I : The Nightmare

6 2 0
                                    

Naiah's POV.

"what do you call the most intelligent and good-looking twin?" tanong ni Chase sa'kin pababa pa lamang ako ng hagdan habang nang-aasar pa 'yong mga ngiti niya. Jusko, ayan nanaman po siya, inuma-umaga niya na 'yang kagagan'yan niya. Ang sama na nga ng gising, gan'yan pa bubungad sayo pag baba. Tiningnan ko lang ito ng masama, at dumiretso na sa mesa para kumain. "What?" rinig kong tanong ni Exon, he's so curious. Ano pa nga bang bago.

Suportadong suportado niya naman lagi 'yang si Chase sa kahit na anong kalokohan. Kahit nga sobrang corny at walang sense yung joke, tinatawanan pa rin niya. Yes, he's an alien pero para na rin sa siyang human but in different form nga lang, pareho sila ni Astor. They also act like what us humans do, and they have feelings as well. Hindi ko nga alam kung tinatawanan lang ba niya para lang hindi mapahiya 'tong baliw kong kapatid. Ewan ko rin kung saan niya nakukuha mga jokes niyang 'yan, kahit man lang isa wala akong narinig na maayos. He's so corny.

Feeling ko tuloy mag ama talaga sila ni Exon sa past life nila, sila lang naman dalawa laging nagkakaintindihan dito e, or baka naman siya talaga yung identical father ni Chase? that makes sense tho, mukha rin naman kasi siyang alien. No wonder lagi silang magkasundo nitong si Exon.

Nah, I'm just kidding. I love Exon, and he's one of the best pero si Chase? nevermind. "Well, most people call me Ryle, while my stupid twin always calling me Chase, and I completely hate it" he uttered annoyingly, then suddenly, Exon burst out laughing. Parang tawang wala nang bukas, jusko hindi pa rin pala talaga siya tapos. Talagang tinuloy niya pa rin. Ganito nalang ba talaga araw-araw? para naman na akong sinumpa nito Lord.

I scoffed, "Nice joke" natatawa kong sabi, kinuha ko yung sandwich bago tinapik ang balikat nito at umalis na. "What? that was funny, right bud?" rinig kong sabi ni Chase, at sumang-ayon din naman agad si Exon. Hindi ko nalang ito pinansin, kasi alam kong makikipag talo nanaman siya. Dumiretso nalang ako ng sala at nadatnan ko si Astor na nanonood ng Oggy and the Cockroaches. His all time favorite, and so do I. "How's your sleep, love?" he asked, still facing the monitor.

Believe me or not but he's the sweetest! I really love him and so as Exon. They're just the best among the best, we're so lucky to have them both.

Agad akong umupo sa tabi nito para samahan siya manood, "As usual" malamig kong sagot. "You know you can talk to me about that, right?" sagot niya at nilingon ako nito. Tumango lang ako at kumain nalang. I keep having these nightmares after Lolo died, way worse than before. Dati, every before my birthday lang, pero ngayon? gabi gabi na, halos hindi na ako patulugin nang maayos.

My Lolo died 10 years ago and it happened the night before my 9th birthday. Sa isip ko noon, that was the worst birthday but I was wrong. 1st death anniversary ni lolo and tomorrow I'll be celebrating my 10th birthday, but I had this terrible dream. Paggising ko ay iyak lang ako nang iyak, at hindi ako lumabas ng kwarto hanggang matapos 'yong araw. Hindi ako kumain, I also refuse to talk to them. Hanggang sa naulit 'yon nang naulit taon-taon at parehong araw, it's always the night before my birthday. But ang hindi ko maintindihan is I keep having the same nightmare since I was 10. Parehong pareho siya, kahit mismong maliliit na detalye ay gayang gaya. Pero kahit paulit ulit ito, 'yong takot at sakit na nararamdaman ko pagtapos ng masamang panaginip na 'yon ay paulit ulit din. In fact, it get worsen and worsen every year.

But this time it was different, this started when I turned 19. As usual, I still had the same nightmare.

Flashback

Dark InvasionWhere stories live. Discover now