DÖVMECİ GÜZEL // FİNAL

|36|

..............

"Ben ne yangınlar gördüüğmm öylece bırağğk beniiğğğ. Sen Ateş' ten korkarsın kaç kurtar kendiniğğğğ.." başına şal bağlamış ağıt yakar gibi şarkı söyleyen Ateş' i kısık gözlerimle izledim.

Bu çocuk abisi ile evleniceğimi duyduğundan beri kafayı sıyırmıştı bormal değildi.

" Ben ne yaralar aldığğğmmm hiççç biri öldürmediiğğğ sendeğğğ git unut beniğğğğ. " kafamı yastıktan kaldırıp etrafa baktım. Taş yokmuydu taşş?

Tam devam ediceken dudaklarımı aralayıp korkutucu olduğunu düşündüğüm ses tonumla konuştum.

"Biraz daha devam edersen anneme sınava girmeyip kızlarla bara gitiğini söylerim.!" Ateş anında susup dudak büzerek cam kenarında olan koltuğuma oturup kollarını bağladı.

"Sen ciddi ciddi evleniyorum usun şimdi?" dedi göz ucu ile yatakta gerinen bana bakarken. Kafamı salayıp sıcacık yatağımdan ayrıldım.

"Fırat nerede?" dedim yatağın boş tarafına kaşlarımı çatarak bakarken.

"Renas Abi çağırdı aşağıya indiler." dedi. Kafa salayıp banyoya girdim.
Elimi yüzümü yıkayıp dişlerimi fırçaladıktan sonra saçlarımı karıştırarak banyodan çıktım.

Ateş başına bağladığı şal ile hala aynı yerde oturuyordu.
"Delimi sikti seni sabah sabah yine karabasan gibi çöktün üzerime..?" dedim. Dolaptan çıkardığım Fırat'ın sweatini çıkarıp yatağa atım. Kot pantolon ve beyaz spor ayakabılarıda yanına gönderip kafamı Ateş'e çevirdim.

"Çık hadi bende üstümü değiştirip geliyorum. " kafa salayıp yanağımı köpek gibi yalayarak öpüp odadan çıktı.

Elimle yalayıp öptüğü yeri sildim. Köpek işte ne olucak.

Üzerimi hızlıca giyip saçlarımı tarayarak odadan çıktım.
Merdivenlerden inip mutfağa girdim. Sofra hazırlanmıştı ama etrafta kimse yoktu.

"Anne? Nerdesiniz?" mutfaktan çıkıp solana baktım herkes oturmuş pür dikkat televizyona bakıyordular.
Kaşlarımı çatıp içeriye adımladım. Fırat kafasını çevirip birkaç saniye yüzüme baktıktan sonra sıkıntıyla nefesini verip tekrar televizyona döndü.

Fırat'ın yanına oturup kafamı televizyona çevirdim.
Sabah haberiydi.

"Demir ailesi iflas etmiş..." abimin sesi ile kafamı çevirip abime baktım. Göz göze gelmemizle tek kaşını kaldırdı. Boş gözlerle baktım ona.

Hiç birşey hişetmiyordum. Yaşadıkları herşeyi hakediyordular.

"Haketiller. Herşeyi fazlası ile haketiller." dedim sadece.. Annem kumandayı alıp televizyonu kapatarak ayaklandı.

"Hadi kahvaltıya yeter bukadar sabah haberi." annem önde abimler arkasında odadan çıktılar.

Bende ayaklanıp Fırat'a baktım. Dudaklarında ufak bir tebessümle anlımdan öpüp elimi tutarak salondan çıktık.

Herkes yerine oturunca abim çayları doldurup afiyet olsun dedi. Tabağıma kahvaltılıklardan alıp yemeye başladım.

"Nişan için mekan ayarlandımı?" sesizliği bozan annem ile abim kafasını salladı.

"Güzel bir otel  bulduk. Organizasyon şirketi ile konuştum şuan nişan yapılıcak yeri  hazırlıyorlar." dedi Fırat.

"Nare ve Fırat otelin  üst katında  ayrı odalar hazırlandı orada hazırlanıp aşağıya iniceksiniz. Kıyaferleriniz hazır ise eğer kapıdaki adamlara verin götürsünler." dedi abim.