Η Τελευταία Μας Φορά

~ Η ΕΚΠΛΗΞΗ~

- Ειι είσαι καλά; χτύπησες;

- Είμαι καλύτερα από ποτέ τι θέλεις εδώ Ζήση;

- Με περιμένει ο κύριος Ραπτης έχουμε ένα ραντεβού είναι μέσα;

- Φυσικά μισό λεπτό να τον ειδοποιήσω

- Κύριε Ανδρέα είναι έξω ο κύριος Κακλεας

- Πες του να περάσει σε παρακαλώ πολύ! Ωω καλημέρα, νόμιζα πως δεν θα έρθεις

- Να όμως που ήρθα, καλημέρα και σε σένα Αντρέα

💭Σκέψεις μου: Τι δουλειά έχει αυτός; και γιατί τώρα; γιατί τώρα; που βρήκα την ηρεμία μου; Αχ ρε θεέ τι παιχνίδια μου παίζεις πάλι; δεν με λυπάσαι💭

- Δροσοσταλιδα γλυκιά μου δεν ακούς;

Είπε ο Αντρέας βγάζοντας με από τις σκέψεις μου

- Με συγχωρείτε κάτι σκεφτόμουν

- Κάτι ή μήπως κάποιον μικρή;

Μα καλά τι ήταν αυτό τώρα, διαβάζει και την σκέψη μου..

- Λοιπόν θα περιμένω για πολύ ακόμα; δύο καφέδες θέλουμε σε παρακαλώ σκετους οκέι;

- Μάλιστα έρχονται το συντομότερο δυνατό!

Είπα και πήγα να τους φέρω, μπήκα στο γραφείο και ούτε καν που τον κοίταξα άφησα τους καφέδες και έγινα μπουχος. Η περιέργεια συνέχισε να με τρώει οπότε αποφάσισα να πάω να τους κρυφακουσο, πρέπει να μάθω γιατί ήρθε εδώ;

- Λοιπόν τι έγινε μιλήσατε; την είδα κάπως απόμακρη

- Όχι και πολύ, δεν είπαμε πολλά γιατί τα έχασε μόλις με είδε και ειναι απολύτως λογικό δεν το περίμενε αυτό

- Με τίποτα αλλά αν κομπλαρε τώρα τι θα γίνει στα υπόλοιπα που τις ετοιμάζουμε;

💭Σκέψεις μου: τι άλλο ετοιμάζουν αυτοί οι δύο δηλαδή;💭

- Εκεί είναι που θα πάθει μεγάλη πλάκα, να είσαι σίγουρος γι'αυτο

- Πες μου είναι όλα έτοιμα;

- Όλα έτοιμα είναι και η θέση σου στην εταιρεία και τα υπόλοιπα

- Εε όχι αυτό παραπαίει θα τον έχουμε και μέσα στα πόδια μας τον κύριο Ζήση!

Είπα φωνάζοντας και τότε ο Ανδρέας άνοιξε την πόρτα και βρέθηκα στο πάτωμα..

- Τι συμβαίνει εδώ Δροσοσταλιδα;

- Εμ εγώ τίποτα κάτι έψαχνα

- Μα αφού εσύ φώναζες πριν λίγο

- Ιδέα σας θα ήταν κύριε Ανδρέα τώρα με συγχωρείτε εχω κάτι δουλειές στο λογιστήριο

Η κουβέντα τελείωσε ωστόσο ο Ζήσης έπιασε δουλειά στην εταιρεία και ξεκίνησαν κρυφά και όλες οι προετοιμασιες για το πάρτι της εταιρείας! Τι πάρτι όμως με σκοπό την επανένωση του Ζήση και της Δροσοσταλιδας! Τελικά ο Ανδρέας είναι ψυχούλα ❤️

- Λοιπόν θα με συνοδέψεις σήμερα στον χορό δεσποινίς μου ;

- Ρε Αντρέα και το παιδί; πάλι στην μάνα σου; Νιώθω τεράστια υποχρέωση στην γυναίκα αυτή ξέρεις

- Αστην και εκείνης της αρέσει να ασχολείτε με κάτι δεν έχει πρόβλημα

- Καλά θα έρθω μπορώ να κάνω κι'αλλιως;

Αποκριθηκα και έφυγα προς το σπίτι εκεί με περίμενε ένα κουτί με ένα ροζ φόρεμα που ωραιότερο δεν είχα ξαναδεί νομίζω.. Έτσι ξεκίνησα να το φορέσω και να ετοιμάζομαι κατά τις 9 πέρασε ο Αντρέας να με πάρει, αφού φτάσαμε στον χώρο του πάρτι μας σέρβιραν σαμπάνια και καναπεδάκια.

Εγώ ωστόσο κοιτούσα αριστερά δεξία μήπως δω τον Ζήση αλλά πουθενά.. Τότε ρωτάω τον Αντρέα

- Ο Ζήσης δεν θα έρθει;

- Λυπάμαι Δροσοσταλιδα είχε πολύ πρωινό ξύπνημα και δεν θα μπορέσει (ψέματα)

Τότε τα φώτα χαμήλωσα και η μουσική από απαλή έγινε ποιο ερωτική από ποτέ.. Τότε με κοίταξε ο Αντρέας και τα μάτια του έλαμπαν από ευτυχία..

- Ανδρέα τι συμβαίνει εδώ; γιατί λάμπουν τα μάτια σου;

Τότε γύρισε και μου έδειξε με το δάχτυλο του προς την μεριά της σκηνής του κέντρου. Ενας προτζέκτορας είχε κάνει την εμφάνιση του και έδειχνε φωτογραφίες εμένα και του Ζήση!

Νομίζω αυτό ήταν λυποθιμω, μα που να προλάβω; ένα χέρι μα τράβηξε τρέχοντας προς την σκηνή, ήταν ο Ζήσης ο οποίος με ακινητοποιησε με τα χέρια του περνώντας τα στον λαιμό μου και ξεκίνησα ρυθμικά να λικνίζεται στο άκουσμα του τραγουδιού μας..( το τραγούδι μας σας το βάζω εδώ)

Εγώ μη μποροντας να αντιδρασω κοντευοντας να μου κοπούν τα πόδια ξεκίνησα με όση δύναμη έχω να λικνίζομαι μαζί του!

Μόλις τελείωσε ο χώρος ο Ζήσης κοιτώντας με στα μάτια έβγαλε ένα από την τσέπη του ένα κουτάκι και τότε..;

Hello αστεράκια πολλές εξελίξεις βλέπω, πάμε προς το τι λέτε; ❤️❤️🌟