ခန့်,ရပါတယ် မမနားလည်ပါတယ်
မမနဲ့သူနဲ့ဟာ တွဲနေတာပင်3,နှစ်ကျော်ခဲ့ပြီ။
သုံးနှစ်အတွင်းမမ အပေါ် သူတာဝန်မကျေခဲ့ဘူး။
မမကိုအချိန်မပေးနိုင်ခဲ့ဘူး။
သူ့ရဲ့ အလုပ်ကိုပဲ အာရုံစိုက်နေမိတယ်။သိုပေမဲ့...မမသူ့ကိုချစ်သလို....သူလဲမမကိုချစ်ပါသည်....။
မမဟာ ဆရာမတယောက်ပင်။
ထက်မြတ်သလို တကယ့်ကိုဖြူစင်သည်။
မမရဲ့ဖြူစင်နေတဲ့စိတ်ကိုသူသဘောကျမိပါသည်..။
ဇင်,မမ ဒီနေ့ဘယ်သွားချင်လဲ
ခန့်,ရပါတယ် မေသူ့ သဘောပါ
မမကသူ့အပေါ် တနေ့တခြားစိမ်းကားလာသည်...။
သူသည်မမစိတ်ကောက်နေသည်လိုပဲ ထင်သည်။
ဇင်,အာ...မမ စိတ်ကောက်နေတာလား
ခန့်,ဟင့်အင်း မမစိတ်မကောက်ပါဘူး ဘုရားသွားကြမလား
ဇင်,ဟုတ် အ့စိုသွားကြမယ်လေ
ဇင်လည်းမမ သောက်ထားတဲ့ဖျော်ရည်ဖိုးကို ခုံပေါ်တင်ပြီးထွက်လာခဲ့တယ်....။
။
။
။
။
အေး,ဟမ် ဒေါ်ပုံ သူက နောက်ကျမာလား
ညနေစောင်းတော့ မမလေးနိုးလာတော့ နိုးနိုးချင်း ဒေါက်တာ့ကိုမေးလို့ အိမ်ပြန်နောက်ကျကြောင်းပြောလိုက်တယ်
ဒေါ်ပုံ,ဟုတ်တယ် မမလေး
အေး,အမ်း အ့စို လမင်းနဲ့ ယုနဲ့ကိုခေါ်ပေးပါလား
ဒေါ်ပုံ,ဟုတ် မမလေး
။
။
။
ဒေါက်ဒေါက်
ကျွှီ....
ယု,ကြယ်စင့်!!
အခန်းတံခါးပွင့်လာသည်နှင့် နာမည်နဲ့အတူဝင်လာသောယုငယ် ...အနောက်ကဟိုဖုတ်ကောင်ကြီး
လမင်း,ပီပြင်ပါတယ်ကြယ်စင်
အေး,ဘယ်နားက ပီပြင်ရမာလဲ လူကသေတော့မယ် ငါ့မာ မောတာကို ပန်းအိုးတေလဲခွဲရနဲ့ ငိုလဲငိုရနဲ့
ယု,ဟုတ်တာပေါ့ ငါ့သူငယ်ချင်လေး
ဘယ်သူက သိမာလဲ သုံးယောက်သားဝိုင်းကျြတယ်ဆိုတာ ......ဒါကဟာသပဲ.....ဒါမဲ့ ကလဲ့စားခြေဖို့နဲ့ လွတ်မြောက်ဖို့ပဲ မဟုတ်လား...
အပိုင်း 2
Începe de la început
