နတ်ဆေးသမားတော် ယဲ့ကျန်း

part 46

Zawgyi
အပိုင္း (၄၆) မနာလိုမႈ(၁)
ၿမိဳ႕ေတာ္မွ အေျခအေနမ်ားကို အေတြ႕အၾကဳံ႐ွိၿပီးသားျဖစ္ေသာ လု႐ွီမင္က ေလးလံေသာ ႏွလုံးသားႏွင့္အတူ ထြက္သြားခဲ့ၿပီး နယ္ၿမိဳ႕တြင္သာ ေနထိုင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
သူ အသက္ ၁၆ ႏွစ္တြင္ အင္ပါယာဝင္ခြင့္စာေမးပြဲကို ေျဖဆိုခဲ့၏။ ကုန္သည္၏သားမ်ားက သည္လိုဝင္ခြင့္စာေမးပြဲ ေျဖဆိုခြင့္႐ွိေသာ္လည္း သူတို႔အတြက္ လြယ္ကူခဲ့ျခင္းမ႐ွိေပ။ လု႐ွီမင္ကမူ အလြန္ပါရမီႀကီးသည္။ သူက ထိပ္ဆုံး ဆယ္ေယာက္စာရင္းသို႔ ဝင္ႏိုင္မည္ဟု ေတြးခဲ့ေသး၏။ သူ အံ့ဩသြားရသည္မွာ သူ စာေမးပြဲကို က်႐ႈံးသြားခဲ့သည္။ သူ၏နာမည္က စာရင္းတြင္ ပါမလာခဲ့ေပ။ ေနာက္ပိုင္း သူ သိခဲ့ရသည္မွာ သူ၏နာမည္ကို အျခားတစ္ေယာက္၏ နာမည္ အစားထိုးခြင့္ရရန္အတြက္ သူ၏အစ္ကိုႀကီးက သေဘာတူခဲ့သည့္အေၾကာင္းကိုသာလွ်င္ျဖစ္သည္။ သူက စာေမးပြဲကို ေအာင္ခဲ့၏။ သူက အေယာက္ရာေက်ာ္ထဲတြင္ နံပါတ္ ၅ ေနရာျဖင့္ ေအာင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
သူ၏ေနရာတြင္ အစားထိုးဝင္လိုခဲ့သူက က်န္းနန္ၿမိဳ႕အ႐ွင္၏သားျဖစ္၏။ လု႐ွီမင္က အလြန္ေဒါသထြက္ခဲ့ေသာအခါ သူ၏အစ္ကိုႀကီးက အေၾကာင္းျပခ်က္ကိုေျပာခဲ့သည္။ ထိုအခါမွသာ မိသားစု၏ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းက အႏၲရာယ္ေရာက္ေနေၾကာင္း သူ သိခဲ့ရ၏။ ၿမိဳ႕အ႐ွင္က သည္အေျခအေနကို သုံးၿပီး အၾကပ္ကိုင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ သူ၏အစ္ကိုအႀကီးဆုံးကသာ သူ႕သား၏နာမည္ကို ထည့္ခြင့္ျငင္းဆန္ခဲ့ပါက စီးပြားေရးလုပ္ငန္းကို ဖ်က္ဆီးပစ္မည္ဟု ဆိုခဲ့ျခင္းလည္းျဖစ္သည္။
သုံးႏွစ္ၾကာၿပီးေနာက္တြင္ သူ ေနာက္ထပ္တစ္ႀကိမ္ ဝင္ခြင့္စာေမးပြဲေျဖခဲ့ျပန္သည္။ ကံဆိုးစြာျဖင့္ပင္ သည္တစ္ႀကိမ္တြင္လည္း သူက ကုန္သည္ျဖစ္ေနၿပီး စစ္ေဆးသူမ်ားက သူ႕အေပၚ သေဘာမက်မႈေၾကာင့္ က်႐ႈံးသြားခဲ့ရျပန္၏။
သည္အခ်ိန္အေတာအတြင္းတြင္ စစ္ေဆးသူမ်ားက ေလာဘႀကီးလာခဲ့ကာ သူတို႔က်င္းပေသာ စာေမးပြဲမ်ားအေပၚ အခြင့္ေကာင္းယူလာခဲ့ၾကသည္။ ေျဖဆိုသူမ်ားထံမွ ေငြျပားမ်ားကို မ်ားစြာေကာက္ခံခဲ့ၾက၏။ ေမးခြန္းမ်ားကိုလည္း ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားမ်ားထံသို႔ ေရာင္းခ်သည္။
