နတ်ဆေးသမားတော် ယဲ့ကျန်း

part 56

Zawgyi

အပိုင္း (၅၆) မိခင္ေသာက(၁)
ထန္းက်န္႔၏ပစၥည္းက ယဲ့က်န္း၏လက္ထဲ႐ွိေနျခင္းကို လုက်င္း မျမင္လိုေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ သူမက အေကာင္းဆုံးႀကိဳးစားကာ ေဖ်ာင္းဖ်ေသြးေဆာင္ၿပီး ရယူလိုေနခဲ့ျခင္းျဖစ္၏။
ဒါေပမဲ့ သခင္မႀကီးလုကို ဘယ္လိုေျပာရေတာ့မွာလဲ။
“ၾကည့္ရတာ စတုတၳညီမက ၾကာပြတ္ေတြကို ႀကိဳက္တဲ့ပုံပဲ၊ ဒါေပမဲ့ သူမ ခက္ခက္ခဲခဲ ႏိုင္ထားတာကိုေတာ့ တတိယညီမဆီ သြားေတာင္းလို႔ဘယ္ျဖစ္ပါ့မလဲ၊ ဒီေတာ့ အစ္ကိုႀကီးကပဲ ေနာက္ထပ္ ေငြေရာင္ၾကာပြတ္တစ္ခုကို ႐ွာေပးပါ့မယ္”
လုလင္က်စ္က ေျပာသည္။ သူ၏မ်က္ႏွာတြင္ ေႏြးေထြးကာ ၾကည္သာေသာအျပဳံးက ႐ွိေနခဲ့ၿပီး လုက်င္း ေငြေရာင္ၾကာပြတ္ကို လက္ေလွ်ာ့ရန္ ေမွ်ာ္လင့္ေနသည္။
လုက်င္း၏မ်က္ႏွာက အနည္းငယ္ေျပာင္းလဲသြားသည္။ စိတ္ထဲတြင္လည္း စိတ္ပ်က္သြားရ၏။
“အဆင္ေျပပါတယ္၊ ညီမ အဲဒီေလာက္ႀကီး လိုခ်င္ေနတာမဟုတ္ပါဘူး”
ယဲ့က်န္းက သူမကိုၾကည့္ၿပီး အႏိုင္ရသလိုျပဳံးျပလိုက္သည္။
ယဲ့က်န္း၏မ်က္ႏွာမွ အျပဳံးကို ျမင္ေသာအခါ လုက်င္း၏ရင္ထဲ မသက္မသာျဖစ္သြားခဲ့ရကာ ႐ြံ႐ွာလာမိ၏။
“အႀကီးဆုံးအစ္ကိုက မင္းကို ၾကာပြတ္အသစ္တစ္ေခ်ာင္းေပးမွာ၊ မင္းက မလုံေလာက္ဘူးလား”
သခင္မႀကီးလုက ေမးသည္။ သည္ကိစၥက ေကာင္းမြန္စြာ အဆုံးသတ္သြားလွ်င္ အေကာင္းဆုံး ျဖစ္သည္။
လုက်င္းက လိမၼာနာခံစြာျပဳံးၿပီးေနာက္ လုလင္က်စ္၏ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကို လက္ခံလိုက္သည္။
သိပ္မၾကာခင္မွာပင္ လု႐ွီမင္ႏွင့္ဇနီးက ေရာက္လာသည္။ ထို႔ေနာက္ ၾကာပြတ္အေၾကာင္း အနည္းငယ္ ေျပာၿပီးသည္ႏွင့္ ဘြဲ႕ရသည့္အေၾကာင္းကို ခ်ီးက်ဴးၾကသည္
ထိုစုံတြဲက ႏႈတ္ဆက္ၿပီးေနာက္တြင္ လုဖန္းက ခ်န္းခ်ံဳပင္းကို ေလ႐ွဴရန္ ေခၚသြားသည္။ သူတို႔က ယဥ္ေက်းေသာစကားမ်ားကို စိတ္မဝင္စားေသာ္လည္း ေျပာလိုက္ၾကရ၏။ ထို႔ေနာက္ အကယ္ဒမီအေၾကာင္းကို ဆက္ေျပာၾကျပန္သည္။
ထမင္းစားခန္းထဲမွ ထြက္လိုက္သည္ႏွင့္ ယဲ့က်န္းက ေဖး႐ွီ၏ အနားတြင္သာ ထိုင္ေနေတာ့သည္။ သူမသမီး၏ ႐ုတ္တရက္ ေျပာင္းလဲသြားျခင္းကိုလည္း ေဖး႐ွီက သိ၏။ သူမ၏သမီးက လွပသထက္လွပလာၿပီး မ်က္ႏွာတြင္လည္း အၿမဲလိုလို ညင္သာသိမ္ေမြ႕ေသာအျပဳံးက ႐ွိေနခဲ့သည္။
