"Yazıyor yazıyor! Neşeli prens Jung Hoseok'un hastalığı yazıyor!"
Teknolojinin gelişmesi ile artık okunmayan gazeteleri umutsuzca satmaya çalıştı genç çocuk. Eskisi kadar olmasada hâlâ gazete okuyanlar vardı, bu onun için yeterli motiveydi ama patronu öyle düşünmüyor olmalıydı ki uzun süredir bu işi bırakmayı düşünüyordu. Kendisine uzatılan birkaç kuruş Won u alıp gazeteyi uzattı. Yoongi ise eline aldığı gazetenin sayfalarını çevirip prensin olduğu sayfayı arıyordu.
Derin bir nefes verdi sayfada yazanları okurken, gözlerinin dolmasına ve elleri arasındaki gazeteyi buruşturmayı bırakamıyordu.
"Lanet olsun... Lanet olsun... Hayır tanrım yapma lütfen alma onu da benden lütfen"
Gözlerinden akmaya başlamış olan yaşları durdurup kendinde kalan son güçle eve doğru koşar adımlarla gitmeye başladı.
Öte yandan Jung sarayında büyük bir kıyamet söz konusuydu, kraliçe Jung her şeyi yıkıp döküyor, bağırıp çağırıyor ve ona umutsuz haberi veren doktorları azarlıyordu.
"KAPAYIN ÇENENİZİ! YAŞAYACAK BENİM OĞLUM! JİMİN! İYİLEŞTİR OĞLUM İYİLEŞTİR!"
Jimin kraliyet için çalışan büyücülerden birisiydi, aslında büyü yapmakta ne kadar yetenekli olsa bile prensin hastalığını iyileştirebilecek kadar kıdemli değildi.
"Anne kes bağırmayı! Onların suçu yok!"
Annesi yatakta solgunca yatan oğluna bakıp dizlerinin üzerine çöküp hıçkırarak ağlamaya başladı.
"Ölemezsin aptal! Yapamazsın! Aptal... Aptal... Baban gibi aptalsın Jung Hoseok! Beni onun gibi bırakıp gidemezsin!"
Hoseok gözlerini sıkıca kapayarak gelmek için direnen göz yaşlarını engelledi, ölmek istemiyordu, kim ölmek isterdi ki? Ölmek istemiyordu Hoseok.
Hızıma yetişilmiyor valla, ama ne yapayım yazmasam unuturdum bu fikri. Bana bu fikri verdiğin için teşekkür ederim kısa bir hikaye olur muhtemelen.
YOU ARE READING
Hasta/ Yoonseok (Sope)
Fanfiction-short story- Hoseok ölümcül bir hastalığa yakalanmıştı, onu iyileştirecek büyüyü bilen tek kişi olan AgustD ise annesinin ölümünden sonra büyü yapmamaya yemin etmiş bir büyücüydü.
