#11 Todo es distinto.

679 46 20
                                    

En la sala de espera de la psicóloga la joven Octavia estaba sentado esperandosu turno, se sentía algo angustiada por las visitas que tenía que hacer a ese lugar solo con el únivo propótico de sentirse mejor. Le incomodaba mas el hecho de necesitar a un humano para ponerle orden a su vida, pero esa misma invomodidad mas bien era vergüenza.

Piscóloga: bien ahora hablemos de tu infancia.

Oct: mm... ¿que quiere que le diga?

Psicologa: algunos puntos que creas importantes, tal vez algunos traumas de la niñez puedan servirnos de base para establecer alguna terapia .

Oct: mmm. . Terapia?
No estamos haciendo eso ahora?

Psico: si, pero trabajar en los problemas desde la raíz te ayudara a mejorar mas tu autoestima.

Oct: bueno...
Recuerdo cosas leves de cuando era pequeña, había conocido al abuelo por primera vez y...

Recuerdo cosas leves de cuando era pequeña, había conocido al abuelo por primera vez y

Hoppsan! Denna bild följer inte våra riktliner för innehåll. Försök att ta bort den eller ladda upp en annan bild för att fortsätta.


Paimon: es bastante pequeña. ¿ha aprendido algo?

Stolas: b-bueno, aún es muy joven, pero te aseguro que es lista, será una gran duquesa.--- decía con emoción.

Paimon: bueno pequeña, espero que no me decepciones crezcas, hay mucho por hacer y poco para descansar.

Via: am... ---un poco confundida.

Paimon: regresaré en un tiempo, debo atender unos problemas.

Stolas: s-si, fue bueno verte padre, gracias por visitarnos.

Paimon: lo que digas.--- se va en foma de sombra.

Regresando a la oficina.

Psico: bien, ahora tienes otro recuerdo?

Oct: recuerdo que mis papás siempre discutían, pero no delante de mi, una tarde que estaba jugando en mi cuarto, fui por algo de comer, ahi fue donde los vi discutiendo sobre el porqué estaban unidos. Resulta que estaban juntos porque debían tener a una heredera, luego mamá insultó a papá porque no cogían correctamente y...

Psico: woh! Espera, eso dijeron?

Oct: si.

Psico; ahora un ultimo recuerdo.

Oct: la ultima cosa que puedo decirle es que mi abuelo me comprometió con un miembro de otra familia, un bu... digo... un bastardo del mejor linaje que se puede conseguir.

Psico: bien bien... ahora con todo esto puedo decir con certeza que...

Octavia sintió una mano despertandola de su trance.

Loona: oye, ¿te sucede algo?

Via: no, nada, esque me quedé maravillada con estos jugos.

Via: no, nada, esque me quedé maravillada con estos jugos

Hoppsan! Denna bild följer inte våra riktliner för innehåll. Försök att ta bort den eller ladda upp en annan bild för att fortsätta.
Te encontré (Loona x Octavia)Där berättelser lever. Upptäck nu