|28| I. KİTAP FİNALİ

12.5K 692 52
                                    

(bölüm düzenlendi)

Yazarın ağzından.

Hastanenin boş koridorunda, kulakları sağır edebilecek bir ses yankılandı. 312 numaralı odadan yükselen makinelerin sesi. Ve ardından yaklaşan adım sesleri.

Yavaşlayan kalp atışı, yatakta vücuduna bağlı milyon tane kablo ile yatan genç bir kız.

Kapıda endişeli bekleyişler...

En büyük acı nedir?

Evladını kaybetmek midir? Yada kardeşini? Sevgilisini? Kara toprak birini alınca geri verirmi?

İnsanoğlu nankör dür. Her Zaman fazlasını ister azıyla yetinemez! Para için herşeyi yapabilecek kaç kişi vardır? Karakterini satan?
Peki ya para için kardeşini satan caniler?

Demir ailesi, para için kendi öz evlatlarını hiçe saymıştılar!

Soğuk hastane odasında canı ile cebel eşen bir genç kız Nare ATAY...

15 yaşında ailesi sandığı karakteri bozuk şahısların sokağa atıkları kız çocuğu.

Kendi ayakları üzerinde durup kendi hayatına yön veren sevdikleri tarafından defalarca kez sırtına hançer saplanan kız çocuğu.

Doktorlar soğuk odadan Nare'nin tekrar hayata dönmesi için uğraşırken ailesi kapıda bekliyordular.

Bir haber...

İyi? Kötü?

Annesi ağlayarak dua ederken, abisi volta atıp duruyordu.

15 yaşında tesadüfen tanıştığı kız çocuğuna birşey olucak diye korkuyordu. Kardeşine birşey olucak diye korkuyordu Renas..

Gözyaşlarına hakim olamayıp sesizce kapıda bekleyen Fırat. İki yıldır uzaktan uzağa sevdiği kadın içerde canıyla cebeleşiyordu.

İlk gördüğü anda tutulmuştu gök mavisi gözlere. Güneş gibi saçları rüzgarda uçuşurken uzaktan uzağa izlerdi sevdiğini.

Şimdi ise sevdiğine kavuşmuşken kaybediyordu.

Sevdiği dayanamamıştı. Bedeni bu hastalığı kaldıramamıştı! Belkide kaldırmıştı.

Doktor derin bir nefes alıp alnındaki teri sildi. Bu kız çocuğunu ölüme terketmeye niyeti yoktu. 2 ayda bu deliyi sevmiştiler.

"Hastayı her saat başı kontrol edin! herhangi  birşeyde bana haber verin."

Doktor, hemşirelere gerekli birkaç şeyi daha söyleyip kapıyı açarak odadan çıktı.

Kapıda endişe ile bekleyen kız çocuğunun ailesine göz gezdirdi.

"Kardeşim nasıl?"

Duyduğu kalın sesle kafasını vücudu dövmelerle kaplı adama baktı.

"Renas bey, Nare hanımın durumu gittikçe kötüleşiyor acilen ilik nakli olması lazım."

Fırat yerinden ayaklandı tanıdığı herkese haber vermişti. Ama hiç biri uyuşmamıştı.

"Testler peki uyan yokmu? Yada organ bankasında?"

Doktor kafasını iki yana olumsuzca saladı. Mallesef uygun ilik bulunamamıştı böyle giderse Nare hayata veda ederdi.

"Mallesef Fırat bey, Nare'nin çok az vakti kaldır az önce kalbi durmuştu geri döndü ama, ilik bulunmasa en fazla 3 ay yaşayabilir."

Doktor son sözlerini söylerek yanlarından ayrıldı.
Renas sendeleyerek sandalyeye oturdu.

Nefes alamıyordu.  Boğazında yumrular oluştu. Ne yutkunabiliyordu, nede ağzını açabiliyordu. Bu nasıl bir acıydı böyle?

DÖVMECİ GÜZEL // FİNAL Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin