නැවතත් ඔබ වෙත | Back To You [Sinhala BL]

07

පසුදා උදෑසන මම අවදි වන විට පවුලේ සාමාජිකයන් සියලු දෙනාම මුළුතැන්ගෙයි මේසය වටා හිඳගෙන ආහාර අනුභව කරමින් සිටියහ. මගේ දෙපා පසුගිය රාත්‍රියේ සිදු වූ දෙය හේතුවෙන් ඇදුම් කමින් තිබුණු මුත් මම කොර නොගසා ඇවිද යාමට මට හැකි තාක් උත්සාහා කළේ අයියා කියූ ලෙසින් මේ කිසිවක් අම්මා හා තාත්තා දැන ගැනීම වැළැක්වීමටයි. 

'ගුඩ් මෝනින් මිනුක.' තාත්තා මා දුටු විගස පවසා සිටි අතර මම සිනහවකින් ඔහුට සංග්‍රහ කර මුළුතැන්ගෙයට පිය නැගුවෙමි. 

අම්මා බත් සමගින් පරිප්පු සහ බෝංචි හොදි උයා තිබූ අතර බිත්තර බැදුමක්ද දීසියකින් වසා තිබිණි. මෙය මාගේ ප්‍රියතම ආහාරය වූ හෙයින් මම ඉතා සතුටින් බත් පිඟානක්ද රැගෙන සාලයට ගියෙමි. මට දෙලොව රත් වූයේ පුටුවේ වාඩි වීමට තැත් කළ විටයි. මගේ තට්ටම් හා කලවා වේදනාවෙන් ඇදුම් කමින් තිබූ මුත් මට බත් පිඟානේ සිහිය නිසාවෙන් එය සිහි වූයේ නැත. 

'ආව්.' මම නහයෙන් කෙඳිරියක් පිට කළ විට අයියා ඇස් යටින් මට දවා අළු කරන ආකාරයේ බැල්මක් හෙළුවේය. මම ඔහුගේ දෑස් දෙස නොබලා බත් පිඟාන දෙස බැලීමට තැත් කළෙමි.

'මොකද පුතේ?' අම්මා විමසා සිටි විට මම අම්මා දෙස බලා සිනහවක් පෑවෙමි. 

'නෑ නෑ මුකුත් නෑ.' මම අපහසුවෙන් කීවෙමි. 'කකුල වැදුණා පුටුවේ.' 

'සිහියක් නෑනේ ඉතින්.' තාත්තා සෑම විටකම මෙන් විහිළු කරන්නට විය. 

මම තොල් පෙරලාගෙන ආහාර බුදින්නට පටන් ගත්තෙමි. මුලින්ම අම්මාත්, ඉන්පසුව තාත්තාත් පිළිවෙලින් කෑම මේසයෙන් පිටව ගිය විට කෑම මේසයේ ඉතුරු වූයේ මම හා අයියා පමණකි. 

'ඊයේ වුණ දේවල් ගැන වචනයක් හරි කාට හරි කිව්වොතින්.' ඔහු මෘදුව මැතිරූ විට මම දෑස් යටින් ඔහු දෙස බැලුවෙමි. 

'ඒක රේප් කිරීමක් විදිහට ගණන් ගන්නත් පුළුවන්නේ..' මම විරිත්තූ විට අයියා ආපස්සට තොල් අගින් කුරිරු සිනහවකින් මට සංග්‍රහ කළේය. 

'මම ගියාට පස්සේ ඔයා තනියම මාස්ටබ්‍රේට් කරපු එක ගැන මම දන්නේ නෑ කියලද ඔයා හිතන් ඉන්නේ මිනුක?'