Nine

150 20 26
                                    

Jay'i teyzesi arıyordu. Telaşlanmıştı Jay. Çünkü teyzesi onu aramazdı.

"Efendim teyze?"

Jay duyduğu haber ile dona kalmıştı. Jungwon anlamsızca Jay'e bakarken Jay telefonunu kapatıp aşağıya koştu. Jungwon'da onun peşinden koşuyordu.

"Jay!!"

Jay onu duymuyordu. Hem sinirli hem de üzgündü.

Jay motoruna binip hızlıca uzaklaşmıştı. Jungwon ise sadece arkasından bakakalmıştı.

Jungwon sınıfa, arkadaşlarının yanına gidip olanları anlattı. Hepsi ne olduğunu merak ediyordu.

Son dersin bitiminde Heeseung Jay'i arayıp neler olduğunu öğrenmişti. Hepsi beraber hastaneye, Jay'in yanına gitti.

Jay yoğun bakımın önünde oturmuş ağlıyordu. Arkadaşları da yanına gidip oturdu.

"Jay Bayan Park iyi olacak. Lütfen ağlama."

Sunoo az da olsa Jay'i sakinleştirmeye çalışıyordu. Jungwon Jay'in yanında oturuyordu. Onun bu haline çok üzülmüştü. Ellerini Jay'in ellerine götürdü ve sıkıca tuttu Jungwon. Jay Jungwon'a baktı. Gözleri ağlamaktan kızarmıştı. Avuçları ise ellerini sıkmaktan tırnak izi olmuştu. Jungwon tırnak izi olan yerlerde parmaklarını gezdirdi.

"Jay tam olarak ne oldu. Tam anlatmadın telefonda."

"Annem babamla kavga ediyormuş. Ve babam da çok fazla sinirlenip anneme vazo fırlatmış. Bağırma seslerini karşı villada ki annemin arkadaşı duymuş ve önce ambulansı aramış sonra ise teyzemi. Teyzemde beni aradı anlattı."

"Baban şiddete meyilli biri miydi ki?"

"Sinirlendiğinde ne yaptığını bilmiyor."

"Baban nerede?"

"Kaçmış."

Akşama kadar arkadaşları Jay'in yanında olmuşlardı.

"Kanka biz gidiyoruz. Bir şeye ihtiyacın olduğunda bir şey olduğunda hemen ara olur mu?"

"Tamam, teşekkür ederim."

Jungwon dışındakiler ayağa kalktı.

"Won? Gelmiyor musun?"

"Jay'i yalnız bırakmak istemiyorum."

"Hayır Jungwon. Sen eve git."

"Gitmeyeceğim."

Jungwon annesine söylemişti hastanede kalacağını. Jay'de zor ikna olmuştu Jungwon'un yanına kalmasına.

Jungwon Jay'i sakinleştirmeye çalışırken doktorlar yoğun bakımdan Bayan Park'ı çıkarttı. Jay telaşla kalkıp annesine baktı. Annesinin gözleri hâlâ kapalıydı.

"Annenizin hayati tehlikesi yok. Ancak bir kaç gün her ihtimale karşı burada kalmalı. Şimdi normal odaya alıyoruz. On dakika içerisinde yanına gidebilirsiniz."

Jay çok mutlu olmuştu. Mutluluktan Jungwon'a sıkıca sarılmıştı. Jungwon gülerek kollarını Jay'in beline sardı.

"Biz demiştik ona bir şey olmayacak diye."

İkiside bir birine gülümseyip on dakikanın geçmesini beklediler.

On dakikanın ardından beraber odaya girdiler. Annesi uyanmıştı.

"Anne!"

Jay yavaşça annesine sarıldı.

"Çok korktum anne."

"Seni bırakıp gider miyim ben oğlum?"

Bir birlerine güldüler.

"Bu tatlı çocuk da kimmiş bakalım?"

"Ben Jungwon. Jay ile tanışalı çok olmadı ancak iyi anlaşıyoruz."

Jungwon utangaçça gülümsedi kadına.

"Anne diğer arkadaşlarımda çok meraklandılar. Ben onlara iyi olduğunu söyleyip geleyim. Heeseung'u arasam yeter. O gruba yazar."

Jay odadan çıkınca Jungwon ile Bayan Park yalnız kalmıştı.

"Gel tatlım otur şöyle kalma ayakta."

Jungwon koltuğa oturdu.

"Jay seni anlatmıştı bize. Evde konun açıldığı zaman heyecanlanıp utanıyor."

Jungwon çok mutlu olmuştu. Kalbi yerinden çıkacak gibi atıyordu.

"Gerçekten mi? Çok mutlu oldum."

Jungwon gülümsemeden edememişti. Jungwon izin isteyerek odadan çıkıp lavaboya gitti. Jay odaya geri döndüğünde Jungwon olmayınca annesine nereye gittiğini sordu. Jay hızlı adımlarla lavaboya girdi. Kabinlerin birinde ağlama sesi geliyordu.

"Jungwon?"

Jungwon cevap verememişti. Şu an kriz geçiriyordu ve ilaçları yanında yoktu.

"Jungwon aç kapıyı."

Jungwon kapıyı istemeden açınca Jay hemen ona sarıldı.

"Jungwon neler oluyor?"

Jungwon cevap verememişti. Jay klozetin kapağına oturup Jungwon'u kucağına aldı. Jungwon hâlâ ağlıyordu. Kafasını Jay'in boynuna gömmüş gözlerini kapatmıştı. Biliyordu gözlerini açarsa silüetler karşısında olacaktı. Jay Jungwon'un saçlarını okşayıp sakinleştirmeye çalışıyordu.

"İlaçlarımı unutmuşum. Ve kriz geçiriyorum."

Kendini zorlayarak konuştu Jungwon. Jay Jungwon'u kucağından indireceği sırada Jungwon daha sıkı sarılmıştı ona.

"Gidip ilaçlarını alalım mı?

Jungwon her ne kadar böyle huzurlu hissetse de ilaçlarını içmesi gerekiyordu. Kafasını olumlu anlamda salladı Jungwon. Jay Jungwon'un boynuna küçük bir buse kondurup kucağından indirdi. Önce elini yüzünü yıkamasında yardım etti sonra da elinden tutup dışarı çıktı. Annesine haber verdi ve hastaneden çıktılar

"Sıkı tutun bana."

Jay Jungwon'u motoruna bindirip önüne geçti. Jungwon hayatında ilk defa bir motora bindiği için korkuyordu. Sıkıca Jay'e sarıldı ve gözlerini kapatarak sırtına yaslandı. Eve geldiklerinde Jungwon kapıyı tıklattı ve annesi açtı. Hızlıca odasına çıkıp ilaçlarını içti ve kutularını da yanına aldı.

Jay Jungwon'un annesi ile konuşuyordu. Ona olan biten her şeyi anlatmıştı. Annesi Jungwon'a çok üzülüyordu. Bu hale gelmesinin sebebi babasının olduğunu düşünüyordu ~ki öyleydi~

Bölüm sonu.

Schizophrenia|| JaywonDove le storie prendono vita. Scoprilo ora