Karanlığın ve Aydınlığın Varisi {Varis Serisi }

38. Bölüm

Okumadan önce oy veriniz ....
Yorumlarınızı da bekliyorum.

Sınır 30 oy 35 yorum

Şarkı => Arcade // Duncan Laurence

🌑🌑🌑

Herkes farklı bir şekilde tükeniyor hayatta ;
kimi doğru insanı beklerken , kimi yanlış insana katlanırken .

Ve herkes bir şeyin bedelini ödüyor ;
bazen seçimlerinin, bazen seçemediklerinin.

🌑🌑🌑

Beyaz Ejderha Lena ;

Kader ağlarını ördüğünde elimizden gelen ona uymaktır sadece. Güçlerimizin getirdiği sorumluluklar bir yana bunca zamandır söz geçirebildiğim kalbime artık geçiremediğimi fark ediyorum.

Susturmuştum ama onu her gördüğümde tekrardan atıyordu, bu olmamalıydı yanlıştı. Karanlık ve aydınlık zıttı ve zıtlıklar birbirini çekerdi tıpkı benim ona çekildiğim gibi.

Bugün büyük bir günaha sebep olduk bunca zamandır bastırdığım hisler gün yüzüne çıktı. Sadece ben ve o bizdik, karnımda oluşan yavruyu hissettiğimde ise her şey için çok geçti.

Ona zarar vermezdim ben, o istese bile ben yavruma dokunmazdım. Yeni kararlar almalıydım belki de artık bizim devrimiz kapanmıştır yepyeni bir devir başlayacaktır olamaz mı? Her şey daha iyi olur belki de.

Kimsenin haberi olmazsa kadim ruhlar bilmezse her şey yolunda giderdi. Güçlerimizden feragat edip onun yanında olabilirdik. Bir anne ve baba olarak hayatımıza devam edebilirdik.

Bunun umudunu taşıyarak yaşamıştım ama en yakınından gelen ihanet yüzünden dengeler birbirini şaşırdığında hayal ettiğim onca gelecek bir anda ters döndü.

Onu korumak zorundaydım ne olursa olsun ondan vazgeçemezdim. Usulca okşadım büyüyen karnımı.

"Kendine yazık ediyorsun Lena."

Duyduğum sesle tekledi kalbim ama sözleri acı yarattı. Sertçe baktım karşımdakine O ise yanıma yaklaştı ve oturduğum koltuğun diğer tarafına oturmak yerine yanıma eğildi ve elini karnımın üstündeki eline koydu.

"Ona zarar gelmesine izin vermem sana söz veriyorum Lena'm."

İçten bir şekilde gülümsedim kim derdi ki kötülüklerin kralı bir gün gelecek seni sevicek. Ben buna inanmazdım ama şimdi her şey değişti. Dışarıya karşı hala bir nefreti vardı ama bana karşı değildi, kızımı da sırf ben istiyorum diye istediğini de biliyorum.

Kalbindeki küçücük beyaz nokta benim eserimdi fazlası da yoktu. Olsun isterdim kızımla birlikte olsunlar onu sevsin kollasın isterdim ama imkansızdı.

Kadim ruhlar karar vermişti ya biz ya o'ydu. Benim kararım kesindi bu yüzden de az kalan son zamanımızı birlikte geçiyorduk.

"Neden ağlıyorsun Lena'm"

Ağlıyor muydum fark etmemiştim bile. Uzanıp yanaklarımdan akan göz yaşlarımı sildi küçük buseler bırakarak geri çekildi.

Gülümsedim en içten bir şekilde. Sıkıca tuttum elini bırakmak istemiyordum onsuz güçsüz olmaktan korktuğum içindir belki de.

Yüzünü yüzüme yaklaştırırken nefesimi tuttum, gözlerim ise heyecandan kapalıydı. Sıcak dudaklarını hissetmek istettim ama kapının deli gibi vurulmasıyla onu ittirmek zorunda kaldım. Karşımda surat assa da umursamadan boğazımı temizledim.