Chapter 20 - Reeve

8.8K 341 167
                                    

A/N : UNEDITED

"My design is okay right? I'm so stressed because of my client, ghad. P'wede naman s'yang humanap ng ibang gagawa ng bahay n'ya!" stress na usal sa'kin ng kapatid ko.

Nasa office niya ako ngayon, vacant ko kasi and ang mga kaibigan ko ay may klase same course kami pero iba't iba ang major na kinuha namin.

Padabog s'yang umupo sa tabi ko ay inilapag ang ginawa n'ya, hindi naman maipagkakaila na magaling ang kapatid ko sa ganitong bagay.

She's not architect for nothing.

"Yes, of course. Walang hindi maganda sa gawa mo, don't stress yourself with that thing. I know naman na passion mo 'yan but you can relax or rest for a while? Tiredness is visible to your pretty eyes." saad ko, napalabi naman s'ya.

Huminga ako ng malalim bago ilagay ang ulo n'ya sa balikat ko, subsob lagi s'ya sa trabaho.

Kahit hindi naman s'ya magturo at kumuha ng project because she's freaking rich as hell pero hindi n'ya alam. Dahil hindi ko nakitang ginalaw n'ya ang mga cards na pagmamayari n'ya talaga, lagi niya sa'king tinatanong yun.

I just tell her na wala akong alam pero meron talaga at isa pa sakaniya naman talaga yun. Kahit hindi n'ya naman gamitin yun ay may pera talaga siya, ako lang 'tong slapsoil sa'min.

Kidding.

I just pretend that I don't have a money, kaya sagot n'ya ang allowance ko dahil hindi naman ako humihingi kayla Mama.

Binigyan niya nga ako ng platinum card yun na daw gamitin ko sa gastusin ko kung saan, tumanggi pero ang kulit n'ya kaya tinanggap ko na lang. Even thought hindi ko naman gagamitin dahil I have a own money.

"Fine, last na 'to. I will not accept a clients, sa pagtuturo na lang ako magf- fucose. Is that okay with you, tiny gal?" she softly uttered, I just smile at her and kissed her forehead.

"Of course, I always support. Ang galing mo nga daw magturo sabi ng mga nag-aapproach sa'king mga estudyante, mataray ka lang talaga at malamig..." sagot ko, bigla namang pumasok sa isip ko ang narinig kong chismisan sa hallway kanina. "I heard that, may pumunta raw ditong babae at may dalang bulaklak. Ikaw ang ipinunta niya dito, who is she? Are you in a relationship now?" seryosong tanong ko, bigla naman s'yang lumayo sa'kin at kita ko naman ang pamumula ng pisngi n'ya.

Something fishy huh.

"It's just nothing for me ghad, that fake lawyer is annoying hell out of me! I'm not in a relationship and I have no intention of getting into a relationship, you know that." pagtanggi n'ya.

Fake lawyer? Ano daw?

"What do you mean fake lawyer?" I ask consciously, hindi naman siguro masamang magtanong.

"She's laywer daw pero she just 22 for pete's sake?! I didn't know if I could believe it, suddenly she entered the picture. She's getting into my nerves."

napahinga ako ng maluwag, walang masama sa pagiging abogado na 23 ang edad, she did a great job kung ganu'n.

Ako nga I'm just 20 when I have my two-nevermind.

"There is nothing wrong with that, hindi masamang sa ganu'n edad ay nakamit n'ya ang gusto n'ya." saad ko rito.

Hindi pa s'ya nakakapagsalita ay bukas ang pinto at iniluwa si Miss Reiji na blanko ang emosyon.

I don't know pero parang may something talaga sakaniya na hindi ko maipaliwanag ng maayos.

She's familiar at the same time.

Napapansin ko rin ang laging pagdikit n'ya sa kapatid ko at sobrang malapit s'ya sakaniya. Minsan pa nga ay nakikita kong sinusundan niya si ate pero hindi ako nakaramdam ng takot o pangamba na baka may gawin siyang masama sa kapatid ko.

Tamed by Mysterious Student  Where stories live. Discover now