He's Iglesia I'm Catholic (Bestfriend Series #2)

Chapter 21

May iba pa na napalingon sa amin kaya mas lalo akong kinabahan at napahigpit ang kapit ko kay Jaxson. I'm now sweating. Napansin yata yon ni Jaxson dahil lumingon siya sa akin at bahagyang pinisil ang kamay ko na nakahawak sa braso niya gamit ang isang kamay niya. Nandito na din ang mga kaibigan ni Jaxson at nakita kong ngumiti sila sa akin pero hindi ko man lang masuklian ang mga ngiti nila.

Iginiya ako ni Jaxson papunta sa isang table na may apat na upuan at malayo sa mga bisita kaya nakahinga ako ng maluwag kahit papaano. The stare of the guests are suffocating me earlier and it's making me uncomfortable. Ng makaupo ako sa isang upuan ay tumabi naman si Jaxson sa akin.

"You okay here?" tanong niya at tumango naman ako.

Hinawakan niya ang dalawang kamay ko at pilit akong pinapakalma. He already know that I'm not comfortable with so many people that are strangers to me. Nakita ko naman na lumapit sa amin si ate Czarina na kanina lang ay busy sa kaka- entertain sa mga bisita. She then hugged me while I was still sitting at my seat.

"I'm glad you're here, Janica." sabi niya at ngumiti naman ako.

Umupo siya sa katapat na upuan namin ni Jaxson at nagtawag ng waiter para humingi ng tatlong wine . The waiter immediately put wine glasses on our table and pour wine on it. Ng makaalis ang waiter ay agad na ininom ni Jaxson ang sa kanya. I also drink from my wine  a little.

"Mom and Dad are busy talking to other guests so we can't talk to them right now but maybe later." sabi ni ate Czarina at tumango lang ako habang si Jaxson naman ay walang sinabi at abala lang sa kakatingin sa mga guests. The birthday party started at nine when the emcee started to speak using microphone. The emcee started the opening remarks and after that, he immediately called the birthday celebrant, my father. He was now wearing a black tuxedo with a blue necktie.

He was now carrying a wine glass with a wine on it while talking. He greeted the guests and thanked them for coming. He also talked about business industry and more about it specially his successful journey throughout the year and also thanked tita Sabrina for being a supportive wife of him. Panay lang ang pakikinig naming tatlo ni Jaxson at ni ate Czarina na katabi ngayon ang asawa niya na si Kuya Felix na kuya ni Solana.

After my father talked about business he immediately turned to our table. I saw how he smile when he see ate Czarina, Jaxson and me. I can't help but to start feeling nervous when he pointed his hand at us.

"And also to my children, thank you so much for respecting and loving me as your father." he said and sighed.

"Before I could forget, I wanted you all to know that I have a big important announcement." hindi maiwasang manlanig ang dalawang kamay ko na nasa ilalim ng table ngayon ng marinig ko ang sinabi niya, sigurado akong ito na ang oras na ipapakilala na niya ako sa lahat.

Pansin ko pa ang paglingon ni ate Czarina at ni Jaxson sa akin. They both hold my hands to make me feel calm but I can't stop myself from trembling.

"We're just here, Janica." sabi ni ate Czarina pero hindi pa din ako nakampante.

"I would like you all to meet my youngest daughter, Janica." when our father said that, all of the guests look at me.

Kahit wala naman silang sinasabi ay pakiramdam ko hinuhusgahan na nila ako sa pamamagitan ng mga titig nila. Parang hindi ako makatayo at gusto ko nalang tumakbo pero biglang naglahad si Jaxson ng kamay kaya wala akong nagawa kundi mapabuntong hininga at tanggapin yon at tuluyan ng tumayo. Pakiramdam ko anumang oras ay mahihimatay ako habang naglalakad palapit sa ama namin mabuti nalang nandito si Jaxson para samahan ako.

As I stepped closer to him, I kept on breathing hard. Ng tuluyan na akong nakalapit ay hindi pa din ako binibitawan ni Jaxson. I was in the middle while Jaxson and our father is both on my side. I looked at all of the guests again and was bothered by the cameras that are flashing and keeps on taking pictures of us so I immediately covered my eyes by my hand.

"Bakit ngayon niyo lang siya ipinakilala sa lahat? ano pong masasabi niyo Mr. Zigfred?" tanong ng isang reporter hanggang sa nagsunod sunod na.

The media started to asked about me and the noises makes me more nervous.

"Is she also came from Mrs. Sabina Zigfred?"

"Bakit kailangan niyo siyang itago? anak ba siya sa labas?"

"Did you have an affair back then?"

Ng sumobra na ang ingay ay hindi ko na nakayanan at gusto ko ng maiyak, it's suffocating me. Nagsiksikan na ang mga reporter kaya agad akong hinarangan ni Jaxson at lumapit din sa amin ang mga kaibigan niya at ang mga bodyguards para awatin ang mga nagkakagulo na media.

"Huminahon po tayong lahat." rinig ko pang sabi ng emcee pero hindi na matigil ang mga media.

Gusto ko ng makaalis. Biglang may humawak ng kamay ko at mabilis akong hinila paalis sa mga nagkakagulong media. We used the exit at the back of the mansion and when we finally get outside, he immediately let me get inside his car and drove it away from the mansion. Itinigil lang niya ito ng tuluyan na kaming nakalayo. Nahihirapan akong huminga dahil sa trauma sa nangyari at agad naman niya akong pinaharap sa kanya at hinawakan niya ang dalawang kamay ko.

"Elish, I'm here. Breathe with me." sabi niya at ginawa ko naman.

"Dahan dahan, inhale... exhale..." he said while still holding my hands, trying to make me calm.

When I calm, he immediately went out of the car and open the car's door for me. Dahan dahan akong bumaba at nakita kong nandito kami ulit sa lugar kong saan niya ako dinala noong lasing ako. Napapikit ako saglit para damhin ang hangin at pagkatapos ay tumingin sa city lights.

"They already know and... they might hate me." sabi ko, naiiyak na.

He went closer to me and hugged me. Tuluyan na akong napaiyak at napayakap na din pabalik sa kanya. Hindi ko na alam kong ano pa ang gagawin ko sa mga susunod na araw dahil natatakot ako. Paniguradong kakalat ang balita na anak ako sa labas. Ayaw ko ng pinagtitinginan ako kong saan ako pumunta at saktan ako ng ibang tao, natatakot ako... sobrang takot ako.

Napakalas ako sa pagkakayakap kay Sam ng biglang may mga kotseng dumating at nagsibabaan ang mga sakay doon.

"You don't have to worry, we are here to protect you." Jaxson said and immediately went closer to me and hug me.

Nasa likuran lang niya ang mga kaibigan niya habang ako ay walang tigil sa pag-iyak ng mahina at hinahaplos ni Jaxson ang buhok ko. After he hugged me, he then faced me and wipe my tears with his hands and smiled at me.

"We're just here, hindi ka namin pababayaan. Simula bukas, kami na ulit ang poprotekta sayo. Always remember this, as long as we're here, they can't hurt you because you're my sister, no one have the right to hurt my sister dahil ako ang makakalaban nila."