ေဖး႐ွီက ေသခ်ာနားမလည္ေသာ္လည္း ႐ုတ္တရက္ စိုးရိမ္သြားမိသည္။ အျခားစားပြဲတစ္ဖက္တြင္ လု႐ွီမင္က သူ၏မိခင္ႏွင့္ စကားလက္ဆုံက်ေနကာ ႐ုံးေတာ္သို႔ ဝင္ေရာက္ရန္ ေဆြးေႏြးေနၾက၏။
“ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ လ်စ္လ်ဴ႐ႈခံရၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ကြၽန္ေတာ္ ပညာသင္သားျခံဝန္းမွာ ေနရာတစ္ေနရာ ႐ွာႏိုင္ပါ့မလား မေသခ်ာပါဘူး၊ ေနာက္ဆုံးေတာ့ တရား႐ုံးနယ္ပယ္ကိုပဲ ဝင္ျဖစ္ေတာ့မယ္ထင္တယ္”
သခင္မႀကီးလု ေပ်ာ္႐ႊင္သြားသည္။
ေကာင္းကင္ကသာ သူမ၏သားက ငယ္႐ြယ္ခ်ိန္က မည္မွ် နာက်င္ခက္ခဲခဲ့ရေၾကာင္း သိေပလိမ့္မည္။ သူမ၏အငယ္ဆုံးသားက အင္ပါယာစာေမးပြဲကို သုံးႀကိမ္တိုင္တိုင္ အႏိုင္ရခဲ့ေသာ္လည္း အၿမဲလိုလို လွည့္စားခံခဲ့ရ၏။ သူ၏နာမည္ကို ၿမိဳ႕အ႐ွင္သား၏ နာမည္ႏွင့္အစားထိုးခံခဲ့ရသည္။ ဒါကိုလည္း အစ္ကိုအႀကီးဆုံးက ခြင့္ျပဳခဲ့ေသး၏။
ထိုအရာမ်ားအျပင္ လု႐ွီမင္ႏွင့္အႀကီးဆုံးအစ္ကို၏ ဆက္ဆံေရးက ဆိုး႐ြားသြားခဲ့သည္။ လု႐ွီမင္က ခြင့္လႊတ္သည္ဟု မည္မွ်ပင္ ေျပာဆိုေစကာမူ သခင္မႀကီးလုကမူ နာက်င္ေနရေသးေလသည္။
သနားစရာေကာင္းေသာ သခင္မႀကီးလုက သူမ၏သားက ဝမ္းနည္းနာက်င္ေနေၾကာင္း ျမင္ရသည့္တိုင္ေအာင္ မိသားစုအတြက္ေၾကာင့္ လ်စ္လ်ဴ႐ႈခဲ့ရသည္။ သူမ ရင္အနာဆုံးက လု႐ွီမင္က အႀကီးဆုံးသား ေသဆုံးသြားသည့္ေနာက္တြင္ ၿမိဳ႕ေတာ္မွ ထြက္ခြာသြားျခင္းကို ျဖစ္သည္။
“ေကာင္းတယ္၊ မင္းအစ္ကိုလည္း ေပ်ာ္ေနမွာပါ၊ မင္း အေကာင္းဆုံးႀကိဳးစားမယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္”
သူမ၏ဘဝတြင္ ေနာင္တအရဆုံးကိစၥက သူမ၏သားအငယ္ဆုံး၊ အစ္ကိုအႀကီးဆုံးႏွင့္ မုန္းတီးမႈ၊ ေနာင္တတရားမ်ား ျပည့္ႏွက္ေနေသာ ကိစၥကိုသာလွ်င္ျဖစ္သည္။ လက္႐ွိအခ်ိန္တြင္ လု႐ွီမင္၏အႀကီးဆုံးအစ္ကိုက မ႐ွိေတာ့ေပ။ သခင္မႀကီးလုအေနျဖင့္ လု႐ွီမင္က သူ၏အိပ္မက္ေနာက္လိုက္ကာ အစ္ကိုအႀကီးဆုံး၏ မတရားမႈမ်ားကို ခြင့္လႊတ္ေပးႏိုင္ရန္သာ ေမွ်ာ္လင့္မိေတာ့၏။
“အေမ စိတ္ေအးေအးထားပါ၊ ကြၽန္ေတာ္ ႀကိဳးစားမွာပါ”
လု႐ွီမင္က ရယ္ၿပီး သူ၏ဇနီးကို တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္သည္။
