33.Bölüm

798 60 6
                                    


Finale doğru gidiyoruz ve final bölümünde sizi üzebilirim.

Yorumlarınızı bekliyorum.

İyi okumalar dilerim 😘😘

Luna





***

Karanlık peşimde ne yapacağımı bilemez haldeyim. İlk taşı güvenebileceği birine emanet ettim geriye kaldı yedi.
Vampirlerin elinden gizli geçitle kaçtım. Burda karşılaştığım yaratıklar güç emen türden ve şekil de değiştirenlerdendi. Zayıflıkları tiz seslerdi. Seslere karşı zaaflıkları vardı. Luna bilmecen geliyor bir sonraki yerin bu buzlu yerde seni bekliyor.

Ortada kalmış bir yerde
Bulmak istiyorsan diğerini derinlerde değil
Bir sözü unutma
Bir şeyi gizlemek istiyorsan onu gözler önüne koy

Dikkat et! Tehlikeli yolculuk seni bekliyor. Şekil değiştirenler ve daha niceleri...

***





"Şimdi ne yapacağız?"

"Açıkçası Tomcuğum benim burda bir saniye daha kalma arzum yok."

" 'Ortada kalmış bir yer' sizce neresi?"

Gözümü Rose sabitlediğimde kitaptan gözlerini ayırmadan incelediğini gördüm. Sorusuna bir cevabım olmadığı için suskunluğumu korudum.

" Saray bir ejderha ve ejderhalar uçar."

"Bu tespitinden be çıkarmamızı bekliyorsun Tom acaba. Biz bilmiyor muyduk uçtuğunu yüreyecek değil ya."

"Ben öyle mi dedim Elena. Uçtuğunu göre birimde karadan değil havadan bakmamız gerek."

"Haklı olabilir. Sizin fikriniz nedir?"

Jackson'um sorusuna kafamı katıldığımı belli edercesince salladım. Gözlerimi bedeni burda ama aklı burda olmayan Aaron'a diktim.

Bizden uzakta bir ağaca dayanmış gözlerini de kapatmıştı. Kendini suçluyordu ama onun bir suçu yoktu işte.

Demiştim yemin etme demiştim, çünkü ucunda ölüm vardı ve ben onu şimdiden kaybetmek istemiyordum. Ayağa kalkıp Aaron'un yanına adımlarımı attım.

Kanatlarım acımıyordu ama güçsüzlüğümü iliklerime kadar hissediyordum.

Ama bunu umursamam gerekti bu yolculukta başıma bunların geleceğini bilerek çıkmıştım.

Aaron'un karşısında durduğumda gözlerimi açmış mavi harelerini üzerimde gezdirmiş sonra da kaşlarını çatmıştı.

"Üşümüşsün."dediğinde biraz şaşırarak ona baktım. Üşüdüğümü o söyleyene kadar fark etmemiştim bile.

Hem üşümek de farklı bir hismiş bunu ilk defa hissediyordum.

"İlk defa üşüyorum."diye cevap verdim. Yalan yoktu ilk defa üşüyordum, ejderha olduğumda ısı hissim daha gelişmişti.

Kanatlarım yüzümden tüm hissiyatlarımı da kaybetmiştim.

"Üzgünüm."

Karanlığın ve Aydınlığın Varisi  {Varis Serisi }Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang