Enemies to Lovers [Anyamian]

Becky

Ava Max- Into Your Arms

 Naber asklar ⊂(◉‿◉)つ

Uzun zaman sonra tekrar selam! Buraya yazacağım diye girdiğim wattpadden Death Note kitabı yazarak çıktım ehheehe. İsteyen olursa ona da göz atabilir :)

Hadi yb başlasın!

----------

  Anya sabah erken kalkmakta zorlanmıştı. Gece geç saatlerde yattığı için uykusunu alamamış bir vaziyette kahvaltı yaptı. Sonra da uyuşuk uyuşuk üzerini değiştirdi, çantasını taktı ve dışarı çıkıp servise bindi. Acele ettiğinden saçını taramayı unutmuştu.

  Serviste uykusuna yenik düştü. Genelde yanındakiler konuşurdu ve o konuşmadan uzak, dışarıyı seyrederdi. Bu sefer de izlerken uyuyakaldı, biraz uyuduktan sonra yanındaki arkadaşının onu dürtmesiyle uyandı.

"Forger-san, geldik, uyan!"

"Uh, teşekkür ederim."

  Gözlerini ovuşturdu ve servisten inen son kişi oldu. Henüz kimsenin zihnini okuyamamıştı. Yeniay henüz bitmemişti demek ki. Fakat ay az da olsa görüneceği için Anya gücünü yarım yamalak kullanabilecekti. Tıpkı yeni yeni telepat olduğu zamanlardaki gibi.

"Anyaa!!"

  Arkasına dönünce ona doğru gülümseyerek koşan Becky'yi gördü. Dün akşam pijama partisi yapmışlardı ve açıkçası çok eğlenmişlerdi. Ayrıca Anya'nın ilk partisiydi.

"Günaydın Becky!"

"Günaydın! Bugün de 'Uyuyamadım Günü' mü?"

  Okul açıldıktan ve Anya ile Becky en yakın arkadaş olduktan sonra Becky, Anya'nın ayda bir kere uykusuzluk geçirdiğini fark etmişti. Anya da ona ara sıra uyuyamadığını söylemişti.

"Evet. Hem sana anlatmam gereken şeyler var. Çantaları bırakıp gelelim."

"Tuvalete gidelim. Saçını da... tararız hem."

"Saçımı mı? B-ben... TARAMAYI UNUTMUŞUM!"

•••

"Damian-san okuldan mı kaçmış. Bu sana da saçma gelmedi mi?"

"İyi de neden yalan söylesin ki?"

"Bilmiyorum. Hem okuldan kaçması hem seninle karşılaşması. Üstelik yeniayda dışarı çıkmak çok saçma bir bahane değil mi?"

"Bence gayet de olabilir..." Ben de yapıyorum hem, diye içinden tamamladı cümleyi.

  Tuvalettelerdi. İkisi de yüzlerini aynaya dönmüşlerdi. Becky bir yandan Anya'nın saçını tarıyordu. Öteki yandan da sohbet ediyorlardı.

  Anya dün gece olanları Becky'ye anlatmıştı. Becky her nedense Damian'a inanmak istemiyordu fakat Anya ile konuşmalarından sonra pek uzatmadı. Açılmayan bir dolaştıkla uğraşırken sordu.

"Sence de Damian-san ile çok vakit geçirir olmadınız mı?"

"Ne demek istiyorsun?"

"Yani, hep onunlasın... Yemek yerken aynı masadayız, tenefüslerde... Dün gece nihayet ikimizin güzel bir anısı olacak diye sevinmiştim ama Damian ona da bulaştı! Hem siz ne zamandan beri birbirinize -chan diyorsunuz ki?"

  Anya duyduklarıyla gözlerini o kadar çok açtı ki neredeyse çizgi filmlerdeki gibi gözleri ileri fırlayacaktı.

"Becky, yoksa sen-"