ဒါကိုအခြင့္ေကာင္းယူၿပီး သူ႕အေပၚ အျပစ္ျပဳခဲ့ေသာ စစ္ေဆးသူမ်ား၏နာမည္ကို သုံးကာ သူက ေမးခြန္းမ်ားကို ေရာင္းခ်ခဲ့သည္။ ဒါက အေျဖမွားမ်ားျဖစ္ကာ ထိုေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားမ်ား အားလုံးက စာေမးပြဲတြင္ က်႐ႈံးသြားခဲ့၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ထိုစစ္ေဆးသူမ်ားအားလုံးက အေလွာင္အေျပာင္ခံခဲ့ရကာ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားမ်ား အားလုံးက သူတို႔ကို က်ိန္ဆဲခဲ့သည္။ သူတို႔၏မိသားစုမ်ားကလည္း လုပ္ႏိုင္စြမ္းအား႐ွိၾကသူမ်ား ပါဝင္ေနခဲ့ေလရာ သူတို႔၏အဆင့္အတန္းကို ဆုံး႐ႈံးခဲ့ရ၏။
အာ... ဒါက သူ၏ခ်ိဳၿမိန္ေသာ ကလဲ့စားေခ်ျခင္းျဖစ္ကာ သူ ေက်နပ္ႏွစ္သိမ့္ခဲ့သည္။ သူ ထိုသို႔လုပ္ၿပီးေနာက္တြင္ သူက အစစ္အမွန္ အင္ပါယာၿမိဳ႕ေတာ္စစ္ေဆးပြဲမွ ထိပ္တန္းအဆင့္ တစ္ေယာက္ဟုပင္ ခံစားေနခဲ့ရသည္။
သူ၏အျမင့္ဆုံးအေျခအေနတြင္ ႐ွိေနခဲ့ခ်ိန္က လု႐ွီမင္သည္ သုံးႏွစ္ၾကာၿပီးေနာက္တြင္ စာေမးပြဲကို ေနာက္ထပ္တစ္ႀကိမ္ စာေမးပြဲေျဖခဲ့ျပန္သည္။ သူက တက္ႂကြေသာငယ္႐ြယ္မႈအျပည့္႐ွိေနခဲ့ေသးကာ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ျပတ္သားေနခဲ့၏။ ေနာက္ဆုံးတြင္ သူက တတိယေနရာႏွင့္ ေအာင္ခဲ့ျပန္သည္။ သို႔ေသာ္ သည္တစ္ႀကိမ္တြင္လည္း သူ႕အေနျဖင့္ မ်က္ႏွာသာေပးမခံရျပန္ေပ။
စာေမးပြဲေျဖေနခ်ိန္အေတာအတြင္းတြင္ ယခင္ဧကရာဇ္က သူ႕ကို ေနရာငယ္တစ္ခုေပးသည္။ သို႔ေသာ္ ဒါက ကုန္သည္၏သားတစ္ေယာက္ ျဖစ္သည့္အတြက္ သူႏွင့္ထိုက္တန္ေသာေနရာကို ေပးအပ္ခဲ့ျခင္း မဟုတ္ခဲ့ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ေနာက္ဆုံးတြင္ လု႐ွီမင္ လက္သင့္မခံႏိုင္ေတာ့ေလဘဲ သူ၏မိန္းမႏွင့္ကေလးကို ေခၚၿပီးေနာက္ အင္ပါယာၿမိဳ႕ေတာ္မွ ထြက္သြားကာ နယ္ၿမိဳ႕တြင္သာ ေဆးခန္းငယ္ေလးတစ္ခုကို ဖြင့္လွစ္လိုက္၏။
