နတ်ဆေးသမားတော် ယဲ့ကျန်း

YOU ARE READING

Romance

ဘာသာပြန် -ဆုမြတ်လှိုင်

#swaenyoeteam #translation

part 67

Start from the beginning

by Swae_Nyoe

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

...

Zawgyi
အပိုင္း (၆၇) သူမ၏နာမည္အေပၚ မေကာင္းသတင္းျဖန္႔ျခင္း(၁)
လု႐ွီမင္က သခင္မႀကီးလုကို ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က်သြားေျပာကာ ေဖး႐ွီႏွင့္ကေလးမ်ားကို ေရပူစမ္းသို႔ ရက္အနည္းငယ္ ေခၚသြားမည္ဟုဆိုသည္။ အံ့အားသင့္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ သခင္မႀကီးလုက သည္အေၾကာင္းအရာကို နားလည္ထားဟန္ရ၏။ သည္ရက္ပိုင္းအတြင္း အလုပ္မ်ားေနေသာ ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္က ေရပူစမ္းသို႔သြားေရာက္ကာ အနားယူႏိုင္ေပလိမ့္မည္။
သို႔ရာတြင္ သခင္မႀကီးလုက သခင္မေလးမ်ားကိုပါ ေခၚသြားရန္ေျပာထားေသး၏။ ယဲ့က်န္းက သည္စကားေၾကာင့္ စိတ္ပ်က္သြားရသည္။ သူမက မိသားစုကို ေခၚကာ စိတ္ေအးလက္ေအး သြားေနခ်င္၍ျဖစ္ေသာ္လည္း စိတ္႐ႈပ္ဖြယ္ေကာင္းသည့္အရာမ်ားက ပါလာမည့္ပုံရသည္။
ေကာင္းကင္ဘုံေရ ေက်းဇူးျပဳၿပီး ငါ့အတြက္ေကာင္းေပးပါ။
အၾကံတစ္ခုႏွင့္အတူ သခင္မႀကီးလုက လုက်င္းႏွင့္လုဖန္းတို႔ကိုပင္ သြား႐ွာကာ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ေမးေသးသည္။ သူတို႔ေရပူစမ္းသို႔ သြားခ်င္သေလာဟု ေျပာ၏။
“အဘြား သမီးတို႔ သြားခ်င္ပါတယ္၊ ဒါေပမဲ့ မေန႔ကပဲ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္႐ွီမိသားစုက ဒုတိယသမီးရဲ႕ဖိတ္ၾကားလႊာကို လက္ခံရ႐ွိထားတယ္၊ မနက္ျဖန္က်ရင္ သမီးတို႔အားလုံး ကဗ်ာစာေပေတြ႕ဆုံပြဲကို သြားၾကမွာ၊ သမီးတို႔ ပိုင္ဟြားဥယ်ာဥ္ကိုသြားၿပီး ပန္းေတြကို႐ႈစားဖို႔လည္း အစီအစဥ္႐ွိပါေသးတယ္”
လုက်င္းက ေျပာသည္။ သူမက ေရပူစမ္းသို႔သြားရန္ စိတ္မဝင္စားေပ။ အထူးသျဖင့္ ယဲ့က်န္းကို အေဖာ္ျပဳျခင္းကို ျဖစ္သည္။
သခင္မႀကီးလုက သူမကိုဖိအားမေပးဘဲ ယဲ့က်န္းကိုေမးသည္။
“ေယာင္ေယာင္ သမီး ေရပူစမ္းကိုသြားခ်င္လား၊ သူတို႔နဲ႔အတူ လိုက္သြားခ်င္လား”
ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္႐ွီမိသားစုက ဒုတိယသမီးဆိုေတာ့ ႐ိႈ႕ဟြိဳင္ယူလား။
