კორეა,სეული
ეთოს pov
ეხ მომენატრა დები,იუნგიც,ეგ საზიზღარი როგორ გვტოვებდა აქ ყველას,ხო ისე მანამ ჩვენი გვრიტები ამერიკაში გაფრინდნენ,მე ბიჭებს უფრო დავუახლოვდი,ჯონგუკი რაღაც გულგრილი გახდა ჩემს მიმართ,არვიცი რატომ მაგრამ ალბათ ამის მიზეზი აქვს.
ჩემს ოთახში ვიწექი როცა კარების ხმა გავიგე,წესით არავინ უნდა მოსულიყო,ჩავედი,სამზარეულოსთან მივედი და საჭრელი დაფა ავიღე,ხელში ბიტასავით დავიჭირე და თან აქეთ იქიქთ ვიყურებოდი,უცბათ ვიღაც გამოხტა მე შემეშინდა წამოვიკივლე და დაფა თავში ჩავარტყი,გაითიშა და დავარდა,როდესაც გადავაბრუნე რამის ინფაქტმა დამცხო,ჯონგუკი ყოფილა,ახხ ეს იდიოტი,როგორ შემაშინა და გაიტეხა კიდეც თავი.
ძვლიივს ძლივობით წაამოვაყენე და სავარძელზე ჩამოვსვი,ყინულები მოვიტანე და დავადე,ეტკინა და გამოდხიზლდა.
ჯკ: სტუმრებს ეგრე ხვდები?
მე: სტუმარი ეგრე იპარება მასბინძლის სახლში?
ჯკ: მე მეგონა გეძინა და აღარ გაგაღვიძე
მე: აშშ,ჯონგუუკ,ძაან გტკივა?
ჯკ: არაფერია კარგად ვარ
მე: დარწმუნებული ხარ? მალამოს წაგისმევ.
ავდექი ყუთი მოვიტანე და მალამოს წასმა დავუწყე,ვგრძნობდი როგორ მიყურებდა,შემდეგ სანტავიკი( სორით არვიცი ქართულად რა ჰქვია ) დავაკარი,შევხედე და ჩვენი თვალები ერთმანეთს შეხვდა,გული ამიჩქარდა,ცოტაც და საგულედან ამოხტებოდა,მისი ღრმა და ლამაზ თვალებში დავიკარგე,დავინახე მზერა ჩემს ბაგებზე რომ გადაიტანა,წამოიწია ცოტაც და მაკოცებდა,მაგრამ უცბათ დენდარტყმუილვით წამოხტა,და წასვლა დააპირა.მე უკვე ნერვები მომეშალა და დავუყვირე.
მე: რა ჯანდაბა გჭირს ჯეონ ჯონგუკ
ჯკ: არაფერი...უბრალდო არაფერი დაივიწყე რაც მოხდა.
მე: ახხ როგორ მძულხარ ნეტა იცოდე.
ჯკ: მეც მძულხარ! მძულხარ იმიტო რო შენი ბრალია რო გონებას შენზე ფიქრისგან ვერ ვანთავისუფლებ,მძულხარ რადგან ისევ შემიყვარდა ვიღაც,და ეს ვიღაც შენ ხარ,ამ ტკივილს ისევ განვიცდი,სიყვარულს ტკივილის გარდა არაფერი მოაქვს ჩემთვის,მძულხარ რადგან ვიცი რომ ჩემთან არ იქნები,ჩემთან ბედნიერი ვერ იქნები,ასერომ ჩვენ მეგობრობაზე მეტი ურთიერთობა არ გვექნება.
*ყვიროდა და თან ვხედავდი მისი ლამაზი ტვალები როგორ ივსებოდა ცრემლებით,ერთერთი კი დაუკითხავად ჩამოგორდა მის სახეზე,ყვიროდა და თვალებში მიყურებდა,მე ცრემლები წამომივიდა,ნუთუ მას მე ვუყვარვარ,არა შეუძლებელია,მან ჩემნაირი გოგო როგორ შეიყვარა,მისთვის პასუხი ჯერაც არ მითქვამს ხოდა აი ეხლა ვეტყვი.
მე: მიყვარხარ შე იდიოტო,მიყვარს შენი ლამაზი და ღრმა თვალები რომლებიც ანათებენ როდესაც ვუყურებ,შენი ბავშვური საქციელები,ის რომ შეგიძლია ერდროულად სექსუალურიც და საყვარელიც იყო,შენი ხასიათი ქცევა ყველაფერი,მაგრამ იდიოტი ხარ ჯეონ ჯონნგუკ დიდი იდიოტი
ჯკ: თუ გინდა სირიც ვიყო,მთავარია გიყვარვარ.
მოვიდა მთელი ძალით ჩამეხუტა მის სიტყვებზე გამეცინა.
მე: გეტყოდი რო ხარ მაგრამ ეგეთი სიტყვებისთვის ჯერ პატალა ვალ
ჯკ: ხო ჩემი პატარა ხაფ
მე: ქუქი რაღაც უნდა გკითხო?
ჯკ: ქუქი?
მე: ხო არ მოგწონსს
ჯკ: ხუმრობ სულ მასე დამიძახე ხოლმე,ისე ხო რა უნდა გეკითხა
მე: ამმმ...ცოტა სულელურია ალბათ მაგრამ როდის მოგეწონე
ჯკ: მოიცა გავიხსენო 4 წლის წინ
მე: რაა მე კიდე 3 წელი გქრაშავდი შე მარტლა სი...იდიოტო.
ჯკ: რაა...აქამდე რატო არ გითხარი
მე: იმიტორო დებილი ხარ
ჯკ: ეე პატარავ ეგრე ნუ მეძახი მწყინს
მე: ვაიმე ჩემ ბაჭიას სწყინს ხო
ჯკ: ხო
მე: მიყვარხარ ქუქი
ჯკ: მეც მიყვარხარ პატარავ...მინდა რომ გაკოცო
მე: მერე რაღას უცდი
ქუქი ჩემკენ წამოიწია,მისი რბილი ტუჩები ჩემსას შეახო,და სინქრონში დაიწყეს მოძრაობა,მან დრო იხელთა და ეხნა შემოაცურა პირში.თან კოცნებს შორის ლაპარაკობდა
ჯკ: რა ტკბილი ხარ
ჯკ: ჰმმმ...ეს გემო
ჯკ: დღეიდან და სამუდამოდ შენ ჩემიი ხარ
ეს თწვა ხელში ამიყვანა,ლოგინზე უმტკივნეულოდ დამაწვიინა და.....*🔞*
YOU ARE READING
SHE IS A LOSER!? (დასრულებული)
Short Storyისტორია არის სკოლის მოსწავლე გოგონაზე,ის ყოველთვის მალავს თავის გარეგნობას,ამიტომაც სკოლის ლუზერათ თვლიან,მაგრამ გამოჩნდებიან მის ცხოვრებაში ისეთი ადამიანები ვინებიც დააჯრებენ რომ გარეგნობის თამალვას აზრი აღარ აქვს....ვნახოთ როგორ განვითარდება მოვლე...
