The Unexpected Destiny Of Love

Chapter 5: Hi, Hello ako to

"Are you sure na okey kalang? Teka bibili lang ako ng water" aniya, bumili nga siya ng water and foods hindi pa den nawawala saakin ang hilo at sakit ng ulo

"Here, drink's and food's baka gutom lang yan" sabi niya saakin at inabot ang water and foods

"Thanks"sabi ko sa kanya kinain ko na yung binigay niya sa'akin medyo naiilang ako kase naka titig lang siya sa'akin

"Bakit ikaw hindi kumakain?" Tanong ko sa kanya

"No thanks im okey naman busog pa ako sayo nalang yan mas kailangan ng body mo yan" alalang sabi niya sa'akin hindi nalang ako kumibo at kumain nalang ako nang kumain
Pag kayari kong kumain nag yaya na ako sa classroom dahil malapit nang mag bell hindi na kami nag kibuan hanggang sa maka dating na kami sa aming classroom.

Hindi na kmi nag pansinan simula nung dumating si sir cuifan at yung iba pa naming professor

Discuss
Discuss
Discuss

Hanggang sa mag uwian kami yari na ren kami sa aming reporting and quizzes

"Hatid na kita Maxdream?" Nagulat ako nang biglang nag salita si javer sa'aking likuran

"Ay shutaka, ay ae sige tutal sinundo mo naman ako hehe" nahihiyang ani ko sa kanya

"Nag promise den ako kay tita and tito na ihahatid kita ng safe sa inyo" seryosong tugon niya sa'akin, hindi nalang ako kumibo at sinundan nalang siya sa parking lot

Syempre hindi pa den nawawala ang mga bulungan at mga bully pero hindi ko nalang sila pinapansin dahil baka mapatulan ko lng sila

Naka rating na kmi sa parking lot at sa sasakyan niya, pinag buksan niya naman ako ng pintuan at umupo na ako don , naka tingin lang ako sa binta
na at daan ng may mahagip sa aking paningin, hindi ako nag kakamali na si jeydon yon na may kasamang babae na nag hahalikanಥ⁠‿⁠ಥ bakit may kirot sa'aking puso ng makita ko syang may babaeng kasama tapos ganon pa ang sitwasyon nila

Bakit ako na sasaktan hindi to pwede hindi ako na hulog sa kanya

"Why are you crying?" Tanong niya sa'akin at hininto ang kotse at tumingin sa'akin

"Bakit ka umiiyak?" Tanong niya ulit saakin

Kinapa ko ang aking mukha at hindi ako nag kakamali may mga basa sa aking parte ng mukha hindi ko pala namalayan na umiiyak na pala ako shitt nakakahiya, bakit ba ganto ang nararamdaman ko hindi to pwede bawal akong mahulog sa lalaking yun at napatunayan nga niya na ganon syang klaseng tao.

Tatlong araw ko palang siya nakikilala pero bakit ganon ang nararamdaman ko para sa kanya bakit ganon

"Shh don't cry na, c'mon punta tayo sa fav mong place?" Yaya niya saakin

"Saan ba yung fav mong place?" Tanong niya ulit saakin nag isip naman ako kung saan at pinunasan ang akong mga luha

"Sa park nalang if okey sayo" walang gana kong sabi

"Sure don nalang no problem's pero bili muna tayo ng drinks and foods para hindi tayo gutumin doon" aniya at pumunta kami sa korean grocery bumili kami ng sumyang, knot's, chocolates, donuts, tapos drinks

Dumeretso na kami sa malapit na park doon at pumunta sa couch nilapag niya lahat ng dala naming foods and drinks para kaming nag dadate hmpt. Naalala ko tuloy yung bata dito

"Kwentuhan naman tayo" biglang sabi niya sa'akin

"Ikaw muna mag kwento tapos sunod ako" sabi ulit saakin ni javer, hindi ko alam kung saan ko uumpisahan ang pag kwekwento nag isip ako at naalala ko yung nangyari saakin nung bata ako