18

414 31 26
                                    

Noluyo lan!

Gelen silah sesleriyle birlikte hemen eğilmiştik.Barın abim benim üstüme doğru eğilmişti.

Etraftaki çığlıklardan ve seslerden dolayı kuağımı kapatmıştım.

Üstümden kalkan Barın abi'ye baktım.Gözlerini kırpıştırdığında eğildiğim yerden kalktım.

Silah seslei kesilmişti,şimdide cafe'deki herkez koşa koşa dışarı çıkıyordu.

"Bir yerinize birşey oldumu?!"

"Bugünde ölmedik çok şükür de, bu neydi şimdi?"

Uraz abi derin bir iç çekerek cevap verdi.

"Bilmiyorum güzelim,eve gidelim öğreniriz."

*******

Eve geldikten sonra abilerle babam çıkıp çardağa oturmuştu.Ne olduysa bana söylememişlerdi.

Acayip merak ediyordum şuan.

Odanın camından sarkarak çardağa baktım.

Ciddi bir şey konuşuyorlardı gibi.

Hadi ama, banada söyleyin.

Yanlarına mı gitsem?

Çok merak ne yapar bilir misin?

Gitmesem daha iyi olacaktı galiba.

Hala onlara pencereden bakarken ayağa kalktılar, muhtemelen içeri gireceklerdi.

Hemencecik pencereyi kapatıp asansörü falan boşverip merdivenlerden koşarak inmeye başladım.

Ananı!

Son basamakta ayağımın takılmasıyla sülük gibi yere yapışacağım anı bekledim.

Beklediğim şey olmadığında ayaklarıma baktım, e havadaydı.

Lan uçabiliyordum!

Biliyordum bir gün sihirlerimin ortaya çıkacağını!

"Yavaş insene bebeğim,neden uçuyorsun?"

Kafamı çevirmemle Oğuz'un yüzünü görmem bir oldu.

Uçmuyordum.

Neden uçmuyosam sanki.

"Ben uçmuyorum yani?"

Kafasını gülerek iki yana salladı.

"Maleseef."

Kafamı sallayarak atladım kucağından.Bu hareketim karşısında gülüp elimden tuttu.

Salona gittiğimizde herkez gergin duruyordu.

Noluyo! Noluyo bu aşağılık evde!?

"Neden öyle bakıyorsunuz? Birşey mi oldu?"

Annem direk konuya bodoslama girdi.
"Kızım dedenlere ziyarete gideceğiz,seni görmek istiyorlar."

Ee ne vardı?

"Gidelim tabi ki de siz niye bu kadar gerildiniz?"

Babam kararsızca bana bakıp konuştu.

"Mardine gidiyoruz kızım."

Hebele hübele?

Bana aşiret çocuğuyuz falan demeyin, burada küçük emraha bağlarım bakın.

"Yani şöyle oluyor ki...Biz mardinde bir aşiretiz.Ama yani korkmana gerek yok, güzel kızım.Ay Hakan birşey söylesene! Bak kal geldi kızıma!"

Kan.
Namus.
Töre.

AKINLARHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin