နတ်ဆေးသမားတော် ယဲ့ကျန်း

part 57

Zawgyi

အပိုင္း (၅၇) မိခင္ေသာက (၂)
"ညီငယ္ေတြက ဘယ္လိုမ်ား အစ္ကိုႀကီးထက္ ေက်ာ္သြားရမွာလဲ၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အႀကီးဆုံး အစ္ကို ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္နဲ႔ နမ္းတာကို မေတြ႕ရခင္အထိ ေစာင့္ဆိုင္းႏိုင္ပါတယ္"
လုထင္က်စ္က ခ်က္ခ်င္းလိုလို ဝင္ေနာက္သည္။
ခန္းမ အတြင္းတြင္ ရယ္သံမ်ားက ျပည့္ႏွက္ သြားေတာ့၏။
ယဲ့က်န္းက လုလင္က်စ္၏ ညင္သာၿပီး ခံ့ညား ေခ်ာေမာေသာ မ်က္ႏွာကို ၾကည့္လိုက္၏။ နန္းေတာ္ထဲတြင္ ဝိညာဥ္အျဖစ္ ႐ွိေနခဲ့ေသာ သူမ၏ မွတ္ဉာဏ္မ်ားအရ လုလင္က်စ္ လက္ထပ္ခဲ့သည္ ဆိုေသာ သတင္းကို သူမ မၾကားခဲ့ရေပ။
ျဖစ္ႏိုင္တာက...
သူမ ႏွာေခါင္း ပြတ္လိုက္ကာ အေကာင္းဆုံး မွတ္မိရန္ ႀကိဳးစားေသာ္လည္း စိတ္ထဲတြင္ မည္သူမွ ေပၚထြက္ မလာခဲ့ေပ။ သူမ နန္းေတာ္ထဲတြင္ ၂ႏွစ္တိုင္တိုင္ သြားလာေနခဲ့ေသာ္လည္း လုလင္က်စ္ ကဲ့သို႔ လုမိသားစုမွ အႀကီးဆုံး သားႀကီးက လက္ထပ္ခဲ့ျခင္း မ႐ွိခဲ့ေပ။
လုလင္က်စ္ကလည္း ယဲ့က်န္း၏ အၾကည့္ကို အာ႐ုံ စိုက္မိဟန္ ရသည္။ သူက ခ်က္ခ်င္း ေဖ်ာ့ေတာ့စြာ ျပဳံးၿပီး လွည့္ၾကည့္လိုက္၏။ မသိစိတ္အရ ယဲ့က်န္းက ခ်က္ခ်င္း အေဝးသို႔ ၾကည့္သည္။
စကား ေျပာေနခ်ိန္တြင္ ရယ္သံမ်ားက ျပည့္ႏွက္ ေနခဲ့ကာ ေနာက္ဆုံးတြင္ အခ်ိဳပြဲက ေရာက္လာသည္။
သူမ စိတ္ထင္သည္လား မသိ၊ လုက်င္းက ခ်န္းညီအစ္မမ်ားႏွင့္ ယခင္ကထက္ နီးကပ္သြားသည္ဟု ခံစားလိုက္ရသည္။ သူတို႔အားလုံးက စကား ဆက္ေျပာေနခဲ့ၾကကာ သူမကို ဖယ္ခြာ ထားၾက၏။ သိသိသာသာပင္ လစ္လ်ဴ ႐ႈထားလိုက္သည္။
ယဲ့က်န္းက ဒီလို အဖယ္ခံထားရသည္က ဆိုး႐ြားသည္ဟု မထင္ေပ။ မည္သို႔ပင္ဆိုေစ သူမကလည္း ထိုလူမ်ားႏွင္ စကား ေျပာခ်င္စိတ္ မ႐ွိပါေပ။
"တတိယညီမက လဝက္ေနရင္ စာေမးပြဲ ဝင္ေျဖမွာ မဟုတ္လား၊ ေသခ်ာရဲ႕လား"
ခ်န္းလီပင္းက သူမ၏ ညာဘက္ မ်က္ခုံးကို ပင့္ကာ ေမးလာသည္။
အဆုံးတြင္ သူမ ပတ္ဝန္းက်င္႐ွိ လူမ်ားက မယုံၾကည္ႏိုင္ၾကေသးေပ။ ယဲ့က်န္းက စိတ္ထဲတြင္ တည္ၿငိမ္စြာ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ခ်ထားၿပီးေလၿပီ။ သူမ ေသခ်ာေပါက္ ဝင္ခြင့္ စာေမးပြဲတြင္ အမွားအယြင္း အ႐ွိခံ၍ မရေပ။ ဒါျဖင့္ သူမ သူတို႔ကို သက္ေသျပရမည္ေပ။
လုစံအိမ္သို႔ မလာခင္က သူတို႔က သည္ပိန္ပါး မည္းၾကဳတ္ ႐ုပ္ဆိုးေသာ တတိယ သခင္မေလး အေၾကာင္းကို ၾကားထားၿပီးသား ျဖစ္သည္။ ရလဒ္ အေနျဖင့္ ေကာလာဟလေတြကို သူတို႔ ေသခ်ာ မသိေသာ္လည္း ယဲ့က်န္းႏွင့္ ကိုယ္တိုင္ ျမင္ရခ်ိန္တြင္ တတိယ ညီမက သူတို႔ထက္ပင္ သာလုနီးပါး လွပေနေၾကာင္း ျမင္လိုက္ရ၏။
ယဲ့က်န္းက ေခါင္းကို အသာပြတ္ဟန္ ျပဳၿပီး ေတြးေတာဟန္ျဖင့္ ေျပာလိုက္၏။
"တို႔ မေသခ်ာရင္ ဝင္ေျဖဖို႔ ၾကံစည္ပါ့မလား"
လုက်င္းက ပါးစပ္ကို အုပ္ကာ ရယ္သည္။
"ငါ့အစ္မက ဝင္ခြင့္ စစ္ေဆးပြဲမွာ ဘာေတြ ေ႐ြးရမလဲဆိုတာ သိထားသင့္ၿပီ ထင္တယ္၊ နင့္ရဲ႕ ျမင္းစီးတာနဲ႔ ျမားပစ္တာက ေတာ္ေနၿပီဆိုရင္ေတာင္မွ အျခား နယ္ပယ္ေတြကေရာ၊ ဥပမာအားျဖင့္ တူရိယာ တီးခတ္တာ ဆိုရင္ေရာ"
"ဒါက တို႔... တို႔ မေသခ်ာေသးဘူး၊ ဆရာမ႐ွန္းကေတာ့ တို႔ အျခား နယ္ပယ္ေတြမွာ ေအာင္ျမင္မယ္ ဆိုရင္ အဆင္ေျပမယ္လို႔ ေျပာတာပါပဲ"
ယဲ့က်န္းက ယုံၾကည္မႈ မ႐ွိဟန္ျဖင့္ ေျဖလိုက္သည္။
"ဒါဆိုရင္ အျခား စာေမးပြဲေတြ ေအာင္ေအာင္ ဗုဒၶဆီမွာ သြားၿပီး ဆုေတာင္းသင့္ၿပီ"
လုက်င္းက ေလွာင္သည္။
ယဲ့က်န္းကမူ သူမ၏ တည္ၿငိမ္မႈကို ထိန္းထားေသးကာ အေလးအနက္ထား ေခါင္းညိတ္၏။
"တို႔လည္း ဟူကုံး ဘုရားေက်ာင္းက အရမ္း ေက်ာ္ၾကားတယ္လို႔ ၾကားထားပါတယ္၊ မင္း ေျပာတာ မွန္တယ္၊ စတုတၳညီမ တို႔လည္း အခ်ိန္ရရင္ စာေမးပြဲ မေျဖခင္ကတည္းက ဝိညာဥ္ စြမ္းအင္ လကၡဏာ ေကာင္းမြန္ေအာင္ သြားေမးၾကည့္လိုက္မယ္"
"ဒီလိုဆိုရင္ ငါလည္း တတိယ ညီမနဲ႔ လိုက္ခဲ့မယ္"
ခ်န္းခ်ံဳပင္းက ႐ုတ္တရက္ ေျပာလာသည္။
"ေကာင္းတာေပါ့"
ယဲ့က်န္းက ေက်းဇူးတင္ဟန္ ျပဳံးျပလိုက္သည္။
အားလုံး၏ ေတြ႕ဆုံပြဲ အဆုံးတြင္ လုက်င္းက ခ်န္းညီမမ်ားကို ေခၚကာ ထြက္သြားသည္။
အမ်ိဳးသားမ်ားကမူ သီးသန္႔ တစ္ဖြဲ႕ေနၾက၏။ ယဲ့က်န္းက သည္အခြင့္အေရးကို သုံးၿပီး ေဖး႐ွီကို တစ္ေယာက္တည္း စကားေျပာသည္။ သူမက ေဖး႐ွီ၏ လက္ကို ကိုင္ၿပီးေနာက္ အျပင္သို႔ ေခၚထုတ္သြားလိုက္၏။ ဒါက ေလ့က်င့္သည့္ အေနျဖင့္ လမ္းေလွ်ာက္သည္ဟု ဆိုလိုက္သည္။ ဒီနည္းအားျဖင့္ အစာေခ်ႏိုင္ရန္လည္း ေမွ်ာ္လင့္၏။
"အေမ အေမ အေဖ့ကို ဘာလို႔ အရာ႐ွိ မျဖစ္ေစခ်င္တာလဲ"
ယဲ့က်န္းက လု႐ွီမင္၏ ဆႏၵကို နားလည္သည္။ သို႔ေသာ္ ေဖး႐ွီက ႐ုတ္တရက္ မ်က္ႏွာ မသာမယာ ျဖစ္ျခင္းကိုလည္း သူမ နားလည္၏။
ေဖး႐ွီက ယဲ့က်န္းကို အံ့ဩသလို ၾကည့္သည္။
"အေမက မႀကိဳက္တာ မဟုတ္ပါဘူး၊ သမီးက ဘာလို႔ ဒီလို ထင္ရတာလဲ"
"အေမ အခု ေနာက္ပိုင္း မ်က္ႏွာ မေကာင္းတာကို သတိထားမိတယ္"
သူမက ေျပာသည္။
"ေယာင္ေယာင္ အေမ အဆင္ေျပပါတယ္"
ေဖး႐ွီက ယဲ့က်န္း၏ ေခါင္းေလးကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးစြာ ပုတ္သည္။
"ဒီအတိုင္း အခ်ိဳ႕သူေတြက ဒီမွာ ေနသား မက်လို႔ပါ။ ဒါေပမဲ့ မစိုးရိမ္ပါနဲ႔၊ အေမ အဆင္ေျပ သြားမွာပါ။ အဲဒါ အျပင္ ၿမိဳ႕ေတာ္က သမီးနဲ႔ သင့္ေလ်ာ္တယ္ လို႔လည္း အေမ ထင္တယ္"
သို႔ရာတြင္ ယဲ့က်န္းအေနျဖင့္ ကိစၥက ထင္သေလာက္ မ႐ိုး႐ွင္းေၾကာင္း နားလည္ေနသည္။ သူမ၏ စိတ္ထဲတြင္ သိမ္းမွတ္ထားကာ စဥ္းစားရန္ ဆုံးျဖတ္လိုက္၏။ လက္႐ွိ အခ်ိန္တြင္မူ နာခံစြာ ေခါင္းညိတ္လိုက္သည္။
"ေကာင္းပါၿပီ"
"ေကာင္းၿပီ ဒါဆိုရင္ ျပန္ၿပီး ေစာေစာ အနားယူ ရေအာင္၊ ဆရာမ႐ွန္းက မနက္ျဖန္က်ရင္ သမီးကို သင္ၾကားေပးလိမ့္ဦးမယ္"
"အေမ ဒီလိုဆိုရင္ သမီး အရင္ ျပန္ပါေတာ့မယ္"
ယဲ့က်န္းက ေဖး႐ွီကို ေႏြးေထြးစြာျဖင့္ ေပြ႕ဖက္ၿပီး ေနာက္တြင္ ပါးေလးကို တစ္ခ်က္ နမ္းသည္။ လု႐ွန္းက်စ္ကိုသာ မနက္ျဖန္မွ ေမးရန္ ဆုံးျဖတ္ လိုက္ၿပီးေနာက္ အေဆာင္သို႔ ျပန္ရန္ ဆုံးျဖတ္လိုက္၏။
သူမက အျပန္လမ္းတြင္ ဆရာမ႐ွန္းက ျခံဝန္းထဲတြင္ ရပ္ေနၿပီး ဥယ်ာဥ္ထဲမွ ပန္းႏွင့္ ျမက္ခင္းမ်ားကို ၾကည့္ၿပီး အေတြး နက္ေနေၾကာင္း ျမင္လိုက္ရသည္။
...