ေဖး႐ွီက လု႐ွီမင္ကို ၾကည့္ကာ  ၾကင္နာစြာ ျပဳံးသည္။ သို႔ေသာ္ သူမ၏ႏွလုံးသားထဲတြင္ အခ်ိဳ႕အေၾကာင္းျပခ်က္မ်ားေၾကာင့္ ခါးသီးစြာ႐ွိေနခဲ့၏။
သူမက အျခားတစ္ဖက္သို႔ ၾကည့္လိုက္ေသာအခါ ယဲ့က်န္းက သူမ၏မ်က္ဝန္းထဲမွ ဝမ္းနည္းမႈကို ျမင္လိုက္ရသည္။ အခုေနာက္ပိုင္း မည္သို႔ေသာအေၾကာင္းအရာမ်ားက ေဖး႐ွီကို ဝမ္းနည္းေစေၾကာင္း သူမ နားမလည္ေတာ့ေပ။ သူမ သည္ကိုယ္တြင္ ေမြးဖြားလာကတည္းက ကလဲ့စားေခ်မႈကိုသာ ေတြးေနခဲ့ကာ အျခားသူမ်ား၏ကိစၥကို အာ႐ုံမစိုက္ခဲ့ေပ။
သူမ၏စိတ္ အနက္႐ိႈင္းဆုံးအပိုင္း၌ နားလည္ေနသည္မွာ ေဖး႐ွီ၏မိသားစုက  သူမကိုခ်စ္သည္။ သူမကိုလည္း အလြန္ဂ႐ုစိုက္၏။ သူမက လုမိသားစုကို အလြန္မုန္းတီးေနမည္ဆိုလွ်င္ပင္ လု႐ွီမင္တို႔ကို မုန္းတီးလိမ့္မည္မဟုတ္ေပ။ သူမအႁမႊာညီအစ္မ၏ ဘဝေကာင္းအတြက္ သူတို႔အေပၚ အေႂကြးမ်ားစြာ တင္ထားေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ယဲ့က်န္းက လုေယာင္ေယာင္၏ သည္ေမြးစားမိဘမ်ားကို အလြန္ဂ႐ုစိုက္ရန္ ဆုံးျဖတ္ထားသည္။
စိတ္လႈပ္႐ွားသြားေသာ သခင္မႀကီးလုက လုလင္က်စ္ကိုေျပာသည္။
“မင္း မင္းရဲ႕ဦးေလးနဲ႔ သင့္ေတာ္တဲ့အလုပ္ကို ခ်က္ခ်င္း႐ွာေပးလိုက္ပါ”
လုလင္က်စ္ကလည္း စဥ္းစားၿပီးေနာက္တြင္ သည္ကိစၥကိုေျပာရန္ ဆုံးျဖတ္ထားသည့္အတြက္ ေခါင္းညိတ္လိုက္သည္။
“စကားမစပ္ မင္းရဲ႕ဝမ္းကြဲေတြထဲက တစ္ေယာက္က ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္႐ႊီရဲ႕ အာ႐ုံစိုက္တာကို ခံထားရတယ္၊ မင္း ဘယ္လိုထင္လဲ”
“အဘြား ကြၽန္ေတာ့္ဝမ္းကြဲေတြရဲ႕ လက္ထပ္ပြဲကိစၥအတြက္ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ထင္ျမင္ခ်က္ကို စိုးရိမ္စရာမလိုပါဘူး”
လုလင္က်စ္က ျပဳံးသည္။
“ဒါဆိုရင္ မင္းကေရာ ဘယ္ေတာ့မ်ား လက္ထပ္မွာလဲ”
သခင္မႀကီးလုက သူ႕ကို စိုက္ၾကည့္သည္။
“မင္းရဲ႕ညီငယ္ေတြအားလုံးအေၾကာင္းကို ေျပာေနၿပီး မင္းက်ေတာ့ ဘာလို႔ ေနာက္ကေန က်န္ရစ္ခဲ့မွာလဲ၊ အားလုံး မင္းကို ေက်ာ္တက္သြားၾကၿပီ”
လုလင္က်စ္က သူ၏ညီငယ္မ်ားကို လက္ညိႇဳးထိုးကာ ေျပာ၏။
“အဘြား သူတို႔ဘာသာပဲ သင့္ေတာ္တဲ့ဇနီးေတြ အရင္႐ွာပါေစ၊ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ သူတို႔ေနာက္မွ လက္ထပ္ရလည္း စိတ္ထဲမထားပါဘူး”
...