Masum tutsak (Yarı texting mahalle kurgusu)

7.Bölüm; Kutlama

Kapının önündeki siyah arabaya bindiğimde yanımdaki adamda gözlerimi gezdirdim. Mahalleden değildi, tanımıyordum.

"Nur sekin?" Dedi. Beni Nur sanıyordu herhalde.

"Arkadaşıyım."

Başını salladı. "Nereye gidiyoruz abla?" Gözlerimi devirdim. Gerçekten uber mi çağırmıştı?

"İleriden devam edin." Dedim ve camdan dışarı baktım. Yaklaşık bir dakika sonra bizim evin önünden geçiyorduk. "Burada ineyim ben."

Adam yüzüme uzaylı görmüş gibi bakmaya başlamıştı. İki dakikalık mesafe için çağırdığımızı düşünemedi tabii.

"Anlamadım?" Dedi.

Sıkıntılı bir nefes verdim, "Abiciğim ineceğim burda. Neyi anlamadın?" Dedim bezginlikle.

"Abla bunun için mi çağırdınız ya?" Dedi sitemle. E haklıydı.

"Kusura bakmayın." Dedim ve kısa mesafe ücreti ödeyip indim. Eve girdiğimde gözlerimi içeride gezdirdim. Kimse yoktu. Annem muhtemelen mahallede dedikodu seansındaydı. Babam ise... bir yerlerde içiyordur herhalde?

Çantayı koltuğa atıp üzerimdeki Meryem'e ait kıyafetleri çıkarttım ve pijamalarımı geçirdim. Banyoda makyajımı çıkarırken telefonumun zil sesi evde yankılandı. Banyodan çıkıp telefonumu aldım.

Egemen arıyordu. Beni. Egemen. Arıyordu.

Kalp atışlarım arşa çıkarken derin bir nefes aldım. Beni ne diye arıyorduki? Bu zamana kadar hiç aramamıştı. Titreyen ellerimle çağrıyı cevapladım. Zar zor telefonu kulağıma götürdüm.

"Efendim Egemen abi?"

"Ee şey..." dedi. Ne için aramıştı?

"Ney?" Şu anda saçlarını karıştırdığına adım gibi emindim.

"Neredesin?"

"Dışarıdayım?" Sorar gibi çıkmıştı cümle ağızımdan.

"Tamam." Dedi ve durdu. İyice gerilmeye başlamıştım.

"Ne için aramıştın?"

"Ne için aramıştım? Ha! Akşam kutlama yapacağız da. Onun için."

"Ne kutlaması?" Dedim.

"Nur ve Alptekin evlenme kararı almış ya. Onu kutlayacağız. Meryem'in evinde. Hep beraber oluruz. Sende çok geç kalma diye,"

Bunun için aramıştı demek. Gülümsedim.

"Tamamdır, teşekkürler haber verdiğin için." Telefonu kapatmak üzereyken telaşlı sesini duydum.

"Nur ve Meryem yemek yapıyorlar da. Elleri köfteliydi. Ondan aradım ben. Bana ara dediler yani." Dedi telaş içinde. Dişlerimi alt dudağıma geçirdim. Ne diye bu kadar telaş yapmıştı?

"Tamam anladım. Sağ ol."

"Rica ederim." Dedi ve hızla kapattı. Gülerek telefonu koltuğa attım. Üzerimi çıkartmıştım ama Egemen dışarıdan geleceğimi zanettiği için aynı kıyafetleri giymek zorundaydım. Oflayarak kendimi yatağa attım. Biraz dinlenseydim ne olurdu ki?

Telefonumun zil sesi tekrar yükseldiğinde ağlamaklı bir ses çıkarttım ve telefona uzandım. Ekranda gördüğüm isimle refleks olarak gözlerimi devirmiştim. Mert Ali arıyordu. Mert Ali iş arkadaşımdı. Sette makyözlük yapıyordum. Dizi dönemlerinde oyuncuların makyajını yapıyordum. Çok düzensiz bir işim vardı. Bazen sabaha kadar çalışıyordum bazen ise aylarca işsiz kalıyordum. Mesela şu anda işsizdim. Yeni bir dizi gelene kadar da böyle kalacaktım. Mert ali ise çoğunlukla dizilerde beraber çalıştığımız steadicam ekibindendi.