Yoongi sesli bir küfür mırıldanarak uçan nota kağıtlarının peşine koşuyordu, nihayet rüzgar durduğunda elleri arasındaki kağıtları kontrol ederken birkaç sayfanın eksik olduğunu fark edip ofladı, o sırada kendisine uzatılan kağıtları görüp gülümseyerek aldı kağıtları.
"Teşekkürler"
"Bir şey değil"
Yoongi kağıtları alıp kafasını kaldırdığında karşısındaki kişinin prens olduğunu görüp hemen eğilmişti, onun bu hareketi ile Hoseok çocuğu omuzlarından tutup kaldırmış ve mahcup bir bakışla mırıldanmıştı.
"Lütfen eğilmeyin bayım, Piyano mu çalıyorsunuz?"
"Evet efendim"
"Efendimi atalım lütfen, Hoseok diyebilirsin, senin adın ne?"
"Suga efendi-Hoseok"
Gülümsedi Hoseok. Kendini kötü hissetti Yoongi, adama gerçek ismini söylemek istedi ama yapamadı.
"Seni çalarken dinlemek isterim"
Kendi atkısını çıkarıp kendisinden birkaç santim kısa adamın boynuna doladı.
"Hasta olacaksın Yoongi, daha kalın giyinmelisin"
Yoongi kafasına şapka takan Hoseok'u durdurmaya çalıştı.
"Benim yüzümden siz hasta olacaksınız"
"Ben kolay kolay hasta olmam düşünme sen beni, eee bir sözünü alırım artık"
"Ne sözü?"
"Bir gün piyano çal bana, parmaklarının tuşlar üzerinde dans edişini izlemek isterim"
"Söz efendim"
Göz yaşları ile uyandı Yoongi, kolları arasındaki atkıya daha çok sarıldı.
"Hani kolay kolay hasta olmazdın? İyileş artık Hoseok"
Muhafız içeri girdi ve eğildi.
"Aradığınız kişiyi bulamadık efendim"
Hoseok derin bir nefes verip avucunun içindeki hilal'li kolyeye baktı.
"Aramaya devam edin"
"Peki efendim"
Muhafızın odadan çıkması ile yorgunum kafasını geriye attı, gözünden bir damla yaş süzüldü.
"Neredesin Suga?"
YOU ARE READING
Hasta/ Yoonseok (Sope)
Fanfiction-short story- Hoseok ölümcül bir hastalığa yakalanmıştı, onu iyileştirecek büyüyü bilen tek kişi olan AgustD ise annesinin ölümünden sonra büyü yapmamaya yemin etmiş bir büyücüydü.
