✧HOME✧

part 13⊰

خسته و کوفته پالتوش رو دراورد و روی چوب لباسی کنار ورودی انداخت

.
خونه به لطف شومینه،گرم بود و گونه های یخ زدش رو نوازش میداد.
اما بجز هالوژن های کم نور آشپزخونه،هیچ نوری دیده نمیشد و پرده های زخیم هم اجازه ورود نور غروب خورشید رو نمیدادن.

چشم چرخوند ولی نتونست همسرش رو پیدا کنه.
احتمال داد شاید توی اتاق خواب باشه.

پس در حالی که شقیقه های دردناکش رو ماساژ میداد از پله ها بالا رفت.

اما جونگکوک اونجا هم نبود..

گوشیش رو از جیب شلوار چروک شده اش بیرون کشید تا به همسرش زنگ بزنه اما اسکرین گوشی روشن نشد و نشون داد باتریش خالی شده‌.

کلافه نفسش رو بیرون داد و گوشیش روی شارژر لمسی کنار چراغ خواب روی پاتختی گذاشت.

تصمیم گرفت تا شارژ شدن باتری گوشیش،دوش بگیره.

بلکه هم تن خسته اش اروم بگیره هم سر درد مزخرفش ولش کنه.

تمام مدتی که زیر دوش بود ذهنش اتفاقات صبح رو مرور میکرد.

دوتا از انبار ها کاملا سوخته بودن و علاوه بر خاکستر شدن تمام محصولات، سه نفر از نگهبان ها هم جونشون رو از دست داده بودن!

طبق گفته های مدیر بخش واردات دوتاشون مجرد و یکیشون متاهل بود...

مدیرعامل جوان میتونست قاطعانه بگه ماجرای صبح افتضاح ترین شرایطی بود که تا اون لحظه براش پیش اومده.

خسارتی که بهشون بخاطر سوختن دوتا انبار وارد شده بود سر از میلیارد در اورد.

با تحقیقات و چک کردن دوربینا نامجون گفت که حدس میزنه کار یکی از شریک هاشون توی چین بوده باشه...
چون اون ها بشدت با ازدواج تهیونگ مخالف بودن و این اتش سوزی یه اعلام جنگ به حساب میومد!

پدرش از ماجرا خبر دار شده و میخواست برای کمک بهش و آروم کردنش وکیل جئون رو دنبال کارها بفرسته که تهیونگ به شدت مخالفت کرد.

اخرین چیزی که بهش نیاز داشت باز شدن پای پدر همسرش به این ماجرا باشه تا با حرف های زهراگینش،همسرش رو آزار بده!

تهیونگ بخوبی رفتار و اخلاق اون وکیل خودخواه رو میشناخت و فهمیدن اینکه از یه دشمن هم برای جونگکوک دشمن تره سخت نبود.

انقد درگیر افکار خسته کننده اش شد که نفهمید یک ساعت و نیمه زیر دوش ایستاده.

بالاخره بی حوصله و سرسری، موها و بدنش رو شست.
حوله سرمه ای رنگ و براقیش رو پوشید و بعد از شل بستن کمربندش از حموم خارج شد.

چشمش به ساک بزرگ و مشکی رنگ کنار تخت افتاد و دست از گرفتن نم موهاش با کلاه حوله اش کشید.