van Fabio tot Karel

Hoofdstuk 2

Daar was FabioFuckMe op de dansvloer. Zijn lange, half harige, bruine benen slaan om de metalen paal. Fabio's gezicht kleurt rood van de vele lichten die schijnen. Om hem heen meerdere geld biljetten. Karel is verbijsterd, hij heeft zoiets prachtigs nog nooit gezien. Fabio draagt een latex string. Een van zijn collega's had een grote voorkeur voor latex (Bart Sluiter reference) maar dat had hij nooit gesnapt tot de dag van vandaag. Voor een moment maken ze oogcontact. Fabio's luchtblauwe ogen steken door zijn ziel heen. Voor dat ene moment, ookal was het maak een seconde, stond de tijd stil. En was het al weer voorbij. Karel zal alles doen om dat warme gevoel terug te krijgen. Karel loopt de mannelijke strip club rustig uit. Hij is tevreden, de gedachten die hij 2 uur geleden had zijn verdwenen.

Als Karel in zijn auto gaat zitten ziet hij Fabio de stripclub uitlopen. Hij draagt een zwarte schouder tas, waar waarschijnlijk zijn geld in zit, en een zwarte lange jas. De nieuwsgierigheid overtreft Karel en besluit hij Fabio te volgen. "Waar ben ik toch mee bezig" moment Karel in zichzelf terwijl hij langzaam zich achter Fabio beweegt.
Na ongeveer 10 minuten lopen bevinden ze zichzelf om een caravan parkeerplaats. Fabio loopt naar een van de licht bruine caravans. "Waarom zou Fabio in een caravan wonen als hij zoveel geld verdient?" bedenkt Karel zich. Tot Karels grote schrik ziet hij Fabio opeens zijn richting op rennen met de telefoon aan zijn hand. Even dacht Karel dat hij er geweest was, hij was betrapt en zou naar de gevangenis gaan voor stalking. Maar hij wist zichzelf nog net te redden om achter een electriciteitskasje te gaan zitten. "Hé Hendrik, liggen mijn sleutels toevallig nog in mijn kleedkamer?" zegt Fabio gestresst aan de telefoon als hij snel wegloopt. Karel weet wat hij gaat doen, hij gaat naar huis en gaat in zijn IKEA bed liggen en gaat weer slapen. Maar een stemmetje in zijn hoofd zegt dat hij naar de caravan moet gaan. De gedachtes nemen Karels brein over en hij loopt richting de caravan waar hij net nog Fabio voor zag staan. De Karel die voor de caravan staat is niet de Karel van gisteren maar de man die hij altijd had willen zijn, ondernemend en niet bang voor de consequenties. Zijn school baan heeft zijn ware zelf bijna laten wegrotten maar niet helemaal.

De deur van de caravan zit op slot. Anders was Fabio namelijk niet de sleutel gaan halen. "Okay rustig, ik heb niet lang de tijd, hoe zou ik hierin kunnen?" bedenkt Karel. Hij loopt rondjes om de caravan om te kijken of er ramen open staan. Na 5 keer erom heen te zijn gelopen zucht hij. Tot opeens hij in de verte wat mensen op een caravan ziet zitten. Het dakraam! Karel klimt met de roestige ladder het dak op. Het dak was bijna wit van alle vogelpoep. En ja hoor er zat een dakraam. Met gekruiste vingers probeerde hij het viezige raam open te maken. Er klonk een klik en het dakraam was open...

——————————————————

Bedankt Floor en Sarya voor de prachtige ideeën en bedankt Vera voor de erg aantrekkelijke foto van Karel 🤝

Ik heb gehoord dat Fabio een hartaanval heeft gehad (misschien door dit verhaal te lezen)? STAY STRONG FABIO QUEEN 🔥