Chapter Twenty Eight :)

Magsimula sa umpisa
                                    


"Obviously. If he's here, I wouldnt even answer this call!" I tried hiding the sarcasm but I miserably failed.


"Tsk. Tsk. Tsk. I wonder what he's doing." he said with suspicion on his voice. Takte! Wala na talagang ibang alam gawin si Adam. In the first place, why did I even aswer this facetime shit with him? I must be crazy!


"You know what? Instead na tulungan ako, consoling me and telling me that Ice is doing good, he's not cheating, here you are prolonging every stupid idea I have in my mind."


"Woah. Chill okay? Just play it cool. He's not cheating okay? I know Ice. He's loyal. Besides, I called to inform you that Ice was sent to Davao to meet some investors since neither Dad nor Mom can make it. So, he's in a meeting right now and his secretary called me to inform you about that. Gusto lang talaga kitang asarin." then he laugh.


"Kainis! Ang sama mo!" tinawanan na naman nya ako.


"As if naman hahayaan ko si Ice na lokohin ka. Isipin pa lang nya, alam na nya mangyayari sa kanya." I smiled. At the end of the day, kahit gaano kalakas mag asar ni Adam, I know he will always be with me.


"Bakit pala wala sila Tito at Tita kahapon?" bigla kong natanong kong Adam sabay subo ng pasta ko. Tumingin ako sa kanya habang ngumunguya. Uminom muna sya ng tubig bago sumagot. "They love each other too much." simple nyang sagot. Anong konek naman nun sa tanong ko?


I was about to ask why ng bigla syang magsalita ulit. "They went to Palawan yesterday. Ice has no choice since for us (magkakapatid) their happiness will always comes first." he wiggled his eyebrows and had a bite of his steak. I still dont understand. Nababawasan na ata ang dami ng brain cells ko dahil sa kakaisip ko sa boyfriend ko.


Ugh. Naalala ko na naman. Nagtext ba naman kaninang umaga ng sorry. Sorry lang! Wala man lang ibang salita like, Sorry baby. Bawi ako. Wala eh. Sorry lang talaga. Hindi ko tuloy alam kung matutuwa ba ako or what. At isa pa! Nauna na sa Palawan ang gung gong na iyon! Hindi man lang ako hinintay! Kaines! Ni hindi nga nagpaalam! Makikita nya! Aba, baka nakakalimutan nyang may girlfriend sya!


"Pft. Kawawa naman yung pasta." napatingin ako kay Adam tapos sa pasta ko. Shet. Anong nangyari dito?!


"Wag na kasing mainis. Ako bahala sayo." he even winked at me. I made an uninterested smile at him. Tinawanan lang ako.


Great thing at binigyan naman kami ng lunch time kahit pasado ala una na. Ang sakit din naman ng lalamunan ko kakapaulit ulit ng kanta na nirecord ko kanina. Aba, mabuti pa tong si Adam at di sya napagod. Di naman sya kumanta eh. Ako lang. Tapos, after recording shooting na agad. Dinaig pa namin mga totoong artista sa mga pinag gagagawa namin eh.


"Don't worry. Babawi yun. Kung alam ko lang, he's planning something." imik pa ni Adam. Bahagya akong tumayo at hinampas sya since katapat ko sya. Kung katabi ko lang to, nasikmuraan ko na to.


"Don't set my hopes too high! Baka mamaya mag expect ako tapos wala naman pala!" muli ay tinawanan lang nya ako. Aba! Joker na pala ako ngayon?! Kelan pa?

The Coolest Guy (ON GOING)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon