ဝိဉာဉ်ကူးပြောင်းခဲ့ပြီးနောက် သောက်တလွဲတွေဖြစ်ကုန်ပြီ!

188 Extra

တကယ်လို့ သူတို့သာ အမှန်ကိုမြင်နိုင်ခဲ့ရင် သူတို့ဘုရင်ကြီးရဲ့ ယုံကြည်ကိုးစားဖွယ် တုနှိုင်းမဲ့အသွင်အပြင်ကို မကြည့်နိုင်တော့ဘဲ နှဖူးပေါ်ကချွေးတွေကို အသံတိတ် သုတ်နေရလိမ့်မယ်။ ဒါပေမဲ့ စိတ်ဖတ်နိုင်တဲ့ အစွမ်းအစမရှိတာ စိတ်မကောင်းစရာပဲ။ သူတို့ရဲ့ ခန့်ညားတည်ငြိမ်တဲ့ မိစ္ဆာဘုရင်ကြီးရဲ့စိတ်ထဲမှာ ပွစိပွစိလုပ်နေတာကို ဘယ်တော့မှ သိနိုင်မှာမဟုတ်ဘူး။

ဒီလိုအခြေအနေမျိုးမှာ စိတ်လွင့်နေတာက သူ့ရဲ့ပုံရိပ်ကို ပျက်စီးစေနိုင်မှန်း ရွှယ်ယို့ရှန်း သိပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ စိတ်ထဲလျှောက်မတွေးဘဲ မနေနိုင်ခဲ့ဘူး။ ဘယ်လိုပဲပြောပြော သူ့ရဲ့အထူးချွန်ဆုံး စွမ်းရည်က လျှောက်တွေးတာပဲလေ။

ဒီအဝတ်အစားတွေနဲ့ သူ့ရဲ့ပုံစံက အရမ်းခန့်ညားနေတယ်ဆိုတာ သူသိပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ အထပ်ထပ်ဝတ်ထားရတဲ့ အဝတ်အစားတွေနဲ့ အဆင်တန်ဆာတွေ အကြီးအသေး အကုန်ပေါင်းလိုက်တော့… ငါဠိုး… သောက်ရမ်းလေးတယ်ဟ..! အစကတော့ သိပ်မလေးဘူး ထင်နေတာ။ အချိန်ကြာလာတာနဲ့အမျှ ပိုပိုလေးလာသလိုပဲ..! သူ့ဘဝတစ်လျှောက်လုံး ဒီလောက်လေးတဲ့အရာမျိုး မသယ်ခဲ့ဖူးတာ သေချာတယ်..!

ဒီလိုလေးလံတဲ့ အဝတ်အစားတွေ ဝတ်ဆင်ရမယ်ဆိုပြီး ထောင်ချောက်ထဲကျခဲ့တဲ့အချိန်ကို ပြန်စဉ်းစားကြည့်လိုက်တော့ အရာအားလုံးက သူ ငပျင်းလုပ်ပြီး အခမ်းအနားအတွက် တာဝန်အားလုံးကို တခြားလူတွေဘက် တွန်းပို့လိုက်တာကြောင့်ပဲ။ အဲ့လိုသာ မလုပ်ခဲ့ရင် အခမ်းအနားရဲ့ အစီအစဉ်တွေအကြောင်း မသိပဲနေမှာမဟုတ်ဘူး။ စာလွှာအရှည်ကြီးပေါ်က အစီအစဉ်တွေကို ပြန်စဉ်းစားကြည့်လိုက်တော့ ရွှယ်ယို့ရှန်းမှာ ခေါင်းကိုက်လာတော့တယ်။ အခမ်းအနားတစ်လျှောက်လုံး ဒီအဝတ်အစားတွေ ဝတ်ထားရမယ်ဆိုတာ တွေးမိသွားတော့… အရမ်း… အရမ်း… အရမ်း နောင်တရတယ်လို့..!

ဘာလို့များ ငပျင်းလုပ်ခဲ့မိပါလိမ့်..?

အခမ်းအနားအတွက် အစီအစဉ်ရေးဆွဲတဲ့နေရာမှာ သူရှိနေခဲ့ရင် လက်ရှိအစီအစဉ်ကို လုံးဝသဘောတူခဲ့မှာမဟုတ်ဘူး။ အဓိကနဲ့သာမညကို ခွဲခြားတတ်အောင် သင်ပေးမိမှာ..!