Antepli Komutanım|Texting

1.5

"Leyla ya anlamıyorsun beni DUDAĞIMIN KENARINDAN ÖPTÜ DİYORUM."

Öptükten sonra zil çalmıştı ve ben koşarak sınıftan çıkmıştım kerem de yanıma gelmemişti.

"Ya ne olacak o da seni seviyor işte."

"Ya çocuklar vardı diyorum çocuklar gördü diyorum."dedim ve ellerimi yüzüme kapattım.

"Açelya sende kendi ağzına söylüyorsun çocuk onlar daha ne anlasınlar."ofladım yüzünü ellerimin arasına aldım.

"Bak seninki geliyor."diyip leyla yanımda kalkıp gitti.

"Kaçak öğretmen bulundu."

"Kerem ya sus zaten utanıyorum."Allah'ım utandığım kişilere bak 5-6 yaşındaki çocuklardan utanıyorum.

"Güzelim onlar çocuk."

"YETER YA ONOLOR ÇOCOK ONLOR ÇOCOK BENDE YETİŞKİNLER DEMİYORUM ZATEN."

"Hem sen niye beni öpüyorsun hemde d-"dedim

"Öpemezmiyim yani seni."dedi.

"Öpme demiyo- ya bak konuyu nereye saptırıyor sus kerem sus"dedikten sonra gülmeye başladı başladı.

"Ne oldu niye gülüyorsun komik birşey mi var."

"Yok güzelim yok hem ben senin ne demek istediğini gayet anladım sen merak etme."zil çalınca yerimden kalktım.

"Ben derse giriyorum sakın peşimeden gelme."diyip derse girdim.

2 Saat sonra

Sonunda dersler bitmişti çantamı alıp okuldan çıktım kerem hala dışardaydı dışarı çıkıp yanına gittim.

"Senin işin gücün yok mu ne biçim komutansın sen burda durmuş beni bekliyorsun."

"Benim tek işim şu anlık sensin..hadi atla gidiyoruz."diyip bana doğru bir adım attı.

"Nereye hem benim arabam var."dedim ve geriye doğru bir adım attım.

"Sözlerini tutmayan insanlardan nefret ederim.Kendimden nefret etmek istemiyorum çiçeğim o yüzden bana geçiyoruz ve sana mükemmel bir masa hazırlıyorum."diyip yan koltuğun kapısını açtı ve binmemi bekledi.

"Ama arabam burda kalıcak yarın nasıl geleceğim."

"Hallederim ben hadi sen bin."bende fazla inat yapmadan bindim.

Bölüm Sonu