သူ၏စိတ္ထဲတြင္ ၿမိဳ႕ေတာ္သို႔ ျပန္လာရန္ ဘယ္ေတာ့မွ စိတ္ကူးမ႐ွိခဲ့ေပ။ သို႔ေသာ္ သူ႕အေပၚ မွားယြင္းစြာ ဆက္ဆံခဲ့ေသာယခင္ဧကရာဇ္ ေသဆုံးခဲ့ၿပီဟူ၍ ၾကားသိရေသာေၾကာင့္သာလွ်င္ လု႐ွီမင္က ျပန္လာရန္ ဆုံးျဖတ္ခဲ့ျခင္းလည္းျဖစ္သည္။ လက္႐ွိအခ်ိန္တြင္ သူ အရာ႐ွိထပ္ျဖစ္လာရန္ တုံ႔ဆိုင္းေနေလၿပီ။
“ဦးေလး ဦးေလးရဲ႕ရင္ထဲကရည္မွန္းခ်က္ေတြကို ကြၽန္ေတာ္နားလည္တယ္၊ ကြၽန္ေတာ့္အေဖက အဲဒီရက္ေတြတုန္းက ဦးေလးအေပၚ အျပစ္ျပဳမိခဲ့တာပါ၊ နယ္ၿမိဳ႕မွာေနခဲ့တဲ့ ေန႔ရက္တိုင္းမွာ ဦးေလးအေနနဲ႔ တစ္ေလာကလုံးက လူေတြ ဦးေလးကို ေလးစားလာေအာင္လုပ္ဖို႔ ဆႏၵမ႐ွိခဲ့ဘူးလား”
လုလင္က်စ္က ေဖ်ာင္းဖ်သည္။
လု႐ွီမင္က ေဖ်ာ့ေတာ့စြာျပဳံးသည္။
“မင္းရဲ႕အေဖ ငါ့အေပၚ ဘာမွ အေႂကြးမတင္ခဲ့ပါဘူး၊ သူက ငါတို႔မိသားစုအတြက္ လုပ္ခဲ့တာပါပဲ”
သူက ေနာက္ဆုံးတြင္ သက္ျပင္းခ်ကာ ေျပာလာသည္။
“မင္း ေျပာတာကို ငါ စဥ္းစားလိုက္ပါ့မယ္”
“ေကာင္းပါၿပီ၊ ဒီလိုဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ္ တတိယဦးေလးဆီကေန သတင္းေကာင္းကို ေစာင့္ဆိုင္းေနပါ့မယ္”
လုလင္က်စ္က ရယ္သည္။
သူတို႔ သည္အေၾကာင္းကိုေျပာခဲ့ခ်ိန္တြင္ သခင္မႀကီးလုက သူ၏သားကို ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာအေဝးတြင္ ေစလႊတ္ထားခဲ့ရသျဖင့္ အလြန္ကို နာက်င္ထိခိုက္ခဲ့ရသည္။ သူသည္လည္း လု႐ွီမင္က အျခားေသာဦးေလးမ်ားႏွင့္ ကြာျခားသူတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေၾကာင္း နားလည္ေန၏။
လု႐ွီမင္က ရယ္သည္။
“ငါ မင္းကို တစ္ခု ထပ္ေမးရဦးမယ္၊ ႐ွန္းက်စ္အတြက္ ေနာက္ႏွစ္ ဝင္ခြင့္ေျဖဖို႔အတြက္ ငါ ဆရာတစ္ေယာက္ ႐ွာခ်င္တယ္"
“ဦးေလး ကြၽန္ေတာ္ ဒီကိစၥကို ကိုင္တြယ္လိုက္ပါ့မယ္”
လုလင္က်စ္က ေျပာသည္။
“ေကာင္းတယ္”
လု႐ွီမင္က အျပဳံးႏွင့္ ေခါင္းညိတ္ၿပီးေနာက္ လု႐ွန္းက်စ္ကို လွည့္ေျပာလိုက္သည္။
“သြား မင္းရဲ႕တတိယအစ္ကိုကို ေက်းဇူးတင္လိုက္”
လု႐ွန္းက်စ္က ေခါင္းကုတ္ၿပီးေနာက္တြင္ ႐ွက္႐ြံ႕စြာျဖင့္ ေက်းဇူးတင္ေသာ အျပဳံးကိုျပဳံးကာ ေျပာလိုက္သည္။
“ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ အစ္ကိုႀကီး”
“ငါတို႔က ညီအစ္ကိုေတြပဲ ငါ မိသားစုအတြက္ ဘာမဆိုလုပ္မွာပါ”
...