Life Lesson

I

  Obudził mnie budzik ustawiony na szóstą rano. Dziś rozpoczęcie roku szkolnego, jak ja tego nienawidzę. Rozpoczynam naukę w nowej szkole, Wybrałam kierunek medycyny, myślę że w tym się odnajdę najlepiej. Ledwo wygrzebałam się z łóżka i poszłam w kierunku garderoby.
  Mój pokój znajduje się na drugim piętrze, mam swoją łazienkę i garderobę, dlatego dużo osób pomyśli że niczego w życiu mi nie brakuje. Może i mam bogatych rodziców, noszę ubrania drogich marek, mieszkam w wielkim domu ale nie mam tego co ma większość moich rówieśników.
Przyjaciół.

Gdy byłam w wieku przedszkolnym, miałam wielu koleżanek, ale z biegem czasu wszystko się zmieniło, szczerze mówiąc, zapomniałam już, jak to jest mieć choć jednego przyjaciela.

Weszłam do garderoby z lekko przymkniętymi oczyma zapalając światło. Bez zastanowienia złapałam za wieszak po lewej stronie, na nim było już przygotowane na ten dzień ubranie. Sama nie wiem czy w tej szkole poznam jakąś osobę zwaną ,,przyjaciel'', niczego nie oczekuje. Weszłam do łazienki i ubrałam się w galowe ubranie.
  Jeśli chodzi o mój wygląd, odziedziczyłam go po mamie. Włosy koloru ciemnego brązu, zielone oczy i drobne piegi na twarzy. na codzień podkreślam jedynie rzęsy i dodaję różu na policzkach.
Tego dnia dodałam trochę więcej ale to już nie istotne.

  Była już szósta trzydzieści a ja byłam w pełni gotowa, jeśli chodzi o wygląd. Ubrałam się w czarną dość obcisłą sukienkę, sięgającą do kolan.
  Wyszłam z pokoju z małą torebką na ramieniu, abym już nie musiała się wracać po nią do pokoju, miałam zamiar zejść na dół, zjeść śniadanie i po prostu wyjść już z domu, i tak właśnie zrobiłam.
  Moja nowa szkoła była dosyć daleko od mojego domu, więc byłam zmuszona się poruszać komunikacją miejską. Nie mogłam liczyć na pomoc rodziców. Najwcześniej wstawali o siódmej rano, a wracali do domu zazwyczaj po osiemnastej, więc byłam po prostu zdana na siebie. Wsiadłam w autobus i odjechałam. Czekało mnie dwadzieścia minut drogi.

~~