သူမႏွင့္ယဲ့က်န္းတို႔က ယခင္က အကယ္ဒမီတြင္ အတူ စာေပေလ့လာခဲ့ျခင္းျဖစ္ကာ ႏွစ္ေယာက္လုံးက စာေပပညာတြင္ျဖစ္ေစ၊ ပန္းခ်ီပညာတြင္ျဖစ္ေစ အလြန္ထူးခြၽန္သည္။ ႐ိႈ႕ဟြိဳင္ယူက ယဲ့က်န္းကို အၿမဲမၾကည္မသာျဖစ္ေနခဲ့ကာ သူမ အၿမဲသာေၾကာင္း သက္ေသျပရန္ႀကိဳးစားေလ့႐ွိ၏။
“အဘြား သမီး မသြားခ်င္ပါဘူး၊ သမီးက ပန္းခ်ီလည္း မဆြဲတတ္သလို ကဗ်ာစပ္တဲ့ေနရာမွာလည္း မေတာ္ဘူးေလ၊ အဲဒီကိုသြားတာက စတုတၳညီမကိုပဲ အ႐ွက္ကြဲေစပါလိမ့္မယ္၊ သမီးေနာက္မွပဲ ေလ့လာလိုက္ပါ့မယ္”
ယဲ့က်န္းက အျပဳံးျဖင့္ေျပာသည္။ သူမ၏ သည္မုန္းတီးဖြယ္ေကာင္းေသာ ညီမ၊ အစ္မမ်ားေ႐ွ႕တြင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ႏွိမ့္ခ်ထားရ၏။
ေခါင္းခါကာ ခပ္တိုးတိုးရယ္ၿပီးေနာက္ လုက်င္းက ယဲ့က်န္း၏စကားေၾကာင့္ ေက်နပ္သြားဟန္ရသည္။
“တတိယညီမမွာ မသြားပိုင္ခြင့္႐ွိပါတယ္”
သည္ေျမးမမ်ား၏ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ေၾကာင့္ မသက္မသာ ျဖစ္သြားေသာ္လည္း ဆက္လက္၍ ဆြဲေဆာင္ႏိုင္ျခင္း မ႐ွိေၾကာင္း ျမင္ေသာအခါ သခင္မႀကီးလုက ဆက္မေျပာေတာ့ေပ။
“ေကာင္းၿပီ၊ ဒါဆိုလည္း ငါ့ရဲ႕ဒုတိယေခြၽးမက ေယာင္ေယာင္နဲ႔ ႐ွန္းအာတို႔ကိုေခၚၿပီး ေရပူစမ္းမွာ ရက္အနည္းငယ္ေလာက္ သြားေနၾကေပါ့။"
ထိုသို႔ျဖင့္ ယဲ့က်န္း၏စိတ္အေျခအေနက တက္ႂကြသြားသည္။ သူမ၏ႏႈတ္ခမ္းမ်ားက ေကာ့တက္ေနေတာ့ကာ ျပဳံးေနေတာ့၏။
ေဖး႐ွီက ဒါကိုျမင္ေသာအခါ သူမ၏သမီးက ေရပူစမ္းကို အလြန္ခ်စ္ျမတ္ႏိုးေၾကာင္း နားလည္လိုက္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အေစခံမ်ားကိုပင္ အမိန္႔ေပးကာ လိုအပ္သမွ်ကို ျပင္ဆင္ခိုင္းလိုက္ေတာ့သည္။
ေရပူစမ္းကို မနက္ျဖန္ေန႔လယ္ ထြက္သြားလွ်င္ အေကာင္းဆုံးျဖစ္သည္။ ညဘက္တြင္ဆိုလွ်င္ လမ္းခရီး၌ အႏၲရာယ္မ်ားႏိုင္၏။
ယဲ့က်န္းက စိတ္အေျခအေနေကာင္းေနခဲ့ကာ သခင္မႀကီးလုကို ၾကည္သာစြာျပဳံးျပသည္။
“အဘြား အဘြားလည္း သမီးတို႔နဲ႔အတူ လိုက္လာသင့္တယ္ေနာ္၊ သမီး ၾကားထားတဲ့အတိုင္းဆိုရင္ ေရပူစမ္းက အဘြားကို ပိုၿပီး လွေစႏိုင္တယ္၊ သမီးတို႔ ျပန္လာရင္ အရမ္းလွေနမွာေလ”
“ဟား ဟား ဒီအဘြားက ဒီတစ္ႀကိမ္ မလိုက္ေတာ့ပါဘူး၊ ဒါေပမဲ့ ေျမးပိုၿပီးလွလွေလး ျပန္လာရင္ အဆင္ေျပေနပါၿပီ”
သခင္မႀကီးလုက ေပ်ာ္႐ႊင္ေနသည္။
လုက်င္းက အထင္တေသး လွ်ိဳ႕ဝွက္စြာ ေတြးလိုက္၏။ သူမ၏ လက္မ်ားက လက္သီးဆုပ္အျဖစ္ ေျပာင္းလဲသြားကာ သခင္မႀကီးလုက ယဲ့က်န္းေၾကာင့္ ရယ္ေနျခင္းကို ၾကည့္သည္။
ေရပူစမ္းထဲမွာ ေရစိမ္႐ုံနဲ႔လွသြားမယ္ဆိုရင္ ေလာကမွာ ႐ုပ္ဆိုးတဲ့သူေတြေတာင္ ႐ွိေနပါေတာ့မလား။
