Uyandığımda akşam olmuştu ve kerem beni izliyordu.
"Günaydın uyuyan güzel."gülümsedim ve yattığım yerden kalktım.
"Günaydın..Sen ne zaman kalktın"
"Yeni kalktım sayılır."
"Aç mısın yemek hazırlıyım mı?"kerem karşı koltukta oturuyordu kalkıp yanıma oturdu ve gözlerime bakmaya başladı
"Açelya geldigimden beri birşey yapmaya çalışıyorsun rahat ol biraz hem uğraşma boşuna dışarda yiyelim olur mu?"
"Peki o zaman ben hazırlanayım"
Açelya'nin giydiği
Üstümü giyip oturma odasına gittim kerem telefonuyla oynuyordu.
"Ben hazırım çıkabiliriz."telefondan kafasını kaldırdı ve bana baktı daha sonra kalkıp yanıma geldi.
"Çok güzel olmuşsun açelya"
"Teşekkür ederim."diyip evden çıktık ve keremin arabasına bindik.
Araba bir restorantın önünde durdu kerem bende önce arabadan inip gelip kapımı açtı.
"Teşekkürler."dedim ve arabanın kapısını kapatıp elini belime koydu.
"Birşey değil"içeri girip boş bir masaya bulduk sandalyemi çekti ben oturduktan sonra oda karşıma geçti ve oturdu.
"Teşekk-"diyemeden kerem sözümü kesti.
"Artık teşekkür etme açelya."dedi tam birşey diyecekken garson geldi ve menüleri getirdi.Sparişleri verdikten sonra keremin yine bana baktığını gördüm.
"Niye bana öyle bakıyorsun"
"Canım sana bakmak istiyor."bakışlarımı ellerime indirdim ve ellerimle oynamaya başladım yanaklarımım kırımızı olduğunu hissediyordum.
"Utanınca daha tatlı oluyorsun baş belası."
Bölüm sonu
YOU ARE READING
Antepli Komutanım|Texting
RomanceSiz: Antep'in hamamları sallanır külhanları. Siz: Hoşgör mahallesinin dip dibedir damları. Siz: Çiğ köftenin adına baklavanın tadına. Siz: Ye derler muradına. Siz: Hele hele hele ANTEPLİM gel yanıma dili tatlım. Siz: Çifte telli çalıyor kalkında oyn...