«មិនអីទេចាំបងទៅទិញ ចាំប្រាប់ម៉ាក់ផង»yangmi
«បាទ!បង»zhan និយាយគ្នាហើយyangmi ក៏ដើរចេញទៅ
មកដល់ផ្សារទំនើបyangmi ដើរទៅកន្លែងដែលត្រូវទិញyangmi ទិញរបស់ដែលត្រូវការហើយអស់ហើយក៏ទៅត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញគេក៏ងាកមកឃើញស្រ្តីរាងចំណាស់ម្នាស់រកដួុលនៅមុខហាងសម្លៀកបំពាក់គេ ក៏ចូលទៅជួុយ
«អ្នកមីងយ៉ាងមិចហើយ»yangmi បានយកព្រេងខ្យល់មកឲស្រ្តីម្នាក់នោះហើយម្នាកនោះគឺអ្នកស្រីWang
«មីងបានធូរច្រើនហើយ អរគុណក្មួុយ»អ្នកស្រីWang
«មិនអីទេអ្នកមីង តើអ្នកមីងទៅរួុចទេ»yangmi
«មិនអីទេក្មួុយ តើមីងអាចស្គាល់ក្មួុយផងបានទេ»អ្នកស្រីWang
«ចាស៎៎!ខ្ងុំឈ្មោះyangmi បើអ្នកមីងអស់អីហើយខ្ងុំសុំទៅមុនហើយ»yangmi តបទៅអ្នកស្រីWang
«ចាស៎៎!ក្មួុយ»អ្នកស្រីWangមើលyangmi ដើរចេញទៅរហូតផុតកន្ទុយភ្នែក បន្តិចក្រោយមកអ្នកបើកឡានមកដល់អ្នកស្រីWang ក៏ឡើងឡានចេញទៅបាត់ទៅ
ងាកមកមើលyangmi ដើរមកដល់ផ្ទះហើយក៏អីវ៉ាន់ទុក
«អៅ!បងមកហើយមិចក៏យូរម្លេះ»zhan ពេលឃើញបងស្រីខ្លួុនដើរចូលមកក៏សួុរ
«គឺបងឃើញអ្នកមីងម្នាក់ខ្យល់គរទើបបានជាយូរនិងណា»yangmi តបទៅប្អូននិយាយគ្នាសុខៗស្រាប់តែទូរសព្ទ័yangmi រោទិ៍ឡើង
រីង រីង....
«បងនិយាយទូរសព្ទ័សិន»yangmi និយាយទៅកាន់ប្អូន
«បាទបង»zhan ថាហើយក៏ទៅបន្ទប់បាត់ក្រោយឃើញzhan ទៅហើយទើបyangmi លើកទូរសព្ទ
«អាឡូ!Liying អូនមានការអី»ក្រោយលើក
«ទាល់តែមានការទើបអូនCallទៅបានមែន»Liying និយាយបែបអន់ចិត្ត
«មិនមែនចឹងទេអូនអាចCallគ្រប់ពេល»yangmi ប្រញាប់និយាយលួុងលោមខ្លាចថានប់ចិត្តខឹង
«គឺថ្ងៃនេះបងទំនេរទេ អូនចង់ដើរលេង»Liying
«សម្រាប់អូនទោះរវល់ក៏ឆ្លៀតទៅដែល»yangmiនិយាយយ៉ាងផ្អែមទៅកាន់អ្នកម្ខាងទៀត
«សម្ដីផ្អែមចឹងមិនដឹងបោកគេអស់ប៉ុន្នានអ្នកហើយទេ»Liying
«ផ្អែមតែជាមួុយអូនទេ»yangmi
ភាគទី2:សង្ស័យ
Comincia dall'inizio