ယဲ့က်န္းက သူမ၏အေဆာင္သို႔ ျပန္ေရာက္ေသာအခါ သိုင့္ေမ့ကို ေျပာကာ သူမ၏ပစၥည္းမ်ားကို ထုပ္ပိုးခိုင္းသည္။ ထို႔ေနာက္ ဆရာမ႐ွန္းဆီသို႔ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က်သြား၍ ဖိတ္ေခၚ၏။
သူမက ယခင္ကတည္းက အရိပ္အႁမြတ္ ေျပာၿပီးသားျဖစ္သည္။ ဆရာမ႐ွန္းတြင္လည္း ျပႆနာမ႐ွိေပ။ သူမအတြက္ မည္သည့္ေနရာတြင္မဆို စာသင္ႏိုင္ေလသည္။ိ
လမ္းခရီး႐ွိ ဥယ်ာဥ္ေတာ္အတြင္းတြင္ အျခားေသာသခင္မေလးမ်ားက ကုခ်င္းမ်ား တီးခတ္ေနေၾကာင္း သူမ ႐ွာေတြ႕ခဲ့ေသးသည္။ ခ်န္းညီအစ္မမ်ားက ယာယီအားျဖင့္ သည္စံအိမ္တြင္ ေနေနခဲ့၏။ သူတို႔ႏွင့္အတူ လုက်င္း၊ လုဖန္းတို႔ကလည္း ႐ွိေနခဲ့ကာ သူတို႔၏မ်က္ႏွာမ်ားက အလြန္ေတာက္ပေနၿပီး စကားေျပာေနၾက၏။ ေသခ်ာသည္မွာ သူတို႔ေျပာေနေသာအေၾကာင္းက ယဲ့က်န္းအေၾကာင္း ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ သူတို႔ထံတြင္ မနာလိုမႈမ်ားက ျပည့္ႏွက္ေနခဲ့၏။
“တတိယညီမက ေရပူစမ္းကို သြားမွာက ကဗ်ာစာေပပြဲကို ေ႐ွာင္ခ်င္လို႔မဟုတ္လား”
ခ်န္းလီပင္းက သံသယအျပည့္ျဖင့္ ေျပာသည္။
“အစ္မလီပင္း ဒီလိုမေျပာပါနဲ႔၊ ဒါက တတိယညီမကို နာက်င္ေစပါဦးမယ္"
လုက်င္းက ေလွာင္ေျပာင္စြာ ရယ္သည္။
“တတိယအစ္မက အမ်ိဳးသမီးအကယ္ဒမီကို ဝင္ခြင့္ရတဲ့အခ်ိန္က်ရင္ ဒီလိုပြဲမ်ိဳးေတြကို တစ္ခါမွ တက္ရဲမယ္မထင္ဘူး၊ ဒါေပမဲ့ သူ တက္ကိုတက္ရမွာပါပဲ”
ခ်န္းခ်ံဳပင္းက ပို၍ တည္ၿငိမ္သည္။ သူမက ဘာစကားမွ် မဆိုေပ။
ယဲ့က်န္းက ဂ႐ုတစိုက္ၾကည့္ၿပီးေနာက္ ျပဳံးကာ ေျပာသည္။
“တို႔ စာေမးပြဲေတာင္ မေအာင္ေသးဘူး၊ ဒီေတာ့ ဒီအေၾကာင္းအရာေတြ ေျပာဖို႔ မလိုအပ္ေသးပါဘူး၊ အနည္းဆုံး ဒီအေၾကာင္းအရာေတြ မေျပာတာက ငါ့ကို အ႐ွက္မကြဲေစဘူးေပါ့”
“အခု အခ်ိန္အထိ ငါတို႔ကို တိတ္တိတ္ေနခိုင္းေနေသးတာလား၊ ပန္း႐ႈစားျခင္းေတြ႕ဆုံပြဲတုန္းက လူအမ်ားစုက ငါတို႔မိသားစုရဲ႕ တတိယသခင္မေလးျဖစ္တဲ့ နင္က စာလုံးေရတစ္ေထာင္ေက်ာ္ေလာက္ပဲ တတ္ထားၿပီး ဝင္ခြင့္စာေမးပြဲကို ေျဖဖိုႀကိဳးစားေနတယ္ဆိုတာ သိသြားၾကတယ္ေလ၊ တတိယအစ္မ လူေတြက နင့္အေၾကာင္း လွ်ိဳ႕ဝွက္စြာနဲ႔ေလာင္းေၾကးေတာင္ ထပ္ေနၾကၿပီ”
လုက်င္းက ေျပာသည္။
သိုင့္ေမ့က ယဲ့က်န္း၏အနားတြင္႐ွိေနခဲ့ရာမွ ထိုသတင္းေၾကာင့္ ေအးခဲသြားသည္။
“ေလာင္းေၾကးထပ္တယ္၊ ဘာကို ေလာင္းေၾကးထပ္တာလဲ”
ယဲ့က်န္းက မယုံႏိုင္သလို ေျပာလာသည္။
...