalbi: Aile BağlarıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin